"สวีหู่ เพิ่มความเร็วต้องส่งอาหน่วนกลับไปที่เผ่าหยกอย่างปลอดภัย ที่นี่พวกเราจะคุมเชิงไว้เอง"
"ขอรับ"
ข้างหูเป็นเสียงที่ร้อนใจของผู้อาวุโสเจ็ด รวมไปถึงเสียงฟาดเส้ลงไปบนหลังม้าของสวีหู่
รถม้าโคลงเคลงไปชั่วครู่ ด้วยพลังที่รุนแรงเกือบจะสะบัดพวกเขาออกไป
ควบม้าด้วยความรวดเร็วขึ้นอีกครั้ง เสี่ยวลู่ระมัดระวังอย่างเต็มที่ ใช่ท่วงท่าที่ดีที่สุดในการคุ้มกันกู้ชูหน่วน
แรงกดดันอันน่ากลัวได้ครอบคลุมรถม้าไว้ทั้งคัน ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าความตายมาเยือนพวกเขาแล้ว
พลังนี้เมื่อเทียบกับรองหัวหน้าเผ่าซือคง มีแต่จะแข็งแกร่งว่าเท่านั้น
เวินเส้าหยีพยายามดิ้นรนจะลงไปจากรถม้า แต่โซ่ตรวนที่ขาล่ามเขาเอาไว้จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ มีดสั้นของเสี่ยวลู่จี้ไปที่ลำคอของเขาอีกครั้ง
"ถ้าไม่อยากตายก็อย่าขยับอีก"
"ผู้อาวุโสทั้งสองของเผ่าหยกไม่มีทางต้านทานสุดยอดผู้อาวุโสทั้งสี่ได้ ถ้าหากไม่ได้รับการช่วยเหลือ อาศัยแค่เขาสองคนคงต้องตายแน่"
"ไม่จำเป็นต้องให้เจ้าเป็นห่วง"
ในขณะที่แรงกดดันมหาศาลกำลังจะบีบอัดรถม้าจนแตกกระจุย พลังอันแข็งแกร่งสองสายได้ขัดขวางไว้ทันท่วงที
"ไป……"
รถม้าพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายลมทำให้รอดพ้นไปได้ ใช้ความเร็วที่สุดมุ่งหน้าต่อไป
แต่แล้วไอสังหารทั้งสองสายยังคงตามพวกเขามาติดๆ ยิ่งอยู่ก็ยิ่งใกล้ สามารถตามทันพวกเขาได้ทุกเมื่อ
ทุกคนต่างก็มีสีหน้าไม่ดีนัก โดยเฉพาะเจี่ยงเสวีย
เจี่ยงเสวียเคยเห็นพลังของสุดยอดผู้อาวุโสทั้งสี่ หัวใจเต้นโครมครามจนแทบจะหลุดออกมาแล้ว
พวกเขาต่างก็รู้ดี ผู้อาวุโสหกกับผู้อาวุโสเจ็ดแยกกันขัดขวางสุดยอดผู้อาวุโสของเผ่าเทียนเฟิ่นไว้คนละสองคน ยังมีสุดยอดผู้อาวุโสที่ยังคงตามพวกเขาตลอดมาอีกสองคน
พลังขั้นสูงสุดระดับหก
อย่างน้อยก็มีพลังขั้นสูงสุดระดับหก ไม่ใช่ม้าธรรมดาทั่วไปจะวิ่งชนะได้
"พระชายา พวกเราจะทำอย่างไรกันดี"
ทำอย่างไร
พลังห่างชั้นกันมากเกินไป หากไล่ตามทันละก็พวกเขาอยากจะจากไปอย่างมีชีวิตอยู่ เกรงว่าจะเป็นเรื่องยาก
ขั้นต้นระดับหกกับขั้นสูงสุดระดับหก ทำไมพลังจึงได้แตกต่างกันมากมายเช่นนี้
แล้วมองไปทางเวินเส้าหยี ตอนนั้นขณะที่เขามีพลังขั้นต้นระดับหก ได้ทำการต่อสู้กับ จอมมารและเย่จิ่งหานครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นแผ่นดินสะเทือนไปหมด ท้องฟ้ามืดครึ้ม
ตอนนี้……
พลังของสุดยอดผู้อาวุโสแห่งเผ่าเทียนเฟิ่น ต่างก็เป็นขั้นสุดยอดระดับหก
เหลืออีกนิดก็จะเลื่อนไปถึงระดับเจ็ดแล้ว……
ถึงว่า……
ถึงว่าหัวหน้าเผ่าคนเดิมที่มีพลังแข็งแกร่งมากยังไม่กล้าบุ่มบ่ามโจมตีเผ่าเทียนเฟิ่น
เผ่าเทียนเฟิ่น ร้ายกาจกว่าที่คิดไว้เสียอีก
กู้ชูหน่วนเอายาออกมาจากแหวนมิติหลายขวด แล้วก็เอาผ้าเช็ดหน้าออกมาอีกหลายผืน พลางพันตนเอง พลางให้พวกเขาปิดจมูกเอาไว้
นางสาดขวดยาพวกนั้นออกไปนอกรถม้า กำชับพวกเขาให้รีบช่วยกันสาดออกไป
กลิ่นของยาเหล่านั้นเหม็นมาก ไม่เพียงแต่เหม็นยังฉุนและมีพิษร้ายแรงด้วย
สุดยอดผู้อาวุโสที่เดิมทีควรจะไล่ตามทันแล้ว แต่เป็นเพราะผงยาพิษทำให้ช้าลงไปบ้าง แต่ไม่ช้าก็ตามทันอีกครั้ง
"เจ้าคนไม่รู้ที่ต่ำที่สูง ส่งมุกมังกรกับหัวหน้าเผ่าน้อยมา"
เสียงทุ้มต่ำแฝงแววโกรธเคืองดังขึ้น เดิมทีท้องฟ้าที่สดใส สีฟ้าครามดุจสายน้ำก็เกิดลมพายุขึ้นมาทันที เมฆดำทะมึนเข้าปกคลุม
"โครมคราม……"
สายฟ้าฟาดผ่านขอบฟ้า จากนั้นก็เกิดเสียงฟ้าผ่าดังสนั่น ทันใดนั้นก็เกิดฝนตกลงมาอย่างหนัก
เวินเส้าหยีเอ่ยด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก"เร็วเข้า รีบกางร่ม อย่าให้ถูกน้ำฝนอย่างเด็ดขาด "
การเคลื่อนไหวของเขาเร็วมาก และโชคดีที่บนรถม้าได้เตรียมร่มเอาไว้หลายคัน
เสียงพรึ่บดังขึ้น ร่มถูกเปิดออก เวินเส้าหยีใช้ร่มกางให้กู้ชูหน่วน ไม่ให้น้ำฝนถูกตัวนาง
คนอื่นๆปฏิกิริยาช้าอยู่ก้าวหนึ่ง แต่ดีที่พวกเขาต่างก็อยู่ในรถม้า ตอนที่ฝนตกลงมาอย่างกะทันหัน พวกเขาไม่ได้ถูกน้ำฝนโดยทันที
ขณะที่ลมพายุรุนแรงได้หอบเอาหลังคารถม้าปลิวออกไป พวกเขาได้กางร่มเสร็จแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...