อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 730

“รายงาน.....หัวหน้าเผ่า สุดยอดผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ของเผ่าเทียนเฟิ่นได้ทำลายม่านอาคมชั้นแรก และกำลังเร่งมาทางนี้แล้วขอรับ”

อะไร......

ทำลายทะลุผ่านม่านอาคมชั้นแรกได้ไวขนาดนี้เชียวเหรอ?

สระบัวกักขังพวกเขาได้เพียงเวลาแค่ครู่เดียวเท่านั้นหรือ?

พลังวิทยายุทธตาแก่หนังเหนียวทั้งสี่นี่ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆแล้ว

“หัวหน้าเผ่า เรื่องนี้รอช้าไม่ได้ พวกเรารีบเข้าสู่อาคมชั้นที่สอง จำเป็นต้องปิดผนึกประตูม่านอาคมชั้นที่สองไว้”

กู้ชูหน่วนเหลือบตามองท้องฟ้า เหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสเก้า

ผู้อาวุโสไป๋เฉ่าและผู้อาวุโสเก้ากลุ้มใจจนหัวหมุน สุดท้ายผู้อาวุโสไป๋เฉ่าก็ตบหน้าขาทีหนึ่ง “ช่างเหอะ เช่นนั้นก็ให้เย่จิ่งหานเข้าไปที่เผ่าเถอะ แต่หลังจากที่เข้าไปในเผ่าแล้ว คนในเผ่าจะทำอะไรกับเขาข้าไม่สามารถรับประกันได้ ถึงเวลาหากว่าเขาเกิดเรื่อง เจ้าก็อย่ามาโทษข้าละกัน”

ผู้อาวุโสเก้ากล่าวอย่างรีบร้อน “ไป๋เฉ่า เจ้าให้เขาเข้าไปที่เผ่าหยกได้อย่างไรกันน่ะ ตอนนั้นแม่ของเขาทรยศเผ่าหยกอย่างไร เจ้าลืมไปแล้วงั้นหรือ?”

“เจ้าไม่เห็นท่าทีของหัวหน้าเผ่าหรือ? หากเขาไม่เข้าไป หัวหน้าเผ่าจะเข้าไปหรือ? คนทั้งเผ่าของพวกเราล้วนกำลังรอมุกมังกรและหัวหน้าเผ่าอยู่ อีกทั้งสุดยอดผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ของเผ่าเทียนเฟิ่นก็ต่อกรด้วยไม่ง่าย”

“แต่ว่า.....แต่ว่ายังไงซะ......เห้อ ช่างเถอะช่างเถอะ เรื่องนี้ข้าไม่สนใจแล้ว หลังจากเข้าไปในเผ่าแล้วค่อยว่ากันละกัน”

“ดังนั้น พวกท่านเกลียดเย่จิ่งหาน เพียงเพราะตอนนั้นแม่ของเย่จิ่งหานหนีไปกับฮ่องเต้่เย่ ทำให้การส่งมอบมุกมังกรกลับมาล่าช้า ทรยศต่อกฎของเผ่างั้นหรือ” กู้ชูหน่วนเอ่ยถาม

“หึ แม่ของเขาก็ไม่ใช่คนดีอะไร? ไอ้คนอกตัญญู เสียดายที่พวกเราเอ็นดูนางขนาดนั้น สุดท้ายก็ทำร้ายเผ่าหยกซะจนน่าอนาถ”

กู้ชูหน่วนยังคงมีความสงสัยอยู่เต็มอก

นางไม่ได้มีแม่คนเดียวกันกับเย่จิ่งหานหรอกหรือ?

ในเมื่อเกลียดพระชายายู่ขนาดนั้น ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เกลียดนางแม้แต่น้อยนี่นา?

หรือจะบอกว่า......

เดิมทีพวกเขาก็ไม่ได้มีแม่คนเดียวกัน

กู้ชูหน่วนยังคิดจะถามอีก แต่แรงสังหารยิ่งหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ กู้ชูหน่วนทำได้เพียงระงับความสงสัยไว้ในหัวใจ นำพาทุกคนเข้าไปในม่านอาคมชั้นที่สองทันที

เนื่องจากเผ่าหยกไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้ามา แม้ว่าครั้งนี้จะให้จอมมารและคนอื่นๆเข้ามา แต่กลับต้องขอให้ปิดตาไว้

จอมมารไม่พอใจ แต่เพื่อกู้ชูหน่วน เขาก็ปิดตาเหมือนเจี่ยงเสวีย เย่จิ่งหานและคนอื่นๆแล้ว

เพิ่งจะเข้าสู่ม่านอาคมชั้นที่สอง สุดยอดผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ก็ไล่ตามมาแล้ว

เพียงแค่อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวเท่านั้นพวกเขาก็จะถูกไล่ตามทันแล้ว

“ม่านอาคมชั้นที่สอง จะขวางกั้นพวกเขาได้เหรอ?” กู้ชูหน่วนไม่วางใจเล็กน้อย ม่านอาคมชั้นที่หนึ่งร้ายกาจขนาดนั้น พวกเขายังสามารถทำลายได้ในเวลาอันสั้น แล้วม่านอาคมชั้นที่สองจะขวางกั้นได้นานเพียงใดกัน

“ไม่ต้องเป็นห่วงวางใจเถอะ ม่านอาคมชั้นที่สองนอกจากจะมีผู้ที่มีศักยภาพถึงระดับเจ็ดมาทำลาย ไม่เช่นนั้นไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถทำลายได้ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นขั้นสุดยอดระดับหกก็ไม่สามารถทำลายได้”

“แต่ความแข็งแกร่งของทั้งสี่คนรวมกัน ก็สามารถพอที่จะต่อกรกับยอดฝีมือระดับเจ็ดได้แล้ว”

“วางใจเถอะ พวกเขาทำลายชั้นที่สองไม่ได้ แม้ว่าจะทำลายได้ ก็ยังมีชั้นที่สามอีกน่ะ ชั้นที่สามแม้ว่าจะเป็นขั้นสุดยอดระดับเจ็ดก็ไม่สามารถทำลายได้”

กู้ชูหน่วนไม่เข้าใจว่า ทำไมผู้อาวุโสไป๋เฉ่าและคนอื่นๆถึงมั่นใจเพียงนี้

หรือว่าเผ่าหยกยังมียอดฝีมือที่เหนือชั้นกว่าขั้นสุดยอดระดับเจ็ดอีกงั้นหรือ?

ผู้อาวุโสไป๋เฉ่ายิ้มเจื่อน “หัวหน้าเผ่า เจ้าประเมินเผ่าหยกสูงไปแล้ว หลายปีมานี้คนในเผ่าหยกได้รับความทุกข์ทรมานจากคำสาปโลหิต ไร้กะจิตกะจิตจะฝึกซ้อมวิทยายุทธ อีกทั้งแม้จะมีคนที่มีพรสวรรค์ในศิลปวิทยายุทธ ก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่นานขนาดนั้น จะถึงขั้นสุดยอดระดับเจ็ดได้อย่างไร”

“เช่นนั้นคือ……”

“นั้นเป็นสิ่งที่บรรพบุรุษจัดวางไว้ในอดีต หลายปีมาแล้ว ตอนนี้ผ่านไปหลายร้อยปีแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเผ่าหยก ทุกสำนักในโลกหล้านี้ก็ไม่มีผู้ใดที่จะมีศักยภาพพอจะไปถึงขั้นสุดยอดระดับเจ็ดได้”

“จริงหรือ เช่นนั้นบรรพบุรุษของเผ่าหยกก็มีความสามารถที่ยิ่งใหญ่เลยทีเดียว”

กู้ชูหน่วนเดินตามไป๋เฉ่าและคนอื่นๆไปด้านหน้าตลอดทาง

จอมมารฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้เพื่อพิงอยู่ในอ้อมแขนของกู้ชูหน่วน พยายามออดอ้อนออเซาะอย่างถึงที่สุด