ให้เย่เฟิงจัดการหรือไร?
หากเย่เฟิงสู้ได้ แล้วไยจึงถูกรังแกยับเยินเช่นนั้น
แถมเย่เฟิงห้าคนยังสู้ฝูกวงคนเดียวไม่ได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหัวหน้ากองธงกล้วยไม้
กู้ชูหน่วนคิดหนัก
แต่ไม่รอให้นางคิดวิธีการดีๆ ได้ องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่ก็เข้าโรมรันกับพวกหัวหน้ากองธงกล้วยไม้แล้ว
แต่ที่น่าเสียดายคือ แม้องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่แต่ละคนจะเป็นหัวกะทิ แต่กลับสู้สี่วชิระของหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ไม่ได้ แทบจะถูกเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว แต่ละคนหากไม่ตายก็บาดเจ็บ กู้ชูหน่วนถึงกับทนดูภาพอนาถของพวกเขาไม่ได้
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ สะเทือนไปถึงบรรดาหลวงจีนวัดเมฆขาว หลวงจีนเข้าล้อมพวกหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ไว้ สถานการณ์ใกล้ถึงจุดเดือด
กู้ชูหน่วนรู้ว่าหากต่อสู้กันขึ้นมา วัดเมฆขาวอาจต้องนองเลือด
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ตึงเครียด กู้ชูหน่วนก็ไม่มีเวลาให้คิดมาก จึงบิดขี้เกียจ แล้วเดินออกมาอย่างเนือยๆ จับมือน้อยๆ อันเย็นเฉียบของเย่เฟิง ปากก็เหน็บแนมอย่างหยอกล้อ
“ข้ายังนึกว่าใคร ที่แท้ก็หมีควายห้าตัวนี่เอง”
ซี๊ด...
อุณหภูมิในบรรยากาศเย็นลงประมาณหนึ่งทันที ทุกคนต่างมองไปทางกู้ชูหน่วนเป็นตาเดียว
เย่เฟิงลนลานหนักกว่าเดิม
เขาพยายามดึงมือของตัวเองกลับ ไม่อยากให้หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เห็นว่ากู้ชูหน่วนสนิทสนมกับเขา
แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กู้ชูหน่วนกลับจับมือเขาแน่น ไม่ว่าเขาจะชักอย่างไรก็ไม่หลุด
นอกจากกู้ชูหน่วน ไม่รู้เพราะเหตุใด ฮองเฮาฉู่ก็จับมือน้อยๆ อันเย็นเฉียบของเขาด้วย
มีคนจับทั้งซ้ายทั้งขวา เดิมเย่เฟิงควรรู้สึกอบอุ่น แต่เขากลับไม่ ทั้งยังเหมือนตกสู่โพรงน้ำแข็ง
หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เห็นการกระทำพวกเขาอยู่ในสายตา ดวงตาแวบจิตสังหาร “แล้วเจ้าเป็นใคร?”
“ข้าน่ะหรือ? ง่ายๆ แฟนของเย่เฟิง เออ...ก็คือนางในดวงใจนั่นแหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...