เฉินโม่เดินไปอยู่ข้างเฉินกั๋วเหลียง หันกลับมา แล้วกวาดมองทุกคนที่อยู่ในห้องโถงด้วยสายตาเฉยเมย
สุดท้าย สายตาของเฉินโม่จับจ้องไปที่ใบหน้าของหลินเจิ้นหนาน “ผมเป็นคนทำร้ายเขาเอง มีอะไรก็พุ่งเป้ามาที่ผม”
เฉาจื๋อหมิงกล่าวเยาะเย้ย “เจ้าหนู สิ่งที่พวกเราขอคุณคือหลักฐาน สำหรับเรื่องที่คุณทำร้ายคน อีกสักครู่พวกเราจะชำระบัญชีแค้นกับคุณ!”
เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “สิ่งที่ผมพูดก็คือหลักฐาน ถ้าใครไม่เห็นด้วย ก็ยืนออกมา”
นี่...นี่มันจองหองมากเกินไปแล้ว!
เหล่าผู้ทรงอิทธิพลชื่อดังที่อยู่รอบ ๆ ต่างพากันส่ายศีรษะ บางคนไม่สามารถทนมองได้ และรู้สึกว่าเฉินโม่ไร้เหตุผลจริง ๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ทุกคนได้ยินแล้วใช่ไหม? คนของตระกูลเฉินน่าเกรงขามมาก แม้แต่คนรุ่นใหม่ก็จองหองขนาดนี้ ไม่เห็นพวกเราที่จำนวนมากมายขนาดนี้อยู่ในสายตาเลย ดูเหมือนว่าพวกเราจะแก่แล้วจริง ๆ แม้แต่คนรุ่นใหม่พวกนี้ยังกล้าดูหมิ่นพวกเราแล้ว!” เฉาจื่อหมิงหัวเราะเสียงดัง ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ
“ถูกต้อง เจ้าเด็กตระกูลเฉินคนนี้ไร้มารยาทมาก! ตระกูลเฉินไม่มีคนควบคุมดูแลเลยเหรอ?”
“ผมคิดว่าเรื่องนี้ส่วนใหญ่เป็นความผิดของตระกูลเฉิน ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถแสดงหลักฐานออกมาได้ พวกเขาก็เริ่มสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล”
“ฮึ่ม คนตระกูลเฉินคิดว่าตระกูลเฉินยังเป็นเหมือนเมื่อก่อนอีกเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงตระกูลโม่ แม้ว่าตระกูลโม่จะไม่ออกหน้าแทน เพียงแค่สามตระกูลใหญ่นี้ ก็สามารถทำให้ตระกูลเฉินไม่สามารถแบกรับผลที่จะตามมาได้แล้ว!”
ผู้ทรงอิทธิพลชื่อดังเหล่านั้นต่างวิพากษ์วิจารณ์ตระกูลเฉิน แต่เฉินโม่เพิกเฉยราวกับไม่ได้ยิน
เฉิงเซี่ยวไม่สามารถทนมองได้อีกต่อไปแล้ว เขาประสานมือทั้งสองข้างเป็นการคำนับไปทางเฉินกั๋วเหลียง แล้วกล่าวว่า “ผู้นำตระกูลเฉิน ผมขอพูดประโยคหนึ่ง มันมากเกินไปแล้ว”
เฉินกั๋วเหลียงไม่พูดอะไร แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าการกระทำของเฉินโม่มากเกินไป แต่ถ้ามองจากมุมมองของคนธรรมดาทั่วไป ถ้าพวกเขารู้จักตัวตนของเฉินโม่ พวกเขาจะรู้ว่าสิ่งที่เฉินโม่ทำนั้น ไม่เพียงไม่มากเกินไปเท่านั้น แต่กลับจะรู้สึกว่าค่อนข้างเกรงใจมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...