อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 320

ดวงตาของเย่จิ่งหานขรึมลง ดวงตามองสำรวจไปที่กู้ชูหน่วน

กู้ชูหน่วนรีบร้องขึ้นทันทีว่า "ไม่ใช่ข้า ข้าตำยาสมุนไพรอยู่ที่ห้องหลอมยาของจวนอ๋องตลอด ข้าจะแพร่งพรายเรื่องการเดินทางได้อย่างไร อีกอย่าง ข้าเปิดเผยเรื่องของท่าน แล้วจะมีผลดีอะไรกับข้า"

ไม่ใช่นาง

แล้วเป็นใคร

คนที่รู้ว่าเขามาที่เมืองอู๋ซวงมีไม่กี่คนเท่านั้น แม้แต่ชิงเฟิงกับเจี่ยงเสวียก็ไม่รู้ และ สิ่งที่เขาควรจะเตรียมการเอาไว้ก็ทำหมดแล้ว ไม่มีทางที่จะมีคนรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่

ดวงตาเย็นชาของเย่จิ่งหานจ้องไปที่หลีโล่

หลีโล่เสียวสันหลังวาบ ดึงผ้าที่อุดปากเขาเอาไว้อย่างรู้หน้าที่

"ท่านอ๋อง กำลังตรวจสอบสถานะของคนที่เดินทางมา แต่ว่าคนของเผ่าเทียนเฟิ่นและเผ่าปีศาจต่างก็มาแล้ว คนของเผ่าปีศาจที่มาคือหัวหน้ากองธงกล้วยไม้และหัวหน้ากองธงโบตั๋น คนของเผ่าเทียนเฟิ่นมากันเยอะมาก แต่จำนวนเท่าไหร่นั้นยังไม่ทราบแน่ชัด แต่คนที่เป็นผู้นำ เหมือนจะเป็นหัวหน้าเผ่าเทียนเฟิ่นเวินเส้าหยี"

เวินเส้าหยี

ที่แท้ก็เป็นเขา

เขาออกมาด้วยตนเอง แสดงว่าการมาที่ภูเขาน้ำเต้าภูเขาโลหิตของเมืองอู๋ซวง ต้องมีจุดประสงค์แน่

สีหน้าของกู้ชูหน่วนไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่

ตอนนี้เรื่องสำคัญที่สุดคือการถอนพิษ ถ้าหากถูกกลุ่มคนพวกนั้นพบเข้า เย่จิ่งหานที่ไม่มีพลังภายใน จะต่อกรอย่างไร

นางยังไม่ลืม วรยุทธของเวินเส้าหยีกับเย่จิ่งหานนั้นสูสีกันมาก

ในนี้นอกจากเย่จิ่งหานแล้ว ก็ไม่น่าจะมีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้

เย่จิ่งหานพูดว่า "เจ้าแน่ใจนะว่าจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ใช่ไหม"

"ข้าน้อยมั่นใจ ครั้งนี้เป็นเรื่องคอขาดบาดตายของท่านอ๋อง ข้าไม่กล้าประมาท ไม่ว่าจะเรื่องอะไรข้าน้อยก็เป็นคนลงมือจัดการด้วยตัวเอง ไม่มีใครรู้แน่นอนว่าท่านอ๋องมาที่เมืองอู๋ซวง"

ทันใดนั้นร่างของกู้ชูหน่วนก็สะท้ายขึ้นมา

หรือว่าจะเป็นเขา เซียวหยู่เซวียน

ตอนที่อยู่ภูเขาสืบมังกร เขาก็เห็นแผนที่บนกระดิ่งทลายวิญญาณ เป็นไปได้ว่าเซียวหยู่เซวียนแพร่งพรายเรื่องแผนที่ที่อยู่บนกระดิ่งทลายวิญญาณออกไป จึงทำให้ศัตรูอันร้ายกาจทั้งหลายมาที่นี่

ไม่ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด