อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 501

เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลันคิดไม่ถึงว่าจอมมารจะไม่พอใจเพียงเพราะที่นั่ง ที่นั่งต้นๆ ของสองทางซ้ายขวามีอิทธิพลเหลือล้น ไม่ว่าทางไหนพวกเขาก็ล่วงเกินไม่ได้

ตอนจัดที่นั่ง คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจอมมารจะไม่พอใจที่นั่งกับเย่จิ่งหานเช่นนี้

“มิเช่นนั้น จอมมารก็นั่งตรงตำแหน่งที่สามด้านซ้าย?”

“ในสายตาเจ้า ข้าไม่มีภาษีขนาดนี้ เหมาะแค่นั่งตำแหน่งที่สาม?”

เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลันปาดเหงื่อ

สามตำแหน่งแรกด้านซ้าย ตำแหน่งแรกคือเผ่าเทียนเฟิ่น ตำแหน่งที่สองคือเผ่าน้ำแข็ง คนของเผ่าเทียนเฟิ่นและเผ่าน้ำแข็งล้วนมากันหมดแล้ว จะให้พวกเขาย้ายที่นั่งได้อย่างไร ส่วนคนของหอหนึ่งในหล้ายังไม่มา กลับเปลี่ยนกับจอมมารได้

แต่...

ไป๋จิ่นยิ้มเอ่ย “ก็แค่ที่นั่งเท่านั้น เผ่าน้ำแข็งยินดีนั่งตำแหน่งที่สาม”

เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลันมองไป๋จิ่นสายตาหนึ่งด้วยความซาบซึ้ง

ใครจะรู้ จอมมารก็ยังไม่พอใจ “พวกเราเผ่าปีศาจด้อยกว่าเผ่าเทียนเฟิ่นหรือ? หรือว่าสมควรเป็นแค่ที่สอง?”

เออ...

เดิมเป็นแค่ตำแหน่งที่นั่งเท่านั้น นั่งอยู่อันดับแรกย่อมมีหน้ามีตา ใครไม่รู้บ้างว่าอิทธิพลและความสามารถของตำแหน่งต้นๆ ล้วนใกล้เคียงกัน ไม่แบ่งที่หนึ่งที่สอง

บัดนี้ครั้นจอมมารกล่าวเช่นนี้ ความหมายจึงเปลี่ยนไปหมด

เผ่าน้ำแข็งยอมให้ แต่เผ่าเทียนเฟิ่นกลับไม่ยอมให้

รองหัวหน้าเผ่าซือคงยิ้มเย็นเอ่ย “พวกเราเผ่าเทียนเฟิ่นเดินทางยาวไกล เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า จอมมารก็ตามสบายเถอะ”

เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลันกลัวว่าพวกเขาจะวิวาทกัน จึงได้แต่กล่าวอย่างดื้อๆ “จอมมาร ไม่เช่นนั้น ท่านก็นั่งตรงตำแหน่งแรกด้านขวาเถอะ”

จอมมารทำหน้าไม่แยแส “เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลัน เจ้าฟังภาษาข้าไม่ออกหรือ? ข้าไม่ลดตัวนั่งข้างเย่จิ่งหาน”

เย่จิ่งหานหมุนขลุ่ยหยกขาว อย่างเกียจคร้าน เอ่ยอย่างเฉยเมย “ข้าเหนื่อยแล้ว ไม่อยากย้ายเหมือนกัน”

บรรยากาศเก้กังขึ้นมาทันที

จอมมารไม่ยอมนั่งข้างเย่จิ่งหาน แต่ก็ยังอยากนั่งตำแหน่งแรกอีกแน่ะ

เย่จิ่งหานก็ไม่ยอมย้าย

ส่วนเผ่าเทียนเฟิ่นยิ่งก็ไม่ยอมสละตำแหน่งแรกให้

นี่...

นี่มิทำให้พวกเขาหุบเขาตันหุยลำบากใจหรือ?

น่าหลันหลิงลั่วก็ทนดูต่อไปไม่ได้แล้วเหมือนกัน กล่าวอย่างหงุดหงิด “ตำแหน่งแรกทางขวา เจ้าจะนั่งไม่นั่งก็ตามใจ”