แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 156

ชี่กระบี่อันแข็งแกร่งของหลินสุ่น โดนเฉินโม่แยกด้วยหมัด และการโจมตีของเฉินโม่ทั้งหมด โจมตีไปบนกระบี่ยาวของหลินสุ่น น่าเสียดายที่หลินสุ่น สูญเสียผลการฝึกตน ได้รับพลังปรมาจารย์เพียงชั่วครู่ ตายภายใต้คมกระบี่ของตัวเอง

แววตาหลินเสวี่ยเต็มไปด้วยอารมณ์แปลกประหลาด หมัดเดียวทำลายปรมาจารย์ นี่มันพลานุภาพระดับไหนกัน! ดูเหมือนเขาเลือกเจ้านายถูกคนแล้ว!

สีหน้าคนตระกูลหลินชะงักไป ผู้นำตระกูลที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานเมื่อครู่ กลับโดนอีกฝ่ายฆ่าด้วยหมัดเดียวงั้นเหรอ

อย่าบอกนะว่าผลการฝึนตนของเฉินไต้ซือ อยู่เหนือระดับปรมาจารย์!

ปรมาจารย์หนุ่มอายุ 18 ปี ถ้าไม่เห็นด้วยตาตัวเอง ไม่มีใครเชื่ออย่างแน่นอน!

เฉินโม่หายใจออกมาเบาๆ หมัดนี้ใช้พลังทิพย์ในตัวเขา ไปเกือบครึ่งเหมือนกัน มิน่าล่ะปรมาจารย์บู๊ สามารถยืนหยัดอยู่ในจุดสูงสุดของโลกบู๊ได้ เทียบกับพละกำลังของนักบู๊แดนใน แข็งแกร่งกว่าเกินร้อยเท่า!

"ตอนแรกผางซื่อหยวนต้องการเข้าสู่แดนแปรภาพ ฆ่าคนธรรมดาอย่างไม่คำนึง ถึงใช้ความแข็งแกร่งของหลินเจี้ยนเฟิง เมื่อพูดถึงปรมาจารย์ ก็มีสีหน้าเต็มไปด้วยความเลื่อมใส"

"หลินสุ่นแค่ฝืนยกระดับพละกำลังของตัวเอง เพื่อให้ผลการฝึกตนเข้าสู่แดนแปรภาพ ได้รับพลังปรมาจารย์เพียงชั่วคราว สามารถโจมตีได้แข็งแกร่งขนาดนี้ ถ้าเป็นปรมาจารย์บู๊ที่มีชื่อเสียงหลายปี พละกำลังต้องแข็งแกร่งกว่านี้แน่นอน"

"ปรมาจารย์ ไม่ธรรมดาตามคาด!"

ผ่านการต่อสู้นี้ เฉินโม่เก็บความคิดดูถูกปรมาจารย์บู๊ที่มีก่อนหน้านี้ ถ้าตอนนี้เขาเจอปรมาจารย์บู๊ที่มีชื่อเสียงหลายปี เช่น หยางติ่งเทียนแห่งยานจิง ถึงแม้เขาเอาชนะได้ ก็ต้องจ่ายไปไม่น้อยเหมือนกัน

เฉินโม่หันกลับมามองหลินเสวี่ย สีหน้าเย็นชา "หลินเสวี่ย คนที่จะเอาคนในครอบครัวฉันมาข่มขู่ในตอนนั้น มีใครบ้าง"

หลินเสวี่ยกวาดตามองคนตระกูลหลิน ในห้องโถงทันที ทุกคนไม่กล้าสบตาหลินเสวี่ย พากันก้มหน้า บางคนกำลังตัวสั่นเบาๆ

หลินเสวี่ยคำนับแล้วพูดว่า "นายท่าน แผนวันนั้น เหมือนจะมีคนระดับสูงของตระกูลหลิน เข้าร่วมทั้งหมด ฆ่าคนที่อยู่ในนี้ทั้งหมด!"

เฉินโม่พยักหน้า เขารู้ว่าหลินเสวี่ยอาจเห็นแก่ตัวบ้าง แล้วทำไมเขาถึงจะไม่เห็นแก่ตัวล่ะ

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฆ่าทั้งหมดเลย!"

"หนี!"