ตอน บทที่ 1594 จาก แดนนิรมิตเทพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1594 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต แดนนิรมิตเทพ ที่เขียนโดย จูผาซู่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
อ่างงู!
สมัยโบราณปีศาจหญิงต๋าจี่คิดค้นวิธีการประหารชีวิตที่น่ากลัวออกมาประเภทหนึ่ง น่าขยะแขยงมาก
ข้างล่างสุดของอ่างงู เฉินโม่คิดไม่ถึงว่าจะเห็นศพของถานชิวเซิง!
ทันใดนั้น ความเจ็บปวดที่อยู่ในใจก็ปะทุออกมาราวกับภูเขาไฟระเบิด เฉินโม่กระโดดเข้าไปในอ่างงูอย่างรวดเร็ว เหมือนดั่งบุตรมารจุติลงมาบนโลก ชกหมัดอย่างรุนแรง พลังที่น่าสะพรึงกลัวเดือดดาลอยู่ในอ่างงู ทำให้งูพิษทั้งหมดกลายเป็นฝุ่นผง
ถานชิวเซิงในตอนนี้มีใบหน้าที่ไม่อาจจำได้แล้ว ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยที่งูพิษกัด
ไม่มีส่วนไหนของร่างกายที่ยังปกติดีอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว!
แม้ว่าจะเป็นชายฉกรรจ์ดั่งเช่นเฉินโม่ ก็ไม่อาจอดกลั้นความเศร้าใจไว้ได้ น้ำตาไหลเป็นทางทั้งสองข้าง
“ตอนนี้แหละ ลุย!” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากนอกอ่างงู
ตาข่ายขนาดใหญ่คลุมไปที่หัวของเฉินโม่ คือตาข่ายผนึกเซียนของสำนักคงต้อง!
เป็นสำนักคงต้องจริง ๆ !
นัยน์ตาของเฉินโม่เต็มไปด้วยเปลวไฟ กระโดดลอยตัวขึ้นไปรับตาข่ายผนึกเซียนด้วยตนเอง มือทั้งสองจับตาข่ายขนาดใหญ่โดยเร็ว ออกแรงดึงครั้งเดียว ตาข่ายผนึกเซียนที่ทรงพลังของโลกแห่งการตรัสรู้ก็ถูกฉีกขาดออกเป็นผงเหมือนกับกระดาษ
เขากระโดดเหนืออ่างงูไป ยืนอยู่กลางอากาศ มองดูสองสามคนที่อยู่ข้างล่างเหมือนดั่งเจ้าปีศาจ พูดด้วยความโกรธเคืองว่า : “พวกคุณต่างก็สมควรตายทั้งสิ้น!”
“ได้โปรดรอเดี๋ยว!”
ในขณะที่เฉินโม่กำลังจะลงมือ ข้างล่างมีผู้อาวุโสคนหนึ่งถามขึ้นมาทันควันว่า : “ขอบังอาจถามใช่เฉินโม่เฉินไต้ซือ ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของรายชื่อเทพหรือไม่?”
“ท่านอาจารย์ เขาก็คือเฉินโม่ การขนานนามกระจอกอะไรของเขานั่น เก่งกว่าท่านและท่านอาอีกสองท่านได้หรือ? วันนี้ฆ่าเขาได้ ท่านอาจารย์ท่านก็จะมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักเลยนะ!”
ทันใดนั้นเฉินโม่โกรธเคืองอย่างมาก ถ้าเมื่อวานฆ่าหยางหมิงหยูเสีย ถานชิวเซิงจะเสียชีวิตด้วยเหตุนี้ได้อย่างไร!
ต้องโทษตัวเอง! ต้องโทษตัวเอง! ต้องโทษตัวเอง!
ในขณะนี้นี่เอง ผู้อาวุโสทั้งสามที่อยู่ข้างล่างล้มลงไปกับพื้นทันที กะอักเลือดออกมาไม่หยุด กระตุกไปทั้งร่างกาย หนึ่งในนั้นชี้ไปที่กำแพงหินพูดตะกุกตะกักว่า : “ในชา......มะ......มีพิษ!”
พูดจบ ทั้งสามก็เสียชีวิตในทันที
“อ๊า !!! ” ฝ่ามือทั้งสองของเฉินโม่ตบไปที่กำแพงหิน ทันใดนั้นกระแสลมที่โกลาหลและน่ากลัวเดือดดาลไปทั่วทั้งห้องหิน กำแพงหินที่หนาเป็นนิ้วตกลงมาเป็นเศษๆ มีเสียงดังกึกก้องดังขึ้นเป็นระยะ ๆ แสงไฟทางเดินหินและในห้องหินทั้งหมดดับลงในพริบตา
หลังกำแพงหินที่มืดมิด มีเพียงแสงจากน้ำมันตะเกียงพลิ้วไหวอยู่
เสียงแหบแห้งเสียงหนึ่งดังขึ้น “เฉินไต้ซืออันดับหนึ่งของรายชื่อเทพ? วันนี้ขอให้ภูตผีอย่างผมมาพบปะกับนายสักหน่อย ฮิ ๆ ๆ ......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...