อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 778

“หลอมไม่ได้ ข้าหลอมมุกมังกรไม่ได้……”

หลังจากที่ดาบถูกยึดไปแล้ว กู้ชูหน่วนก็ทรุดตัวลงไปกองอยู่กับพื้น นางจะบ้าตายอยู่แล้ว ปลดปล่อยความเสียใจที่อัดอั้นตันใจมานานออกไปจนหมด

จอมมารกอดนางไว้แน่น ตบหลังของนางไม่หยุด

“เจ้าทำเต็มที่แล้ว ทุกคนรู้ว่าเจ้าทำเต็มที่แล้ว”

“พี่เฉินเฟยตายแล้ว พี่น้องของเผ่าน้ำแข็งก็ตายกันหมดแล้ว ทั้งหมดหนึ่งร้อยเก้าคนตายไปหมดแล้ว ข้าจะทำผิดต่อพวกเขาไม่ได้……แต่ข้าหลอมมุกมังกรไม่ได้จริงๆ ทำไม……ทำไมถึงเป็นแบบนี้……”

จอมมารเจ็บปวดใจ ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้นาง และพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ถึงเจ้าจะหลอมมุกมังกรไม่ได้ พวกนางก็ไม่โทษเจ้าหรอกนะ”

“พี่สาว พวกเขาไม่ได้ยอมสังเวยเพื่อเผ่าหยกอย่างเดียว พวกเขาสังเวยเพราะพี่สาวคนเดียว ถ้าพวกเขารู้ว่าพี่สาวฝืนและทำให้ตัวเองลำบากขนาดนี้ พวกเขาคงจะเสียใจมากแน่ๆ”

“งั้นข้าควรจะทำยังไงดี? ข้าควรทำยังไง……”

กู้ชูหน่วนมองดูเบ้าหลอมยาที่มีไฟปะทุสองตัวนั้นอย่างสับสน รู้สึกใจสู้แต่ไม่มีกำลังสู้และทำอะไรไม่ถูกเป็นครั้งแรก

“หลอมไม่ได้ พวกเราก็หยุดหลอมเถอะ นี่อาจจะเป็นชะตาของเผ่าหยกก็ได้”

และเป็นชะตาชีวิตของนาง

แต่เขาจะไม่ให้พี่สาวต้องเจ็บปาดเพราะพิษคำสาปเลือดไปตลอดชีวิตแน่นอน ถึงจะต้องเสียสละทั้งหมด เขาก็จะผนึกพิษในตัวของพี่สาวให้ได้

รู้จักกันมาตั้งนาน นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นกู้ชูหน่วนร้องไห้

ครั้งแรกคือตอนที่อี้เฉินเฟยกับไป๋จิ่นสังเวย ครั้งที่สองก็คือตอนนี้……

เขารู้สึกปวดใจมากทุกครั้งที่เห็นนางร้องไห้……

“โครมคราม……”

ด้านนอกมีเสียงทะเลาะดังขึ้น

คนที่เฝ้านอกประตูเข้ามารายงานว่า “หัวหน้าเผ่า ไม่ดีแล้ว เย่จิ่งหานตีกับสุดยอดผู้อาวุโสแล้ว”