อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 302

“เจ้าไปก่อน” กู้ชูหน่วนผลักเซียวอวี่เซวียนออกไป ต่อมาก็พลิกมือขวาออก เข็มพิษเป็นเหมือนห่าฝนที่พุ่งกระหน่ำไปยังงู

ผิวหนังของงูตัวนั้นแข็งแกร่งมาก เข็มหลายสิบเล่มยิงไปที่ตัวของมัน เหมือนยิงไปบนเครื่องมือโลหะ มีเสียงติ๊งๆๆร่วงลงมาอย่างพร้อมเพรียงกัน และยังยิงไม่เข้าสักเล่ม

“ฟ่อ……”

งูไม่กลัวสงหวง มันอ้าปากพ่นไฟออกมา

อุณหภูมิของไฟสูงมาก พวกเขาอยู่ห่างจากไฟมาก แต่กลับร้อนผ่าวด้วยไฟที่มันพ่นออกมา

กู้ชูหน่วนแทบคลั่ง “ให้ตายสิ นี่มันมังกรพ่นไฟหรืองูพ่นไฟกันแน่ ทำไมถึงพ่นไฟออกมาได้?”

“ยัยขี้เหร่ ไฟของมันมีพิษ ถ้าโดนเข้าอาจจะถูกพิษของมันกัดกร่อนจนตายได้”

เสียงเปิดพัดพรึ่บของเซียวอวี่เซวียนดังขึ้น กดเปิดกลไก พัดเซวียนกู่กลายเป็นอาวุธทันที ฟาดไปยังหัวของงูพร้อมด้วยกำลังภายในของเซียวอวี่เซวียน

งูพ่นไฟออกมาอีกครั้ง พัดเซวียนกู่ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปไกล ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวอวี่เซวียนหูตาไว หลบได้ทันเวลา เกรงว่าคงจะถูกพัดของตัวเองฆ่าเสียก่อน

โจมตีสองสามครั้งทำให้งูโมโหจัด งูตั้งตัวขึ้นมาฉกลงไปอย่างรวดเร็วเหมือนสายฟ้าแลบ อยากจะเขมือบพวกเขาสองคนเข้าไปทีเดียว

กู้ชูหน่วนเอาลูกเหล็กขนาดใหญ่ออกมาจากแหวนมิติ โยนเข้าไปในปากของงู

รอบๆลูกเหล็กอาบไปด้วยยาพิษ งูไม่ได้โง่ จะกินลงไปได้ยังไง มันคายออกไปอย่างรวดเร็ว แต่รอบลูกเหล็กเต็มไปด้วยเข็มพิษ งูก็ยังถูกเข็มพิษพวกนั้นแทงอยู่ดี

“ฟ่อ……”

พิษในเข็มพิษรุนแรงมาก แค่เฉียดโดนผิวเล็กน้อย พิษก็ไหลเข้าสู่ทั่วร่างกาย

งูร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ร่างกายกระตุกอย่างปวดร้าว ต่อมาก็เป็นเหมือนหมาป่าหิวโหยที่เสียสติ แล้วพุ่งเข้าหากู้ชูหน่วนอย่างรุนแรง

กู้ชูหน่วนเอาอาวุธลับออกมา แต่ก็ยังไม่ได้ผลกับงูสองหัวอยู่ดี

เห็นงูพุ่งเข้ามาอีกครั้ง เซียวอวี่เซวียนสองมือประกบกัน รวบรวมกำลังภายในทั้งหมดโจมตีไปยังงู

งูไม่เป็นอะไรเลย แต่เขากลับถูกงูกระแทกจนกระเด็นไปไกล เจ็บจนเขาร้องเฮือกออกมา

เซียวอวี่เซวียนลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก แต่กลับเห็นกู้ชูหน่วนไม่รู้ว่าเอาความกล้ามาจากไหน นางเข้าไปต่อสู้กับงูสองหัวด้วยมือเปล่า

เขาเห็นแล้วก็ทั้งอึ้งทั้งตกใจทั้งกลัว

งูยักษ์ตัวนี้น่าจะมียี่สิบกว่าเมตรได้ ทั้งเร็วและแรง โจมตีรุนแรงอีกด้วย ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือระดับสอง ก็ยากที่จะชนะได้ นางทะลุชีพจรยุทธ์แค่ขั้นที่สอง จะต่อกรกับงูยักษ์ได้ยังไงกัน

ที่ทำให้เขาแปลกใจคือ กู้ชูหน่วนดูอ่อนแอ แต่กลับแรงเยอะมาก หัวของงูสองหัว ถูกนางรัดเอาไว้แน่น

งูพยายามดิ้นรน อยากเขมือบก็เขมือบไม่ได้ อยากสะบัดก็สะบัดไม่ออก ส่ายไปมากลางอากาศ กู้ชูหน่วนต่อยแรงๆไปหลายที งูที่แทงไม่เข้า กลับถูกนางชกจนเลือดอาบ ไม่รู้ว่านางเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันแน่

“นิ่งอยู่ทำไมกัน ยังไม่รีบเข้ามาช่วยอีก”

เซียวอวี่เซวียนรู้สึกตัวขึ้นมา ใช้พัดเซวียนกู่สร้างตารางก้าวช่องขึ้นมา แล้วดึงดอกไม้มาหลายดอก กระแทกไปยังงูพร้อมด้วยกำลังทั้งหมด

“โครม……”

งูแค่ตัวสั่นเล็กน้อย ไม่ได้บาดเจ็บมากเท่าไหร่นัก

เซียวอวี่เซวียนแอบสบถในใจ

ยังไงเขาก็เป็นถึงยอดฝีมือขั้นที่เจ็ด กู้ชูหน่วนก็มีแค่สองขั้น แต่เขากลับเทียบกับกู้ชูหน่วนไม่ได้ด้วยซ้ำ

กู้ชูหน่วนเริ่มทนไม่ไหวแล้ว เซียวอวี่เซวียนเลิกแขนเสื้อขึ้น และใช้การต่อสู้แบบนาง ชกไปยังงูอย่างรุนแรง

ซี๊ด……

เซียวอวี่เซวียนเจ็บจนน้ำตาแทบทะลัก

เจ็บ……