อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 583

กู้ชูหน่วนมองเวินเส้าหยีอย่างมีความในล้ำลึก ใช้สายตาสื่อความหมาย

“คงไม่ใช่ว่าแม้แต่เด็กสาวอายุน้อยเช่นนี้เจ้าก็เอาด้วยหรอกนะ?”

เวินเส้าหยีเลียนแบบท่าทางของนาง กลอกตาขาวอย่างไร้วาจา

เข้ามาแคว้นคนแคระเมื่อสามปีก่อน นางเพิ่งอายุกี่ขวบ

อีกอย่าง เขาเป็นคนอย่างนั้นหรือ?

“พี่สาว ท่านไม่พูด ข้าจะเข้าไปแล้วนะ”

“แกรบ...”

กู้ชูหน่วนหยิบของที่ปิดปากถ้ำออก สองมือกอดอก มององค์หญิงรัชทายาทตรงต้นขานางจากมุมสูงอย่างเย็นชา

“องค์หญิง ประสงค์จับเรา อาศัยท่านเพียงองค์เดียวเกรงว่าจะไม่พอกระมังเพคะ”

“ข้าไม่ทำร้ายพี่สาวหรอก และข้าก็ไม่อยากให้เสด็จแม่อภิเษกกับเขาเป็นฮองเฮาด้วย เขาตัวสูงอย่างนั้น ถ้าเสด็จแม่อภิเษกกับเขาจริง ตำหนักภูเขาปลอมอะไรของแคว้นคนแคระเรามิต้องสร้างใหม่ ลำบากประชาชนสิ้นเปลืองเงินอีกหรือ?”

“ดูไม่ออก อายุอานามน้อยๆ กลับมีความคิดกว้างไกลเช่นนี้”

“แน่ละสิ อาจารย์ของข้ายังชมว่าข้าเป็นองค์หญิงรัชทายาทที่ดี ต่อไปขึ้นครองราชย์ต้องเป็นราชินีผู้ปรีชาแน่”

“เช่นนั้นขอถามราชินีผู้ปรีชาในอนาคต ไม่ทราบว่าเสด็จมาด้วยเรื่องอันใดเพคะ?”

องค์หญิงรัชทายาทหัวเราะแหะๆ ก้าวเท้าสั้นวิ่งมาอยู่ตรงหน้ากู้ชูหน่วน สื่อความหมายให้นางก้มศีรษะ

กู้ชูหน่วนย่อตัวลงเล็กน้อย อยากดูสิว่านางจะมาไม้ไหน

“พี่สาว ท่านอยากไปจากแคว้นคนแคระใช่หรือไม่?”

“พระองค์จะช่วยข้า?”

“ข้าช่วยท่านได้ แต่ท่านต้องรับปากข้าเรื่องหนึ่ง”

“เชิญตรัสเพคะ”