แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 116

หลังจากเจี่ยจิ้งอานพูดจบ เขาก็เห็นหวางไต้ซือยิ้มและมองไปที่เขาอย่างน่าหวาดกลัว ทำให้เจี่ยจิ้งอานตกตะลึงจนเสียวสันหลัง เขาขาอ่อนและเกือบจะทรุดตัวลง

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจี่ยจิ้งอานและฉู่เหวินสงต่างก็กลัวหวางไต้ซือ ลองคิดดูแล้วกัน ไม่ว่าคุณจะมีเงินทองมากมายเท่าไหร่ หวางไต้ซือก็สามารถเอาจิตวิญญาณของคุณไปได้อย่างง่ายดายเมื่อคุณหลับอยู่ ทำให้คุณตายโดยที่คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น และทางเจ้าหน้าที่ก็ดันหาสาเหตุไม่เจออีกด้วย ความสามารถแบบนี้แค่คิดก็น่ากลัวแล้ว

แม้แต่เฉินซงจื่อเองก็เกรงจนกลืนน้ำลาย มองดูความหวาดกลัวที่ออกมาจากแววตาของหวางไต้ซือ แต่ไม่นานเขาก็สงบสติตนได้ เมื่อเทียบกับสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่เขาเห็นในดวงตาของเฉินโม่แล้ว เขาเชื่อมั่นว่าหวางไต้ซือนี้ กระจอกยิ่งกว่ากระไร!

ฉู่เหวินสงถอนหายใจและพูดกับเฉินโม่ว่า "คุณเฉิน อย่าได้ทำให้หวางไต้ซือโกรธเคืองเลย เพชรเลือดนั่นคุณเอาให้เขาไปเถอะ!"

เฉินโม่มองไปที่หวางหย่งซานแต่ไม่สนใจ เขายิ้มมุมปาก "ผีกลุ้มใจ? หึหึ ผีเห็นคุณต้องกลุ้มใจ แต่ฉันเป็นมนุษย์อาจไม่แน่ อยากได้เพชรเลือด ก็ใช่ว่าไม่ได้ แต่ต้องเอาของมาแลกกับฉัน"

เอียนชิงเฉิงกลัวผี วิญญาณอย่างมาก เมื่อได้ยินว่าเฉินโม่ขอร้องให้หวางไต้ซือเอาของมาแลกกับเขา เธอก็เดินไปข้างเฉินโม่อย่างเงียบ ๆ และพูดอย่างร้อนรนว่า " นายอยากตายหรือไง? เขาจะเอาอะไรก็ให้เขาไป จะไปคุยเรื่องเงื่อนไขทำไม ไม่กลัวว่าเขามาเอาวิญญาณของนายไปตอนกลางคืนเหรอ?"

เฉินโม่ไม่สนใจเอียนชิงเฉิง เขามองหวางไต้ซือด้วยสีหน้าเฉยชา

ฉู่เหวินสงและเจี่ยจิ้งอานมองหน้ากันและยิ้มอย่างขมขื่น พวกเขาต่างส่ายหน้า รู้สึกว่าเฉินโม่ ยังเด็กเกินไป เขากล้าที่จะเจรจาเงื่อนไขกับหวางไต้ซือ รักเงินยิ่งกว่าชีวิตตัวเองเสียอีก!

"หึ ไอ้คนไม่รู้ที่ต่ำที่สูง!" สวีตงฮานมองเฉินโม่อย่างเย็นชา ในบรรดาคนเหล่านี้ เขาเข้าใจความสยองขวัญของหวางไต้ซือมากที่สุด และการกระทำของเฉินโม่นั้นหาเรื่องตายชัดๆ !

หวางหย่งซานมองไปที่เฉินโม่ เขายิ้มกว้าง เผยให้เห็นฟันสีเหลือง และพูดด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ ว่า "พ่อหนุ่ม หลายปีที่ผ่านมา นายเป็นคนแรกที่รู้เรียกชื่อของฉัน และยังกล้าที่จะเอ่ยเงื่อนไขกับฉัน ฉันชื่นชมในความกล้าของนาย เอาล่ะ ฉันตกลงที่จะแลกเปลี่ยนกับนาย ว่ามา นายอยากได้อะไร"