อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 450

“ท่านอ๋อง ท่านเพิ่งสั่งให้ข้าน้อยไปสืบนะพ่ะย่ะค่ะ”

หากทำได้ เจี่ยงเสวียแทบอยากไปจากนายของตัวเองเสียเดี๋ยวนี้

เมื่อก่อนนายของตนฉลาดปราดเปรื่อง เหตุใดเจอเรื่องของพระชายาแล้ว ความฉลาดทางสติปัญญากลับลดลงได้

ถุย...

ความฉลาดทางสติปัญญาของท่านอ๋องจะลดลงได้อย่างไร?

เขาปากพล่อยๆ

“เจ้าไปด้วยตัวเอง ให้พระชายาแก้ไขเนื้อเรื่องสักหน่อย”

“ท่านอ๋อง เราส่งคนไปบอกพระชายาหลายครั้งแล้วนะพ่ะย่ะค่ะ หลายครั้งก็ไม่เป็นผล แถม...”

แถมท่านอ๋องโมโหด้วยเรื่องใด นางก็จงใจเขียนอย่างนั้น คิดเป็นปรปักษ์กับท่านอ๋องชัดๆ

มิสู้ท่านอ๋องไม่สนใจ ปล่อยให้พระชายาเขียน บางทีจุดจบอาจดีหน่อย

เย่จิ่งหานกุมตราประทับในมือแน่น สีหน้าดำทะมึนน่ากลัว แล้วยังโมโหจนพิษเย็นกำเริบทันทีอีก

เผ่าปีศาจ

จอมมารยิ้มไม่ออก มือที่ทั้งเนียนทั้งนุ่มราวกับหอมขาวพลิกเปิดหน้าแล้วหน้าเล่า จิตใจเปี่ยมด้วยความฉงน

เขาถาม “เสวียซา พี่สาวนางบอกว่าชอบข้า แต่ทำไมถึงเขียนว่าข้ากับนางแตกหักกัน แล้วยังตัดสัมพันธ์สามีภรรยาอีก?”

เสวียซา “เออ...”

จอมมารแน่ใจว่าฉู่หยู่เฉินในเรื่องคือเขาหรือ?

จอมมารคงคิดมากไปแล้วกระมัง?

ถึงเป็นเช่นนี้ เสวียซาก็ยังคงตอบคำถามด้วยความระมัดระวัง “ท่านจอมมาร ตามสายข่าวของข้าน้อย อ๋องหานคิดว่าฉู่หยู่เฉินเป็นเขา ส่งคนไปให้แม่นางกู้เปลี่ยนเนื้อเรื่องไม่หยุด แม่นางกู้อาจหงุดหงิดกระมัง จึงจงใจ...จงใจเขียนเนื้อเรื่องที่แตกหักกับฉู่หยู่เฉิน”

จอมมารเข้าใจพลัน “ที่แท้เป็นเช่นนี้ ข้าก็ว่าอยู่แล้วเชียว พี่สาวจะตัดใจแตกหักกับข้าได้อย่างไร ทั้งยังตัดสัมพันธ์ ไม่ถึงปรโลกไม่พบเจอ”

“ขอรับๆๆ...”

“พี่สาวบอกกับซ่างกวนฉู่ ว่าหยางฉู่ลั่วก็ต้องชอบฉู่หยู่เฉินอยู่แล้ว ถ้อยคำนี้ต้องพูดกับข้าแน่ เสวียซา เจ้าว่าจริงหรือไม่?”

“ขอรับ...”

จอมมารพูดอะไรก็ถูกทั้งนั้น