แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1200

สรุปบท บทที่1200: แดนนิรมิตเทพ

สรุปเนื้อหา บทที่1200 – แดนนิรมิตเทพ โดย จูผาซู่

บท บทที่1200 ของ แดนนิรมิตเทพ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เจียงเหอซานพูดอย่างเย็นชา “รู้ก็ดีแล้ว เรื่องนี้ก็ให้มันเป็นไปตามนี้ ใครก็ไม่สามารถคัดค้านอีก จีอู๋หยา นายเป็นหัวหน้าทีม นำทีมให้เกิดความสามัคคีกัน!”

จีอู๋หยาขมวดคิ้ว ทีมแบบนี้อยากจะให้สามัคคีกัน ดูเหมือนจะยากอยู่นะ!

อย่างไรก็ตามจีอู๋หยายอมรับความท้าทายนี้อย่างกล้าหาญ ยืนตัวตรง ทำท่าวันทยหัตถ์แล้วกล่าว “ขอให้โส่วจ่างโปรดวางใจ ขอรับประกันว่าสามารถทำภารกิจให้สำเร็จลุล่วงอย่างแน่นอน!”

เจียงเหอซานพยันหน้า “เอาล่ะ พวกนายไปเตรียมตัวก่อน เราได้หารือกับสี่ประเทศที่เหลือแล้ว พรุ่งนี้ก็ออกเดินทางไปยังสมรภูมิห้าประเทศ!”

“พรุ่งนี้!”

พวกเขาตกใจเล็กน้อย ครั้งนี้แม้แต่จีอู๋หยายังอดไม่ได้ที่จะถาม “โส่วจ่าง วันนี้เป็นวันตรุษจีน พรุ่งนี้ก็ยังเป็นเทศกาลอยู่เลย ไม่รอให้เทศกาลตรุษจีนสิ้นสุดลงก่อนเหรอ?.

เจียงเหอซานถอนหายใจ “สำหรับเราแล้ว กำลังอยู่ในช่วงเทศกาลตรุษจีน แต่ว่าอีกสี่ประเทศไม่มีเทศกาลตรุษจีน พวกเขาไม่มีทางคล้อยตามหัวเซี่ยของเราหรอก”

ชายวัยกลางคนผิวขาวคนนั้นได้พูดขึ้นอย่างเสียดาย “เฮ้ย ถ้าหากวัฒนธรรมของหัวเซี่ยสามารถเผยแผร่ไปทั่วโลกคงจะดีมาก อย่างนั้นแล้วทั่วโลกก็จะได้ร่วมฉลองเทศกาลตรุษจีนของเรา!”

เจียงเหอซานกล่าว “อยากให้วัฒนธรรมของหัวเซี่ยเผยแพร่ไปทั่วโลก ก่อนอื่นหัวเซี่ยของเราก็ต้องยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ประเทศอ่อนแอไม่สามารถจะเจรจาต่อรอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเผยแพร่วัฒนธรรมเลย อีกอย่างประเทศอื่นๆก็ไม่มีทางที่จะเลือกวัฒนธรรมของประเทศที่ฆ่าแกงพวกเขา”

“ดังนั้น เราจะตั้งหน้าตั้งตารอการผลงานของพวกนาย”

จีอู๋หยาทำความเคารพ “โส่วจ่างวางใจเถอะ รับประกันว่าภารกิจต้องสำเร็จอย่างแน่นอน!”

เจียงเหอซานกล่าว “เอาล่ะ พวกนายยังมีเวลาพักผ่อนหนึ่งวัน พรุ่งนี้ออกเดินทาง!”

“ครับผม!” ทุกคนทำความเคารพอีกครั้ง

เจียงเหอซานกล่าว “แยกย้ายกันเถอะ พรุ่งนี้เช้า มารวมตัวกันที่นี่”

“ครับผม!” จีอู๋หยาและคนอื่นๆทำความเคารพอีกครั้ง

เจียงเหอซานออกไปกับผู้บังคับบัญชา เฉินโม่หันหลังและกำลังจากเดินออกไป แต่ถูกจางเจิ้นมาขวางเอาไว้ก่อน

เมื่อเห็นเซี่ยไห่หลงออกไปแล้ว จางเจิ้นยิ่งลำพองใจมากกว่าเดิม มองเฉินโม่อย่างเย็นชาแล้วกล่าว “รองหัวหน้าเฉิน ลูกน้องของคุณไปแล้ว ตอนนี้คุณจะหวังพึ่งใครไม่ได้แล้ว ถ้าหากคุณกลัว ก็สามารถยอมแพ้ได้เลย พวกเราล้วนเป็นคนที่ใจกว้าง ไม่ถือสาคุณหรอก”

เฉินโม่มองจางเจิ้น ใบหน้าเรียบเฉย เขารู้ว่าที่จางเจิ้นหาเรื่องเขาตลอด แต่ไม่ได้จงใจดูถูกเขา เพียงแต่แค่สงสัยในความสามารถของเขา

อย่างไรเสีย ไม่มีใครอยากให้ทีมของตัวเองมีคนที่ไม่เก่ง โดยเฉพาะในเวลาที่ทุกคนกำลังจะเผชิญหน้ากับศึกแห่งความเป็นความตาย

“เก็บกำลังของนายไว้ไปใช้ในสมรภูมิห้าประเทศในวันพรุ่งนี้เถอะ ฉันไม่มีอารมณ์จะมาเล่นกับนาย!”

เฉินโม่ผลักจางเจิ้นออก แล้วเดินจากไป

จางเจิ้นยิ้มเยาะ “ไม่มีอารมณ์หรือว่าไม่กล้า? อย่าให้ถึงเวลาที่อยู่ในสมรภูมิห้าประเทศ เห็นเลือดแล้วก็ตกใจจนฉี่ราดนะ!”

เฉินโม่หยุดฝีเท้าลง แต่ไม่ได้หันกลับไปมอง พูดอย่างเย็นชา “พูดมากไม่มีประโยชน์ เราไปเจอของจริงในสมรภูมิห้าประเทศ!”

จางเจิ้นตอบกลับอย่างเสียงดัง “ได้ เจอกันในสมรภูมิห้าประเทศ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ