อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 279

ไข่มุกอุ่นจิตมีแรงดึงดูดกับเขาอย่างยิ่ง

สารานุกรมหลอมยามีแรงดึงดูดต่อเขามากยิ่งกว่า

สองอย่างแรกประมูลไม่ได้ก็ช่างเถอะ ชิ้นที่สามนี้ต่อให้ต้องทุบหม้อข้าว เขาก็จะประมูลมาให้ได้ จะไม่ปล่อยให้หลุดลอยไปอีกเด็ดขาด!

นัยน์ตานุ่มนวลของซ่างกวนฉู่ชายขึ้นเล็กน้อย คล้ายสนใจสินค้าประมูลชิ้นที่สามนี้นิดๆ

ไม่นาน เขาก็ก้มหน้าดื่มชาต่ออีก ราวกับความสนใจนั้นเพียงแค่เบาบาง

ในดวงตาชิงเฟิงแวบประกายหนึ่ง “ท่านอ๋อง สูตรยาโบราณก็ไม่เลวนะพ่ะย่ะค่ะ มิเช่นนั้นเราก็...”

“รีบอะไร ของดียังอยู่ข้างหลัง”

ข้างหลัง?

ข้างหลังยังมีของอีกอะไรอีก?

หรือว่าท่านอ๋องทราบแล้วว่าที่ประมูลสุดท้ายของวันนี้คืออะไร?

นัยน์ตาดำขาวตัดกันชัดของกู้ชูหน่วนชอนไชประกายสีสันประหลาด

สินค้าประมูลชิ้นแรก นางทำตามวิธีการของตนเอง ดูว่าจะหลอมยาหยกเขียว ดังนั้นถึงซื้อด้วยราคาสูง

สินค้าประมูลชิ้นที่สอง นางอยากประมูลมอบให้เย่เฟิง ไข่มุกอุ่นจิตนี้ แปดเก้าในสิบส่วนก็คือเม็ดนั้นที่เย่เฟิงถูกชิงไป

สำหรับสินค้าประมูลชิ้นที่สาม กลับเป็นความสนใจของนางเอง

ข้ามมิติมาถึงยุคโบราณ เนื่องจากไม่มีวรยุทธ์ นางจึงเสียเปรียบมาก เวลานี้แทบอยากเพิ่มความสามารถของตัวเองอย่างอดใจรอไม่อยู่

เพิ่มพลังยุทธ์ด้วยยา เป็นวิธีที่รวบรัดที่สุด นางรู้วิชาแพทย์ ดังนั้นนางคิดอยากได้สารานุกรมหลอมยา ศึกษาเอง หลอมยาเอง อาศัยตัวเองเพิ่มพลัง

กู้เฉิงเซี่ยงฟื้นคืนปณิธานนักสู้

เขาสามารถอยู่ได้จนถึงตำแหน่งเฉิงเซี่ยง อย่างแรกก็เพราะอาศัยใบบุญมารดาของกู้ชูหน่วน

อย่างที่สองก็เพราะเขาเคยคบค้ากับนักหลอมยาผู้หนึ่งอย่างบังเอิญ คนจำนวนไม่น้อยมาประจบเขา จากนั้นมาชะตาขุนนางจึงราบรื่น

สารานุกรมหลอมยาเขาต้องได้มาให้จงได้

ขอเพียงได้สารานุกรมหลอมยามา จวนเฉิงเซี่ยงของพวกเขาจึงจะยังคงรุ่งเรืองไปอีกร้อยปี

กู้ชูหยุนอยากได้สารานุกรมหลอมยาแต่ความคิดของนางต่างกับกู้เฉิงเซี่ยง

ที่นางต้องการหาใช่ความรุ่งเรืองร้อยปีของจวนเฉิงเซี่ยง แต่ที่นางต้องการเพียงแค่ตัวเองสามารถเพิ่งพลังยุทธ์ได้ในช่วงเวลาที่สั้นที่สุด

“ท่านพ่อ เราเอาเงินมาทั้งหมดเท่าใดหรือ?” นางไม่อยากหลุดมือไปอีก