“ฟ่อๆๆ……”
ตามด้วยเสียงงูดังขึ้น งูตัวเล็กก็เลื้อยขึ้นมาบนไหล่ของกู้ชูหน่วน ยิ้มให้กับนางอย่างอ่อนโยน
งูตัวเล็กเลื้อยอยู่บนคอของนางอย่างออดอ้อน ยังอยากเลียหน้าของนางด้วย
กู้ชูหน่วนจับมันไว้ในมือ แล้วเตือนว่า “เจ้าเป็นตัวผู้ ข้าเป็นผู้หญิง อย่ามาแต๊ะอั๋งข้านะ”
“ฟ่อๆๆ……เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์คิดถึงท่านนะ”
เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์อิงอยู่ในมือของนาง หาท่าสบายๆแล้วนอน
“ช่วงนี้เจ้าหายไปไหนมา? ข้าเรียกเจ้าตั้งหลายครั้ง ทำไมถึงไม่ตอบ”
ได้ยินดังนั้น เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ก็พูดขึ้นอย่างน้อยใจ “ผู้หญิงชั่วนั่นไล่ฆ่าเพื่อนผองของข้า ข้าจะต้องไปช่วยพวกเขา”
“ผู้หญิงชั่ว? ราชินีอำมหิตนั่นเหรอ?”
“ใช่แล้ว ไม่รู้ว่านางเป็นบ้าอะไร สั่งให้ลูกน้องฆ่าเพื่อนผองของข้า เพื่อนของข้าโดนนางฆ่าไปหมดแล้ว นายหญิงต้องช่วยข้าแก้แค้นนะ”
“อย่างไรนางก็เป็นราชินี ทำไมถึงเข่นฆ่าสัตว์ได้นะ?”
“เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ก็ไม่รู้ นางบ้าไปแล้ว ใครจะรู้ว่านางคิดจะทำอะไร นายหญิงจะต้องไปแย่งตำแหน่งคืนมาให้ได้นะ เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์จะได้มีหมูย่างกินไม่อั้น”
กู้ชูหน่วนมองบน
เจ้างูเอาแต่กิน ในเส้นทางของเรื่องการกิน มันไม่เคยทำให้นางผิดหวังเลย
“เจ้าเสือน้อยล่ะ”
“ตระกูลไป๋หลี่พังทลายแล้ว แต่เงินทองที่เหลือไว้ก็มีเยอะมาก เจ้าเสือน้อยกำลังยุ่งอยู่กับการขนย้ายน่ะ”
กู้ชูหน่วนมองบน
แค่บ่นนางยังขี้เกียจเลย
“เจ้ารู้ไหมว่าเวินเส้าหยีเป็นอย่างไร?”
“คาดว่าบาดเจ็บหนัก จนถึงตอนนี้ยังไม่ฟื้นเลย ถ้าไม่ใช่เพราะรองหัวหน้าเผ่าไปถึงทันเวลา ยังถ่ายพลังของตัวเองให้เขาด้วย ไม่งั้นเขาคงตายไปแล้วล่ะ”
“หนักขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“นั่นน่ะสิ นายหญิง ท่านนี่จริงๆเล้ย ชักจูงคนเข้าวังหลวง นี่มันเหมือนส่งแกะน้อยบริสุทธิ์ไปให้หมาป่าเจ้าเล่ห์ชัดๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...