แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 150

แต่เฉินโม่ไม่อยากโจมตีอาณาเขตใหญ่ รวบรวมพลังทิพย์กระบี่ ขนาดประมาณนิ้วหัวแม่มือ สามารถเคลื่อนที่ไปไกลพันเมตร และฆ่าศัตรูได้

ซังซังสีหน้าตกตะลึง มองเฉินโม่ด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ

เฉินซงจื่อมีสีหน้าเลื่อมใส หมอบลงบนพื้น ตะโกนเสียงสูงว่า "พลังของอาจารย์ เป็นหนึ่งในใต้หล้า!"

ฉู่เหวินสงและคนอื่น รีบก้มตัวคำนับ "เฉินไต้ซือ เป็นหนึ่งในใต้หล้า! พวกเราเลื่อมใส!"

พวกผู้มีอิทธิพล ที่ยอมจำนนต่อตระกูลหลิน ต่างมีสีหน้าตกตะลึง รีบหมอบลงบนพื้นอย่างตระหนก ตะโกนเสียงสูงตามไปด้วย "พลังของเฉินไต้ซือ ไร้เทียมทาน พวกเรายอมจำนน!"

ทันใดนั้น ทุกคนบนจุดชมวิว พากันหมอบลงบนพื้น บูชาเฉินโม่เป็นเทพ

มีเพียงเอียนชิงเฉิงกับซังซัง ยืนนิ่งอยู่อีกด้าน มองแผ่นหลังหนึ่งในใต้หล้าของเฉินโม่ ในใจเอียนชิงเฉิงตกใจเป็นอย่างมาก

ถ้าพูดว่าในหอรวมทรัพย์ของเจี่ยจิ้งอานเมื่อครั้งก่อน เอียนชิงเฉิงโดนพลานุภาพแข็งแกร่ง ของเฉินโม่พูดตัดสินเป็นตาย จนจิตวิญญาณสั่นสะเทือน งั้นครั้งนี้ฆ่าศัตรูที่ไกลออกไปพันลี้ ด้วยกระบี่เดียว คนเดียวกดดันให้ผู้มีอิทธิพลเกือบครึ่งในฮ่านหยาง หมอบลงบนพื้น ทำให้เอียนชิงเฉิงเริ่มรู้สึกเลื่อมใสเฉินโม่

ถึงขนาดความคิดที่เอียนชิงเฉิง ลังเลในใจอยู่นาน ตัดสินได้ในพริบตา

เฉินโม่มองพวกลูกน้องตระกูลหลิน สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ใช้น้ำเสียงราบเรียบของหลินเจี้ยนเฟิงพูดว่า "พวกนายจะยอมจำนน หรือตาย!"

พวกลูกน้องตระกูลหลินสิบกว่าคน รีบคุกเข่าลง พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "พวกเรายอมจำนน!"

"ในเมื่อยอมจำนนแล้ว งั้นพาฉันไปตระกูลหลิน!"

ลูกน้องตระกูลหลินสิบกว่าคนตกตะลึง แต่เห็นท่าทีเฉยชาของเฉินโม่ ไม่มีใครกล้าคัดค้านสักคน

ในบรรดานั้น ลูกน้องที่เป็นหัวหน้า พูดอย่างตัวสั่นงันงก "เฉิน เฉินไต้ซือ ผลการฝึกตนของผู้นำตระกูลหลิน แข็งแกร่งกว่าหลินเจี้ยนเฟิงมาก ถ้าเรากลับไป ต้องรอดกลับมายากแน่นอน!"

เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบ "ไม่เป็นไร พวกนายสนใจแค่นำทางไปก็พอ"

เมื่อฉู่เหวินสงและคนอื่นได้ยิน สีหน้าตกตะลึงอีกครั้ง ในใจของพวกเขา มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาพร้อมกัน "เฉินโม่จะใช้เลือดล้างตระกูลหลินจริงเหรอ"

แค่มีความคิดนี้ขึ้นมา ฉู่เหวินสงก็เลือดพลุ่งพล่านแล้ว