อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 848

ด้านนอกตำหนักเทียนตู

ลูกศิษย์ของเผ่าเทียนเฟิ่นหลายสิบคนมือสองข้างถูกมัดไว้ด้านหลัง และถูกบังคับให้นั่งคุกเข่าที่โถงใหญ่

ด้านหลังคือรองหัวหน้าเผ่าซือคง สุดยอดผู้อาวุโสตงหลิงรวมทั้งน่าหลันหลิงลั่ว ด้านหลังไปอีกก็คือคนของรองหัวหน้าเผ่าซือคงรวมทั้งลูกศิษย์ของหุบเขาตันหุย

ผู้อาวุโสหลินกล่าว “เวินเส้าหยี พวกเจ้าถูกล้อมไว้หมดแล้ว ต่อให้ดิ้นรนอย่างไรก็มีแต่จะบาดเจ็บล้มตายเท่านั้น หากรู้สถานการณ์ก็รีบยอมจำนนซะ ไม่เช่นนั้นคนในตำหนักเทียนตูก็จะต้องตายไปพร้อมกับเจ้า”

“หึ เจ้าพวกกินบนเรือนขี้บนบ้านหลังคา สมรู้ร่วมคิดกับคนนอก ทำลายล้างพวกเผ่าเดียวกัน แม้ว่าพวกเราจะตายก็ไม่ยอมจำนน หัวหน้าเผ่าน้อย เพียงแค่คำเดียวของท่าน พวกเราก็จะสู้ตายกับพวกเขาทันที”

“ใช่ แม้ว่าจะตาย พวกเราก็จะไม่ยอมจำนนเด็ดขาด”

ผู้อาวุโสหลินมองดูรองหัวหน้าเผ่าซือคงแวบหนึ่ง แล้วกล่าวต่อ “เวินเส้าหยีบีบบังคับ หัวหน้าเผ่า ซุ่มอบรมฝึกกองกำลัง ตั้งใจวางแผนก่อกบฏ เพื่อปกปิดความจริงเรื่องที่เขาไม่ใช่ลูกชายแท้ๆของหัวหน้าเผ่า สังหารคนในเผ่าอย่างโหดเหี้ยมทารุณ คนที่สมควรตายคือเขา เพียงแค่พวกเจ้ายอมจำนนไม่ต่อต้าน พวกเรารับรองว่านอกจากเวินเส้าหยีแล้ว จะไม่ทำร้ายพวกเจ้าสักคนเดียว”

คำโกหกเช่นนี้ก็พูดได้สมเหตุสมผล สุดยอดผู้อาวุโสซ่งหยวนโมโหจนตาแทบจะถลน เขากล่าวด้วยความโกรธเคืองว่า “พูดพร่ำบ้าอะไร เคยเห็นคนหน้าไม่อาย แต่ก็ไม่เคยเห็นคนหน้าไม่อายเช่นเจ้ามาก่อน คำพูดอะไรก็พูดออกมาได้จริงๆ แม่งเอ๊ย”

สุดยอดผู้อาวุโสผู้สูงส่งพูดจาหยาบคาย สีหน้าของผู้อาวุโสเฉินและคนอื่นๆก็ดูไม่ดีนัก

น่าหลันหลิงลั่วยกเท้าขึ้นเบาๆ ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว กล่าวอย่างเย็นชาว่า “หากพวกเจ้าไม่ยอมแพ้แต่โดยดี กรวยกรองน้ำไหลหมดหนึ่งอัน ข้าก็จะฆ่าหนึ่งคน ยังไงซะที่นี่ก็มีลูกศิษย์อยู่หลายสิบหลายร้อยคน พวกเจ้ายังมีเวลาไตร่ตรอง”

ทันทีที่เขาโบกมือ ก็มีคนเอากรวยกรองน้ำมาวางไว้

กรวยกรองน้ำไหลอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็ไหลไปมากกว่าครึ่งแล้ว

เมื่อเห็นว่ากรวยกรองน้ำกำลังจะไหลหมด ลูกศิษย์ที่ถูกบังคับให้คุกเข่าอยู่ข้างน่าหลันหลิงลั่วก็ส่งเสียงดังขึ้นว่า “หัวหน้าเผ่าน้อย ชีวิตของพวกเราไร้ค่า ตายก็ไม่เสียดาย หัวหน้าเผ่าน้อยอย่าได้ยอมแพ้เด็ดขาด พวกเขาเจ้าเล่ห์อำมหิต แม้ว่าจะยอมแพ้ พวกเขาก็ต้องไล่ฆ่าจนสิ้นซากอยู่ดีขอรับ”

“ถึงเวลาแล้ว”

ถึงแม้พวกเขาจะยอมจำนน พวกเขาก็จะถูกฆ่าอยู่ดี

จากคำพูดที่สิ้นสุดลงไปของน่าหลันหลิงลั่ว เขายกมือขึ้นมีดตกลงไป สับคอของลูกศิษย์คนนั้นด้วยมือของตัวเอง