“พวกเจ้าถอยไปก่อน ให้พวกเราจัดการเถอะ” ผู้อาวุโสผมสีขาวหนวดเคราขาวไม่กี่คนของเผ่าเทียนเฟิ่น รวมทั้งสุดยอดผู้อาวุโสต่างพากันเอ่ยปาก
เวินเส้าหยีคุกเข่าลง “ผู้อาวุโสทุกท่าน ขอร้องพวกท่าน ช่วยรักษาท่านพ่อของข้าให้หายด้วยเถอะ ขอร้องพวกท่านล่ะ”
“หัวหน้าเผ่าน้อย นี่ท่านทำอะไร รีบลุกขึ้น นี่ท่านจะทำให้พวกเขาอายุสั้นนะ”
เวินเส้าหยีหัวเราะเจื่อนๆ “ข้าเป็นหัวหน้าเผ่าน้อยของเผ่าเทียนเฟิ่นหรือไม่ก็ยังไม่รู้ แต่ในใจของเส้าหยี หัวหน้าเผ่าก็คือท่านพ่อแท้ๆของข้าตลอดไป”
“นอกจากว่าหัวหน้าเผ่าจะยอมรับด้วยตัวเองว่า ท่านไม่ใช่ลูกชายของเขา และไม่ใช่หัวหน้าเผ่าน้อยของเผ่าเทียนเฟิ่น ไม่เช่นนั้น ท่านก็เป็นหัวหน้าเผ่าน้อยของพวกเราตลอดไป”
เวินเส้าหยีเบ้าตาแดง ความซาบซึ้งใจชนิดหนึ่งผุดขึ้นในจิตใจของเขาเงียบๆ
“ขอฝากด้วย” เสียงของเขาสะอึกสะอื้น
ผู้อาวุโสหลายคนพยักหน้าด้วยความจริงจัง “วางใจเถอะ พวกเราจะพยายาม”
เวินเส้าหยีถอยออกไป กำมือด้วยความกังวลอยู่นอกห้องศิลาอยู่ตลอด และมองไปที่ประตูห้องลับที่ปิดสนิทอยู่บ่อยๆ
ด้านข้าง ลูกศิษย์ไม่กี่คนมารายงานสถานการณ์อย่างต่อเนื่อง
“หัวหน้าเผ่าน้อย ด่านสำคัญของเผ่าเทียนเฟิ่นเราถูกทำลายแล้ว นอกจากแดนต้องห้าม พื้นที่ทั้งหมดก็ถูกยึดไว้หมดแล้ว รวมทั้งตำหนักเทียนตูก็ถูกทำลายไปแล้วขอรับ”
“หัวหน้าเผ่าน้อย ลูกศิษย์ที่ถอยกลับมาที่แดนต้องห้ามไม่ทันล้วนถูกพวกเขาจับไปเป็นเชลยหมดแล้วขอรับ”
“หัวหน้าเผ่าน้อย คราวนี้หุบเขาตันหุยร่วมมือกับเผ่าหยก เคลื่อนกองกำลังทั้งหมดของพวกเขามา อีกทั้งได้วางยาพิษเผ่าเทียนเฟิ่นของเราในหลายสถานที่ บวกกับรองหัวหน้าเผ่าซือคงโจมตีขนาบทั้งในและนอก เผ่าเทียนเฟิ่นของพวกเราจึงได้พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วเช่นนี้”
“รองหัวหน้าเผ่าน้อย ผู้อาวุโสฉี ผู้อาวุโสสือ ผู้อาวุโสโม่และผู้อาวุอื่นอีกยี่สิบกว่าท่านเสียชีวิตในสนามรบ”
ข่าวร้ายแต่ละข่าวส่งมาเรื่อยๆ
จิตใจของเวินเส้าหยีไม่เคยหนักหน่วงขนาดนี้มากก่อน
“ซือคงไอ้คนทรยศนั่นควรจะบดศพมันเป็นหมื่นๆชิ้น เผากระดูกให้เป็นผุยผงไปจริงๆ” ผู้อาวุโสหวงที่อยู่ข้างๆเวินเส้าหยีกระทืบเท้าด้วยความโกรธแค้น
“จะไม่ใช่ได้ไงล่ะ หากว่าให้ข้าจับเขาได้ ข้าจะต้องสับเขาเป็นพันหมื่นมีดเป็นแน่”
เวินเส้าหยีเอ่ยถาม “ทัพหงส์ล่ะ? เสียหายเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ครั้งนี้หากไม่ใช่เพราะทัพหงส์เข้าช่วยอย่างสุดกำลัง ก็กลัวเพียงแค่พวกเราคงจะหนีออกมาไม่ได้ แต่ทว่าทัพหงส์กลับ....เสียหายหนักจนน่าอนาถ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...