แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1170

เฉินเหล่ยอุทานออกมา “เขาคือพ่อของเอียนซื่อหรงคุณชายแห่งตระกูลเอียน !”

“นอกจากเขาแล้วจะเป็นใครไปได้ !” เฉินธงพยักหน้า

ผู้อาวุโสทั้งสามของตระกูลเฉินลุกขึ้นยืน เฉินกั๋วเหลียงพูดออกมาด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม “ตงซุ่น นายออกไปต้อนรับ !”

“เดี๋ยวก่อน ฉันออกไปต้อนรับด้วยตัวเองจะดีกว่า !”

“พี่รอง ผู้นำตระกูลเอียนมาด้วยตนเอง จะให้พี่ออกไปต้อนรับคนเดียวได้อย่างไร ? ฉันกับน้องสามจะออกไปเป็นเพื่อนพี่เอง !” เฉินกั๋วจงพูดออกมา

เอียนซื่อหรงเพียงคนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้อาวุโสทั้งสามของตระกูลเฉินให้ความสำคัญ แล้วยิ่งไปกว่าเป็นพ่อของเอียนซื่อหรง ?

เย่เจิ้งฉีลุกขึ้นยืน ยิ้มและพูดออกมา “ฉันเองก็ขอออกไปต้อนรับกับคุณเฉินด้วย !”

“ดี”

เย่เฟยเออร์มองมาที่เฉินเหล่ย ถามออกมาว่า “ตระกูลเอียนสุดยอดขนาดนั้นเลยเหรอ ?”

เฉินเหล่ยพยักหน้า “ตระกูลเอียนเป็นตระกูลใหญ่ในยานจิง ความแข็งแกร่งของเขาเป็นรองแค่หกตระกูลอันยิ่งใหญ่แห่งยานจิง แข็งแกร่งกว่าตระกูลเฉินของพวกเรามาก ไม่อย่างนั้นผู้อาวุโสทั้งสามและคุณปู่คงไม่ออกไปต้องรับด้วยตัวเอง !”

เย่เฟยเออร์พยักหน้า ยังคงถามออกมาด้วยความสงสัย “พี่เหล่ย ในเมื่อตระกูลเอียนสุดยอดถึงขนาดนั้น งั้นทำไมวันนี้เขาต้องเดินทางมาไกลถึงตระกูลเฉิน ?”

เฉินเหล่ยผงะในทันที “ใช่ ทำไมตระกูลเอียนถึงได้เดินทางมายังตระกูลเฉินในวันนี้ ?”

สายตาของเฉินเหล่ยจ้องมองไปที่เฉินโม่อย่างกะทันหัน ความเฉียบคมปรากฏออกมาจากดวงตาของเขา

“ใช่ จะต้องมาสะสางบัญชีกับเฉินโม่อย่างแน่นอน ! ในงานประชุมตอนเด็ก เฉินโม่เคยทำให้หลีโตฉ่าวขุ่นเคือง และในตอนนั้นหลีโตฉ่าวบอกว่าจะมาเยี่ยมเยือนตระกูลเฉิน คิดไม่ถึงว่าจะมาเร็วถึงขนาดนี้”

ได้ยินการวิเคราะห์ของเฉินเหล่ย พวกของเฉินควางที่อยู่ด้านหลังก็ตกตะลึงในทันที

“พี่เหล่ย พี่บอกว่าตระกูลเอียนมาเพื่อคิดบัญชีกับเฉินโม่ ?”

เฉินเหล่ยพยักหน้า “ไม่อย่างนั้นนายคิดว่าตระกูลเอียนจะถ่อมาถึงตระกูลเฉินแห่งหนานซูที่ห่างไกลในวันขึ้นปีใหม่เพื่ออะไร เพื่ออวยพรปีใหม่ให้กับพวกเรางั้นเหรอ ?”

เมื่อผู้อาวุโสทั้งสามของตระกูลเฉินจากไป รุ่นน้องของตระกูลเฉินรู้สึกไร้ยางอายเล็กน้อยในทันที

เฉินธงมองไปที่เฉินโม่ เดินไปด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม “เฉินโม่ ฉันเคยเตือนนายไปตั้งแต่แรกแล้ว แต่นายไม่เคยฟัง ตอนนี้เป็นไงล่ะ ผู้นำตระกูลเอียนมาด้วยตัวเอง ตอนนี้ต่อให้เป็นคุณปู่ก็ไม่อาจปกป้องนายได้ เห็นแก่ที่พวกเรามีสายเลือดเดียวกัน ฉันขอเตือนนายไว้สักประโยค นายรีบหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด !”

เฉินโม่ไม่แม้แต่จะชายตามองเขา พูดออกมาอย่างเฉยเมย “ไม่จำเป็น”

เฉินธงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเยือกเย็น ส่ายหน้าและเดินกลับไป คิดว่าคนนิสัยอย่างเฉินโม่นั้นเกินที่จะเยียวยา

“ฮึ่ม เจ้าสวะเฉินโม่ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วยังจะกล้าโอหัง รอคนของตระกูลเอียนเข้ามาก่อน อยากจะรู้ว่านายจะโอหังต่อไปได้อีกนานสักแค่ไหน !” เฉินควางพูดออกมาอย่างเยือกเย็น

เฉินจิงเย่มองที่เฉินโม่ด้วยความเป็นห่วง “เสี่ยวโม่ ลูกกลับไปที่เจี้ยนเย่ก่อนดีไหม ไปหาเวินฉิง อย่างอยู่ที่นี่เลย !”

เฉินโม่มองเฉินจิงเย่ ยิ้มออกมาเล็กน้อย “พ่อ ไม่เป็นไร พ่อไม่ต้องเป็นห่วง !”

หลี่ซู่เฟินชำเลืองมองเฉินโม่ เธอเข้าใจในตัวของเฉินโม่มากกว่า รู้ว่าเอียนชิงเฉิงยังคงติดตามเฉินโม่อยู่ เธอก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง