แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1011

แต่ราคานี้สำหรับตระกูลไช่ ดูเหมือนจะได้ไม่คุ้มเสีย

ตอนนี้คนตระกูลไช่เสียใจและสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำในตอนแรก

แต่เมื่อกี้เห็นความแข็งแกร่งของนักพรตยู่หลงแล้ว อย่าว่าแต่เพิ่มค่าตอบแทนเป็นสามเท่าเลย ถึงต้องการทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลไช่ คนตระกูลไช่ก็ไม่กล้าต่อต้านสักนิด

ไช่อิ้งเวินหลับตาลงเหมือนยอมรับชะตากรรม ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงลืมตาขึ้นช้าๆ “ได้ สามเท่าก็สามเท่า!”

พวกนักบู๊ที่มุงดูอยู่รอบๆ แม้ไม่ค่อยรู้ว่านักพรตยู่หลงทำข้อตกลงอะไรกับตระกูลไช่ แต่เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนก็พอรู้อะไรในใจแล้ว

คนจำนวนมากแอบหัวเราะเยาะ คนตระกูลไช่กำลังแกว่งเท้าหาเสี้ยน

“ไปกันเถอะ รอบนี้ไม่ได้มาเสียเปล่าแล้ว ได้เห็นการต่อสู้ไร้เทียมทานเช่นนี้!”

“ใช่! แต่น่าเสียดายเฉินไต้ซือ จากพรสวรรค์ของเขา ถ้าให้เวลาอีกสักระยะ ต้องทะลุสู่แดนเทพได้แน่นอน!”

มีนักบู๊จำนวนแอบรู้สึกเสียดายแทนเฉินโม่

ขณะที่ทุกคนเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆ พื้นดินด้านล่างเท้าสั่นไปมาครู่หนึ่ง

“หืม? เกิดอะไรขึ้น!” ทุกคนอึ้งไป หันไปทางหลุมนั้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

สาเหตุของการสั่นสะเทือน มาจากในหลุมใหญ่หลุมนั้น

“อย่าบอกนะว่า......”

ความคิดเหลือเชื่อผุดขึ้นในหัวทุกคน

เงาหนึ่ง เหยียบอากาศเดินออกมาทีละก้าว เหมือนมีบันไดที่มองไม่เห็นอยู่ใต้เท้าเขา

เสื้อผ้าของเฉินโม่ขาดเล็กน้อย ฝุ่นเต็มตัวไปหมด มองโดยรวมแล้วน่าเวทนาเล็กน้อย

“เฉิน......เฉินไต้ซือ!”

ทุกคนตกใจจนลูกตาแทบจะหล่นลงมาบนพื้น