อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 214

คุยไม่ถูกคอ ครึ่งคำก็ยังมากไป

สามผู้พิทักษ์วชิระของหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ต่างรุดขึ้นหน้า ข้อกระดูกมือทั้งสองดังกรอบแกรบ ประสงค์จะสู้ศึกชัดเจน

หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ก็เข้าคู่กับเย่จิ่งหาน

ฝูกวงขึ้นหน้า อยากต่อสู้หนึ่งต่อสามกับผู้พิทักษ์วชิระแต่กู้ชูหน่วนดึงฝูกวงกลับมา ตำหนิ “ชิงเฟิงกับเจี่ยงเสวียก็อยู่ เจ้ายังจะยุ่งอะไร อย่าเอาแต่แย่งผลงานพวกเขาสิ!”

ชิงเฟิงกับเจี่ยงเสวียต่างพูดไม่ออกไปตามๆ กัน

คุณหนูสามกู้หมายความว่าอะไร?

คิดจะใช้แรงงานพวกเขาเปล่าๆ หรือ?

คนที่หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ต้องการคือนางต่างหาก!

ฝูกวงชะงัก เอ่ย “นายหญิงกู้ ข้าน้อยทุ่มสุดกำลัง คนเดียวก็สู้กับสามคนได้นะขอรับ”

“การต่อสู้เมื่อครู่เจ้ามิใช่บาดเจ็บหรือ? ยืนอยู่นี่ ห้ามไปไหนทั้งนั้น!”

ครั้นเห็นสายตาที่กู้ชูหน่วนส่งมาให้เขา ฝูกวงก็เข้าใจบางอย่างขึ้นมาแบบความรู้สึกช้า ทันใดนั้นก็กุมหน้าอกตัวเอง ขมวดคิ้วเอ่ย “โอ๊ย อกข้าเจ็บจังเลย กำลังภายในทั้งตัวก็หายไปหมด”

ทุกคนพูดไม่ออก

การแสดงนี้... เห็นพวกเขาเป็นคนโง่เขลาหรืออย่างไร?!

กู้ชูหน่วนใช้เสียงดังตะโกนเอ่ย “ท่านอ๋อง เมื่อครู่หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ว่าสองขาท่านพิการ ขาที่สาม (*อวัยวะเพศชาย)ก็ทั้งเล็กทั้งไร้ประโยชน์ แล้วยังหน้าตาอัปลักษณ์ ขนาดจะหน้าตรงยังมิกล้าเปิดเผย ข้าล่ะคับแค้นใจแทนท่านจริงๆ แต่จนใจที่ข้าไม่มีวรยุทธ์ สู้เขาไม่ได้ แต่ข้าก็จะโบกธงตะโกนร้องสู้ๆ เป็นกำลังให้นะ!”

ซี๊ด...

ทั้งสนามเงียบกริบ

อุณหภูมิเย่จิ่งหานลดลงฮวบ สีหน้าดำเป็นก้นหม้อทันที

ขาที่สามทั้งเล็กทั้งไร้ประโยชน์...

นังผู้หญิงคนนี้...

เขาอยากบี้นางให้ตายจริงเชียว!

เย่เฟิงพูดไม่ออกหลับตา แทบไม่กล้ามองใบหน้ากระหายเลือดที่มีเกล็ดน้ำค้างแข็งปกคลุมของเย่จิ่งหาน

ฮองเฮาฉู่ก็ตะลึงในคำพูดของกู้ชูหน่วนด้วย

นางใช่สตรีหรือ? ไยวาจาเช่นนี้ก็เอ่ยออกมาได้?

ชิงเฟิงกับเจี่ยงเสวียรู้สึกกระทั่งอยากตาย

นางไม่รนหาที่ตายจะไม่หนำใจหรือ?

หัวหน้ากองธงกล้วยไม้หัวเราะหนัก ในความบ้าอำนาจเจือการยิ้มเยาะ “เทพสงคราม หาชายาได้ดีจริงๆ”

“โครม...”