อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 888

หัวคนคนนั้นมองตาค้อน เหมือนตายอย่างไม่พอใจ และเหมือนจะหวาดกลัวมาก

เลือดไหลออกมาหยดลงพื้น เลือดที่หยดลงพื้นมีชี่ทิพย์ลอยออกมาไม่หยุด

ผู้ที่ฝึกวิทยายุทธต่างก็รู้ดีว่า มีเพียงยอดฝีมือระดับเจ็ดขึ้นไปเท่านั้น หลังตายเลือดของพวกเขาถึงจะมีชี่ทิพย์ออกมาด้วยไม่หยุด

ระดับเจ็ด…

ในมือนางถือหัวของยอดฝีมือระดับเจ็ดไว้อยู่นะ

งั้นความสามารถของนางล่ะ?

คลายผนึกแล้วเหรอ?

“อาหน่วน…”

ในสายตาของเย่จิ่งหานมีเพียงกู้ชูหน่วนคนเดียว พอเห็นกู้ชูหน่วนก็รีบพุ่งเข้าไป อยากจะกอดนางไว้ในอ้อมกอดแน่นๆ

จอมมารรีบเข้ามาขวางเย่จิ่งหานก่อน และประกาศว่า “พี่สาวเป็นของข้า นางตกลงข้าแล้ว ขอแค่ข้าปลูกดอกพุดซ้อนทั้งภูเขาได้ นางจะตกลงแต่งงานกับข้า แน่เย่จิ่งหาน ถ้ารู้ตัวก็รีบไสหัวไปเลยนะ อย่าคิดมาแย่งภรรยาของข้า”

“นางเป็นภรรยาของข้า เป็นภรรยาที่ถูกยอมรับ และสู่ขอมาอย่างถูกกฎธรรมเนียมวัฒนธรรม” เย่จิ่งหานเตือน

คนทั้งใต้หล้า ใครไม่รู้บ้างว่ากู้ชูหน่วนเป็นพระชายาเอกที่เขาสู่ขอมา ซือโม่เฟยยังมาหาเรื่องอะไรตรงนี้อีก

“เจ้าบังคับนางต่างหาก พี่สาวไม่ได้ตกลงแต่งงานกับเจ้าเสียหน่อย ไม่นับๆ”

“หลีกทางไป”

“คนที่ควรหลีกคือเจ้า”

“โครมครามๆ…”

ทั้งสองทะเลาะและตีกันเพื่อผู้หญิง

กู้ชูหน่วนกวาดตามองเย่จิ่งหานกับจอมมารที่ตีกันอย่างดุเดือด นางโบกมือออกไป ค่ายกลหงส์ไฟของเผ่าหยกก็ถูกคลายออก

และโบกมือไปอีกครั้ง หัวคนในมือสลายกลายเป็นเถ้าถ่าน ชี่ทิพย์ก็สลายหายไปยังตามจุดต่างๆของหุบเขาเจวี๋ยเฟิง ชี่ทิพย์อันเข้มข้นกลายเป็นปุ๋ยชั้นดีให้กับต้นเมเปิล

บ้างก็ลอยไปยังร่างของผู้ที่บาดเจ็บ ผู้บาดเจ็บดูดซับพลังจากชี่ทิพย์ ร่างกายก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว

“อาหน่วน เจ้า…เจ้าคลายผนึกแล้วเหรอ?” ผู้อาวุโสหกพูดอย่างเกรงกลัว

กู้ชูหน่วนพยักหน้าเล็กน้อย ถือว่าเป็นการยอมรับ

นางประสานมือเข้าด้วยกัน ไม่รู้ว่าทำยังไง ต้นไม้ใบหญ้าที่แห้งตายของเผ่าหยกก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ค่ายกลที่เสื่อมโทรมก็กลับมาแข็งแกร่งอีกครั้ง เต็มไปด้วยแรงพิฆาตที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัว