แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 114

"รบกวนเถ้าแก่เจี่ยช่วยฉันเปิดออกที" เฉินโม่เลือกเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็มองไปที่เจี่ยจิ้งอานและกล่าว

เจี่ยจิ้งอานรอไม่ไหว เขาเร่งตามพนักงานมา "พนักงาน เอาหินสามก้อนนี้ไปเปิดออก!"

ฉู่เหวินสงก็ตั้งหน้าตั้งตารอเช่นกัน เขาอยากรู้ว่าหิน3 ก้อนที่เฉินโม่เลือกเป็นอย่างไร?

เอียนชิงเฉิงและซังซังก็สงสัยมากเช่นกัน ไม่รู้ว่าครั้งนี้เฉินโม่จะเลือกผิดหรือไม่?

หินทั้งสามถูกเปิดออก มีแก้วหินทอง 1 ชิ้น หินอัคนี 1 ชิ้น และหยกธรรมดา 1 ชิ้น

แม้ว่าหินทั้งสามก้อนมีอัญมณีอยู่ข้างในทั้งสาม แต่มูลค่าของหินทั้งสามนี้รวมกันนั้นมีค่าน้อยกว่า10%ของเพชรเลือดอีก

ทุกคนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย "เฉินโม่ ครั้งนี้เลือกผิดแล้ว!"

เถ้าแก่เจี่ยหัวเราะเล็กน้อย "ฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม คุณเฉินช่องสายตาเฉียบคมเสียจริง หินทั้งสามมีอัญมณีหมดเลย!"

เฉินโม่ยิ้มเบา ๆ และเหลือบมองเจี่ยจิ้งอานอย่างแปลก ๆ แม้ว่าเขาจะซ่อนมันไว้อย่างดี แต่เฉินโม่ก็เห็นความผิดหวังในดวงตาของเขา

เฉินโม่รู้ว่า เจี่ยจิ้งอานคิดว่าความสามารถของเขายังคงไม่ดีพอ และเขากลัวว่าหากตนช่วยเขาในการค้าที่จะถึงในอีกไม่กี่วัน เขาจะเลือกผิดอีก!

ฉู่เหวินสงยังรู้สึกว่าเฉินโม่เลือกผิด เขายิ้มและปลอบใจเฉินโม่ "คุณเฉินใจดีจริงๆ ที่เลือกหินราคาไม่แพงไป ออมมือให้เจ้าอ้วนเจี่ยอย่างมากเลย"

เฉินโม่ยิ้มเบา ๆ และเหลือบมองที่เฉินซงจื่อ "เก็บไป เราไปกันเถอะ!"

เฉินซงจื่อพยักหน้าด้วยความเคารพ เก็บอัญมณีทั้งสามเอาไว้ และเดินตามเฉินโม่ออกไป

เจี่ยจิ้งอานส่งพวกเขาออกไปข้างนอกห้องโถง จู่ๆ ฉู่เหวินสงหยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วยื่นให้เฉินโม่ด้วยมือทั้งสองข้างแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเฉิน ขอบคุณที่คุณช่วยให้คำแนะนำกับผมเมื่อสักครู่นี้ ทำให้ผมได้กำไรไม่น้อย ในบัตรนี้มีเงิน5ล้าน รหัสคือ0หกตัว ถือเป็นเงินค่าจ้างของผม ได้โปรดรับมันเอาไว้เถอะ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ