อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 199

กู้ชูหน่วนพยักหน้าเบาๆ “งั้นก็ไปพักที่วัดเมฆขาวก่อนแล้วกัน”

กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่าจะปลอบใจเย่เฟิงยังไงดี

เรื่องแบบนี้มีแค่ตัวเขาเองที่เข้าใจ

นางไม่ได้ตั้งใจจะไปเห็นภาพแบบนั้น แค่บังเอิญเท่านั้นเอง

แม้เย่เฟิงจะไม่พูดอะไรสักคำ แต่นางก็ยังรับรู้ได้

เขาคิดว่านางเป็นเพื่อน และเพราะว่าเป็นเพื่อน ดังนั้นจึงไม่อยากให้นางเห็นเขาในตอนที่มีสภาพที่น่าอับอายมากที่สุด

“เจ้ายังไหวอยู่ไหม? ถ้าไม่ไหว พวกเราพักที่นี่ก่อนก็ได้นะ”

“ยังไหว ไปกันเถอะ เดี๋ยวพวกทหารไล่มา”

เย่เฟิงเดินนำหน้าไปก่อน ใบหน้าเรียบเฉยไม่มีอารมณ์ใดๆ

ฝูกวงอธิบายว่า “วันนั้นหลังจากที่พลัดกับนายหญิงที่ป่าไผ่ พวกเราก็เจอกับพวกหัวหน้ากองธงจากเผ่าปีศาจ พวกเราคนน้อยก็เลยแพ้พวกนั้น เย่เฟิงวิ่งช้าก็เลยโดนจับตัวไป ข้าน้อยตามหานายหญิงไม่เจอ จึงเข้าไปช่วยเย่เฟิงในเผ่าปีศาจคนเดียว ไม่คิดว่าจะเจอกับนายหญิงที่เผ่าปีศาจ เรื่องหลังจากนั้น นายหญิงก็น่าจะรู้แล้วนะขอรับ”

“อืม ไปกันเถอะ”

วัดเมฆขาว ที่นี่วัดที่ใหญ่ที่สุดในตำบลชิงหง มีผู้มาสักการะไม่ขาดสาย ภายในวัดเดินไปไหนก็จะเจอเณรตลอด

กู้ชูหน่วนพนมมือด้วยความเคารพ “เณร ได้ยินว่าวัดเมฆขาวศักดิ์สิทธิ์มาก พวกเราเดินทางมาไกลเพื่อมาเคารพสักการะ ตลอดทางที่เดินมาก็เหนื่อยมาก หาห้องพักแขกให้พวกเราเข้าไปพักผ่อนได้หรือไม่ พวกข้าอาบน้ำกินข้าวเสร็จ ค่อยไปไหว้จุดธูปหน้าพระพุทธรูป นี่เป็นปัจจัยถวายค่าเครื่องหอม ขอเณรอย่ารังเกียจพวกเราเลยนะเจ้าคะ”

นางมาแล้วก็ให้เงินหนึ่งร้อยตำลึงทันที น้ำเสียงก็ดูจริงใจ เณรน้อยก็รีบตอบตกลงทันที จัดห้องแขกสามห้องให้พวกเขา แล้วส่งอาหารเจมาให้พวกเขากิน

ภายในห้อง กู้ชูหน่วนบิดขี้เกียจ แล้วพูดว่า “ทหารของเผ่าปีศาจเหมือนจะไม่ได้ตามมา พวกเจ้าก็เหนื่อยมากแล้ว คืนนี้ก็นอนที่นี่แล้วกัน ฝูกวง ข้าขอสั่งให้เจ้าว่าคืนนี้ไม่ต้องปกป้องข้า นอนพักในห้องให้เต็มอิ่ม ได้ยินไหม”

“ขอรับ……”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม