คุณพระ ถึงแม้จะไปขโมยเงินมา ก็ต้องขโมยอีกนานเลยนะ?
คัมภีร์ซือจิงมีค่ามาก เรียกได้ว่าเป็นสมบัติล้ำค่าเลย แต่หนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงเยอะเกินไปแล้ว
ไฟความแค้นในใจขององค์หญิงตังตังลุกโชนขึ้น แต่ก็ไม่กล้าเพิ่มราคาอีก
กู้ชูหน่วนมองดูด้วยสายตาได้ใจ แล้วพูดหยอกล้อว่า “แขกผู้มีเกียรติชั้นบน ทำไมเหรอ ไม่มีเงินเลยไม่กล้าเพิ่มราคาเหรอ? ในเมื่อไม่มีเงิน ก็รีบกลับบ้านไปจะดีกว่านะ อย่ามาทำให้ขายหน้าตรงนี้ เพราะยังไงก็ไม่เคยเห็นเจ้าจะประมูลของอะไรได้เลย แค่เอาแต่เพิ่มราคามั่วๆก็เท่านั้น”
องค์หญิงตังตังที่ตอนแรกอยากจะยอมแพ้ แต่พอได้ยินนางพูดแบบนี้ ไฟแห่งความโกรธก็ลุกโชนปะทุขึ้นอีกครั้ง ตะโกนไปอย่างไม่สนใจว่า “หนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึง”
ครั้งนี้นางจะเพิ่มราคาไปสิบล้านตำลึง
เสี่ยวลวี่แทบจะสลบเหมือด
พอตะโกนออกไปแล้ว องค์หญิงตังตังก็เสียใจเล็กน้อย
เงินมากมายขนาดนี้ นางจะเอามาจากไหนกัน
ถ้าเสด็จแม่รู้เขา จะต้องด่านางตายแน่เลย
องค์หญิงตังตังหวังว่ากู้ชูหน่วนจะเพิ่มราคาอีกครั้ง แต่กู้ชูหน่วนกลับชูนิ้วโป้งให้นาง “แขกชั้นบนกล้าหาญมาก คัมภีร์ซือจิงไม่กี่เล่มกลับยอมจ่ายถึงราคาหนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึง ข้านับถือใจยิ่งนัก ในเมื่อแขกชั้นบนชอบคัมภีร์ซือจิงเล่มนี้ งั้นข้าก็จะยอมเสียสละให้เจ้าก็แล้วกัน”
เปรี้ยง……
องค์หญิงตังตังรู้สึกเหมือนฟ้าผ่าลงกลางกระหม่อม เกือบช็อตนางจนตาย
กู้กู้กู้……กู้ชูหน่วนยอมแพ้งั้นเหรอ?
นางยอมแพ้แล้ว? งั้นคัมภีร์ซือจิงก็เป็นของนางน่ะสิ?
ร่างกายโซเซ องค์หญิงตังตังพยุงโต๊ะไว้ถึงประคองตัวเองไว้ได้
ไม่เคยมีสักครั้งที่นางอยากให้คนอื่นเพิ่มราคาอีกครั้ง แต่ทั้งงานกลับเงียบสงบกันหมด มีแค่พิธีกรเสี่ยวลู่ขยับปากไม่รู้ว่ากำลังพูดอะไรอยู่
องค์หญิงตังตังอยากจะโขกหัวให้ตายไปเลย
นางรู้สึกว่าตัวเองถูกกู้ชูหน่วนแกล้งอีกแล้ว
อ๋องเจ๋อขมวดคิ้วแน่นเป็นปม
เสด็จน้องของเขาโดนกู้ชูหน่วนหลอกอีกแล้วสินะ
กู้ชูหน่วนไม่คิดที่จะประมูลคัมภีร์ซือจิงด้วยซ้ำ นางแค่ตั้งใจหลอกล่อให้องค์หญิงตังตังมาแย่งประมูลไป
หนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึง……
นี่ไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆเลยนะ ก่อนหน้านี้ไทเฮาก็โดนกู้ชูหน่วนหลอกเอาเงินไปจนหมด ตอนนี้คงไม่เหลือสมบัติมากเท่าไหร่แล้วล่ะ
ครั้งนี้……
นอกจากจะเอาจากคลังหลวงแล้ว ไม่งั้นพวกเขาไม่มีทางเอาเงินมากมายพวกนั้นออกมาได้แน่
ซ่างกวนฉู่หัวเราะ มองดูกู้ชูหน่วนอย่างสนใจ
อี้เฉินเฟยยิ้มอย่างเอ็นดู ดวงตาอ่อนโยนคู่นั้นมองกู้ชูหน่วนไม่ละสายตา
คนรับใช้ของเขาลูบหน้าอกตัวเองแล้วพูดว่า “ยังดีๆ ยังดีที่แม่นางกู้ยอมแพ้เสียก่อน ไม่งั้นเงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึง หากพวกเราจ่ายให้จริงๆ คงได้กระอักเลือดตายแน่”
กู้ชูหยุนอดไม่ได้ลูบอกตัวเองอย่างตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...