อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 178

“นายหญิงฟื้นแล้วเหรอ?” ข้างหูมีเสียงดีใจของฝูกวงดังขึ้น

กู้ชูหน่วนลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก แวบแรกที่เห็นคือแววตาที่เป็นกังวลของฝูกวง

“ที่นี่ที่ไหน?”

“พวกเราตกลงจากยอดหน้าผา โชคดีมีต้นไม้อยู่ตรงกลางที่คอยขวางไว้ นายหญิงไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”

“มากเลยล่ะ ข้าปวดไปทั้งตัวเลย โดยเฉพาะที่อก”

“ฮะ……” ฝูกวงตกใจ

กู้ชูหน่วนตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่ง ขยับแค่นิดเดียว นางก็เจ็บเท้าจนแยกเขี้ยวยิงฟัน ก้มหน้าลงไปดู ก็ถึงเห็นว่าขาของตัวเองมีรอยกิ่งไม้บาดขนาดใหญ่ แต่ไม่รู้ว่าถูกทำแผลตั้งแต่เมื่อไหร่

ยกมือขึ้นฟาดเขาแรงๆ “ใครใช้ให้เจ้ากระโดดตามลงมา”

ฝูกวงก้มหน้าลงเหมือนเด็กที่ทำผิด ปากก็พึมพำว่า “เห็นนายหญิงตกลงไป ข้าก็ร้อนใจ เลยกระโดดลงไปด้วย”

“……”

เขาพูดแบบนี้ออกมา กู้ชูหน่วนกลับไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไงดี

“บาดเจ็บหรือไม่?”

“แค่มีแผลถลอกเล็กน้อย ไม่เป็นไรหรอกขอรับ”

“เย่เฟิงล่ะ”

“เย่เฟิงยังสลบอยู่ ข้าน้อยตรวจสอบให้เขาแล้ว เขาไม่เป็นอะไรมาก”

พูดแบบนี้แล้ว มีแค่นางที่ซวยถึงบาดเจ็บที่เท้าน่ะสิ

กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นมองรอบๆ เห็นว่าตัวเองอยู่ในถ้ำอันมืดมิด ถ้ำไม่ใหญ่มาก แต่ก็มีพื้นที่มากพอสำหรับพวกเขา

เย่เฟิงยังไม่สร่างเมาทั้งหมด ใบหน้ายังคงแดงระเรื่อ ตอนนี้กำลังนอนพิงผนังถ้ำอยู่

ฝูกวงเหมือนรู้ว่านางคิดอะไรอยู่ จึงรายงานสถานการณ์ไปทั้งหมด

“ด้านนอกมีเหยี่ยวกำลังบินค้นหาอยู่ ข้าน้อยกลัวว่าจะถูกจับได้ จึงแบกนายหญิงเข้ามาในถ้ำนี้ หลบการค้นหาของเผ่าปีศาจไปก่อน”

“ส่วนคุณชายอี้ ข้าน้อยก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่คุณชายอี้เก่งขนาดนั้น นายหญิงก็บอกแล้วว่า ด้านนอกเผ่าปีศาจมีคนของเขาคอยอยู่ เขาน่าจะไม่เป็นไรนะ”