อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1296

“ไม่เป็นไร”

องครักษ์ลับไม่ได้ออกไป แต่ยังยืนรอช่วยเหลืออยู่ข้างหน้าเวินเส้าหยี

เวินเส้าหยีเลิกคิ้ว “ยังมีเรื่องมีอะไรอีก?”

“ไม่… ไม่มีแล้วขอรับ”

“ระดมฝ่ายข่าวกรองของเราทั้งหมด ให้รีบตามหาหญิงบ้าที่ปลอมตัวเป็นอดีตจักรพรรดินีให้เจอโดยเร็วที่สุด”

“ขอรับ”

“ออกไปได้แล้ว”

องครักษ์ลับถอยออกไป เวินเส้าหยียังมีคำถามค้างคาอยู่ในใจหลายเรื่อง

หญิงผู้นั้นเคยไปที่ทวีปเย่หยู่ นางรู้เรื่องเกี่ยวกับเผ่าเทียนเฟิ่นและเผ่าหยกเยอะมาก สายตาที่นางมองมู่หน่วนก็เต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

ถ้าเขาอยากจะค้นหาความจริงเกี่ยวกับการตายของบิดา บางทีเขาคงต้องเริ่มจากที่ตัวนาง

เขามีลางสังหรณ์รุนแรงมากว่าการตายของบิดาและมู่หน่วนน่าจะเกี่ยวข้องกับนาง

เวินเส้าหยีลุกขึ้น ตั้งใจจะไปปิดประตูเข้านอน แต่เพราะตาเขาบอด เขาจึงขาสะดุดกับเก้าอี้จนเกือบจะล้มลงไป

เขายืนนิาง สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

ในเมืองหลวง

กู้ชูหน่วนสวมชุดธรรมดา พาฝูกวงเลว่อิ่งออกมาดูความเป็นอยู่ของชาวเมือง

เพราะการสู้รบที่เพิ่งเกิดขึ้น ถึงแม้จักรพรรดินีองค์ใหม่ที่ขึ้นครองบัลลังก์ จะลดหย่อนภาษี แบ่งเบาภาระ และสร้างความรุ่งเรืองไปทั่วแคว้น แต่ชาวบ้านก็ยังหวาดหวั่น กลัวว่าจะเกิดการจลาจลอย่างกะทันหันขึ้นมาอีก

เพราะภัยธรรมชาติและภัยที่มนุษย์สร้างขึ้นเกิดขึ้นติดต่อกันมาหลายปี ทำให้เมืองหลวงไม่เจริญรุ่งเรืองเหมือนในอดีต ตามข้างถนนมีขอทานและการติดผ้าขาวทำพิธีศพให้เห็นได้ทุกที่

ฝูกวงอกล่าวอธิบาย “เมืองเกาทั้งเมืองถูกผู้หญิงใจโหดเหี้ยมผู้นั้นทำลายจนย่อยยับ กลายเป็นเครื่องจักรสังหารคน พอพวกเขาบุกเข้ามาในเมืองหลวงได้ พวกเขาก็ฆ่าทุกคนที่เห็น มีชาวเมืองจำนวนมากที่ต้องตายไปในมือของพวกเขา ดังนั้นหลายวันมานี้ ในเมืองหลวงเกือบทุกครัวเรือนต่างก็ต้องทำพิธีศพ”

“ช่วงก่อนหน้านี้ฝ่าบาทเพิ่งขึ้นครองราชย์ อีกทั้งยังหมดสติไปอีก อ๋องเสวี่ยฉินออกประกาศไม่อนุญาตให้ทำพิธีศพ เพราะกลัวว่าจะส่งผลไม่ดีต่อฝ่าบาท พวกเขาจึงต้องแอบทำอย่างเงียบๆ”

“ช่วงนี้ฝ่าบาทได้สติขึ้นมา และฝ่าบาทก็ไม่ได้โหดร้ายเหมือนผู้หญิงใจโหดเหี้ยมผู้นั้น หลายครอบครัวจึงจัดพิธีศพให้คนในครอบครัวอีกครั้ง”