เวินเส้าหยีคิดว่านางพูดเล่นเท่านั้น
คิดไม่ถึงกู้ชูหน่วนใช้เข็มทองปิดผนึกจุดฝังเข็มหลักทุกจุดของเขา แบกเขาขึ้นมาโดยตรง และเดินไปที่ทางเข้าของเส้นทางลับ
วิธีการใช้เข็มทองปิดผลึกจุดฝังเข็มนี้ เขาไม่เคยได้ยินไม่เคยได้เห็นมาก่อน คิดอยากจะแก้ กลัวแค่เพียงสิบวันครึ่งเดือนก็คงแก้ไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้นเวลานี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
สิ่งที่ทำให้เขาโกรธเคืองที่สุดคือ กู้ชูหน่วนแบกเขาเหมือนกับแบกสิ่งของเช่นนั้น ทั้งยังจะตีก้นเขาอยู่บ่อยๆอีกด้วย
“ดูก้นกลมๆเล็กๆนี่สิ หากว่าเป็นหญิงสาว ก็จะต้องให้กำเนิดเกิดเด็กน้อยตัวอ้วนเป็นครอกแน่ๆ”
เวินเส้าหยีเค้นคำพูดออกมาจากซอกฟันประโยคหนึ่ง “กู้ชูหน่วน ความแค้นนี้ข้าจะ
ชำระล้าง”
“ทำไมคำพูดนี้ถึงคุ้นเคยขนาดนี้ อ๋อถูกแล้ว เหมือนว่าเย่จิ่งหานจะเคยพูด แต่หลังจากนั้นข้ากับเย่จิ่งหานก็กลายมาเป็นสามีภรรยากันแล้ว สำหรับเจ้าน่ะ หิ้วรองเท้าให้ข้าก็ไม่คู่ควร ทิ้งไว้ที่หอเหวินเซียงให้ผู้ชายอ้วนๆเหล่านั้นย่ำยีละกัน”
“เจ้ากล้าโยนข้าเข้าไปที่หอเหวินเซียง ระวังข้าจะเอาเจ้า......”
“เพี้ยะ......”
กู้ชูหน่วนตบลงไปที่ก้นของเขาอย่างรุนแรงอีกฝ่ามือหนึ่ง
“จะทำยังไงกับข้า? เจ้าไม่คิดให้ดีๆว่าจะเอาอกเอาใจผู้ชายอ้วนๆเหล่านั้นยังไง ยังจะฝันกลางวันอยู่อีก”
“คนเลว......”
“เพี้ยะเพี้ยะเพี้ยะ......”
กู้ชูหน่วนตบก้นเขาไปอีกสองสามที “ข้าไม่เอาเจ้าไปทิ้งไว้ที่ค่ายทหารก็ไม่เลวแล้ว ยังจะเลือกมากอีก”
“ห้ามตีตรงนั้นของข้า” เวินเส้าหยีตะคอก แทบจะทำให้ตัวเองกระอักเลือดแล้ว
“ทำไมถึงห้ามตีล่ะ? ก้มอันเย้ายวนกลมนุ่มเช่นนี้ หากไม่ใช่เพราะเผ่าเทียนเฟิ่นของพวกเจ้าสกปรกเกินไป ข้าก็อยากขึ้นไปแล้วล่ะ”
“ฟู่ว.....”
ครั้งนี้ เวินเส้าหยีถูกทำให้โกรธแล้วจริงๆ โกรธจนกระอักเลือดออกมา
เดิมทีเขาก็บาดเจ็บสาหัส จะทนต่อการกระตุ้นเช่นนี้ได้อย่างไร จึงสลบไปตรงนั้นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...