เลว่อิ่งเงยหน้าขึ้นอย่างฉับพลัน
ความซับซ้อนสอดแทรกอยู่ในนัยน์ตาเย็นชาคู่นั้น
ในฐานะที่เป็นมือสังหาร เขาไม่เคยคิดทรยศและหันกลับไปแว้งกัดผู้เป็นนาย...
“หากเจ้าไม่ยินยอมก็ช่างเถอะ”
กู้ชูหน่วนก้าวเท้าจะจากไป
เลว่อิ่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ฮ่องเต้กับฮองเฮาแคว้นฉู่ เป็นพ่อแม่ข้าจริงหรือ?”
“ใช่”
“แล้วทำไม...”
“ทำไมเจ้าถึงกลายเป็นนักฆ่าน่ะหรือ? ก็เพราะรองหัวหน้าเผ่าซือคงอย่างไรเล่า เพราะนายท่านที่เจ้าเรียก รักแต่ไม่ได้มาจึงฉวยโอกาสตอนที่แม่เจ้าคลอดชิงตัวพวกเจ้าพี่น้องมา เย่เฟิงถูกทิ้งอยู่ที่เผ่าปีศาจ ส่วนเจ้าก็ถูกอุ้มไปที่สำนักวิญญาณมืด ถูกฝึกเป็นนักฆ่า เขาพรากพวกเจ้าไปจากครอบครัวยี่สิบปีเต็ม”
เลว่อิ่งผงะ
ถ้อยคำของกู้ชูหน่วนสะเทือนใจเขาเกินไป
เขาแทบไม่อยากจะเชื่อ ว่ามือสังหารที่เลียโลหิตปลายดาบก็มีบิดามารดาเหมือนกัน
อีกทั้งยังเป็นฮ่องเต้และฮองเฮาผู้สูงศักดิ์ของแคว้นฉู่อีกด้วย
ครั้นนึกถึงที่ฮ่องเต้และฮองเฮาแคว้นฉู่ดีกับเขา และความโศกเศร้าขณะที่พวกเขาคิดถึงบุตรชายแล้ว เลว่อิ่งก็รู้สึกปวดใจเป็นครั้งแรก
“เจ้าต้องการให้ข้าช่วยอย่างไร?”
“บอกเรื่องที่เจ้ารู้ทั้งหมด รวมถึงอิทธิพลลับของตาแก่ซือคงด้วย”
“ได้”
ยามนี้ฝนยังคงตกหนัก ฝูกวงมาหาด้วยความร้อนใจ ในมือถือสารลับฉบับหนึ่ง อารมณ์ดำดิ่งยิ่ง
กู้ชูหน่วนรับสารลับมา
นางไม่ได้โง่งม เมื่อเห็นสายตาเคร่งขรึมของฝูกวงแล้วก็ทราบโดยทันทีว่าสารลับฉบับนี้ไม่ใช่ข่าวดีอะไร
หลายวันนี้นางผ่านเรื่องราวมามากมายเหลือเกิน
มากจนเกินกำลังความสามารถของนางแล้ว
นางคิดไม่ออกว่ายังมีเรื่องอะไรร้ายแรงกว่าเรื่องเหล่านั้นอีก
ครั้นเปิดสารลับออกมา
มือที่ถือสารลับของกู้ชูหน่วนก็นิ่งไป นัยน์ตาสีขาวตัดกับสีดำชัดคู่นั้นจับจดอยู่กับเลว่อิ่ง
ตายกันหมดแล้ว?
เป็นไปได้อย่างไร...
เขาเพิ่งได้ทราบว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่ของเขา ยังไม่ทันได้รู้จักกับพวกเขาเลย...
“ข่าวผิดหรือไม่?”
เลว่อิ่งยังคงกอดความหวังสุดท้าย
ฝูกวงเอ่ย “ข่าวที่หอหนึ่งในหล้าสืบได้ไม่เคยผิดพลาด”
“เพราะอะไร...เพราะอะไรถึงทำเช่นนี้...”
เขาทราบเรื่องที่ฮ่องเต้และฮองเฮาแคว้นฉู่ตามหาบุตรชายมายี่สิบปี
เพราะเขาทราบ ดังนั้นจึงเจ็บปวดใจมากกว่าเดิม
เลว่อิ่งกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง อั๊ก ดวงตาเย็นชาคู่นั่นปรากฏความเคียดแค้น
ลักพาตัวเขากับเย่เฟิง ทำให้พวกเขาต้องพลัดพรากจากบิดามารดายี่สิบปี ทำให้บิดามารดาเขารวมถึงเย่เฟิงเสียชีวิต
แค้นนี้ไม่อาจอยู่ร่วมโลก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...