อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 747

ครืน.....

ความเปลี่ยนแปลงที่มาโดยไม่ทันตั้งตัว แทบจะทำให้กู้ชูหน่วนตกใจจนอึ้งไป

ในเผ่าหยก สิ่งที่นางกลัวที่สุดคือการได้เห็นคำสาปโลหิตของเหล่าประชาชนกำเริบ......

และตอนนี้……

“ปึง......”

อี้เฉินเฟยล้มลงไปแล้ว

กู้ชูหน่วนแทบจะประคองเขาไว้ด้วยสัญชาตญาณ

เพิ่งจะสัมผัสโดนร่างกายของเขา ม่านตาของกู้ชูหน่วนก็เบิกโพลง

“พี่เฉินเฟย......”

เกิดอะไรขึ้น.....ทำไมพลังชีวิตของเขาถึงหายไปตลอดเวลา ชีพจรก็ยิ่งอ่อนแอลงเรื่อยๆ อ่อนจนแทบจะไม่รู้สึกถึงชีพจรและการเต้นของหัวใจแล้ว

กู้ชูหน่วนรีบถ่ายเทลมปราณของตัวเองเข้าสู่ร่างกายของอี้เฉินเฟยทันที ในใจมีลางสังหรณ์ไม่ดีชนิดหนึ่งแวบผ่าน

“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้......ทำไม.......”

ราวกับว่าพลังทั้งร่างกายของอี้เฉินเฟยถูกดูดไปจนแห้ง เหลือเพียงร่างกายร่างหนึ่งที่แห้งเฉาเท่านั้น เขายิ้มอย่างไร้เรี่ยวแรง “ขอ......ขอโทษ พี่ไม่......ไม่สามารถจะอยู่เคียงข้างเจ้าได้อีกแล้ว”

“ท่านทำอะไรลงไป?”

ที่ตอบกู้ชูหน่วนคืออี้เฉินเฟยที่มีเลือดไหลล้นทะลักออกมาจากมุมปาก

ไม่ว่านางจะถ่ายเทลมปราณให้มากเพียงใด ถ่ายเทไปถึงร่างกายของอี้เฉินเฟยก็เหมือนกับหายเข้ากลีบเมฆไปเช่นนั้น ไม่ได้ผลโดยสิ้นเชิง

แต่นางดึงดันไม่ลดละ กลับยังถ่ายเทลมปราณให้มากขึ้นเรื่อยๆอีก

จอมมารกล่าว “เปล่าประโยชน์......เขามีชีวิตอยู่ไม่พ้นคืนนี้แล้ว”

กู้ชูหน่วนมองไปทางจอมมารอย่างฉับพลัน