แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 310

นายอำเภอเหมยกำลังออกคำสั่งลูกน้องอยู่ เกี่ยวกับการจัดการในรายละเอียดงานต่างๆ

ในตอนที่ครอบครัวเฉินจิงเย่มาถึง ภายในงานได้มีคนอยู่ยี่สิบกว่าคนแล้ว ล้วนเป็นบุคลากรหน่วยงานภาครัฐของอำเภอเฟิ่งซานทั้งนั้น

เมื่อเห็นนายอำเภอเหมย เฉินจิงเย่ก็รีบเข้าไปทำความเคารพทักทาย "นายอำเภอเหมยครับ สวัสดีปีใหม่ครับ!"

"น้องจิงเย่หรอ รีบนั่งสิ!" นายอำเภอเหมยทักทาย แล้วก็หันไปออกคำสั่งงานต่อ ดูกระตือรือร้นอย่างมาก เห็นได้ชัดว่ากำลังอารมณ์ดี

เฉินจิงเย่พาหลี่ซู่เฟินและเฉินโม่นั่งลงที่มุมหนึ่ง ในจุดนี้พ่อลูกตระกูลเฉินคล้ายกันมาก ไม่ว่าจะงานเลี้ยงฉลองหรืองานใดๆก็ตาม ล้วนชอบหาที่นั่งที่ไม่เป็นจุดสนใจของผู้คน

เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ คนก็ยิ่งอยู่ยิ่งเยอะเพิ่มมากขึ้น พวกคนที่รู้จักกันหรือทำงานในที่เดียวกันก็เริ่มสวัสดีปีใหม่ต่อกันและกัน สถานการณ์ในงานยิ่งอยู่ยิ่งครึกครื้น

โต๊ะตัวหนึ่งไม่ไกลนัก ชายวัยกลางคนที่สวมแว่นตา หน้าตาขาวใสคนหนึ่ง บังเอิญหันไปเห็นเฉินจิงเย่ที่อยู่ในมุม จากนั้นก็มีสีหน้าร้ายกาจปรากฏขึ้น

"โอ๊ะ จิงเย่ นายไปนั่งไกลขนาดนั้นทำไม? รีบมานี่ กำนันหลี่ และพวกเรานั่งด้วยกัน!"

เฉินจิงเย่คิ้วขมวด คนนี้คือเพื่อนร่วมงานของเขาสารวัตรกำนันหวาง เน้นงานทางด้านวัฒนธรรม โดยปกติแล้วสารวัตรกำนันหวางมักจะชอบหยอกล้อรังแกเขา

ทั้งสองคนความสัมพันธ์แย่มาก เฉินจิงเย่ไม่อยากขยับไปนั่งด้วย

ด้านข้าง กำนันหลี่พูดด้วยรอยยิ้มว่า "จิงเย่ มานั่งนี่สิ!"

กำนันหลี่ หัวหน้าของตัวเขา คนนี้ไม่ให้เกียรติไม่ได้

เฉินจิงเย่จึงทำได้แค่พาหลี่ซู่เฟินและเฉินโม่ย้ายไปนั่งด้วย

"กำนันหลี่ สวัสดีปีใหม่ครับ!" เฉินจิงเย่ทำความเคารพและพูด

หลี่ซู่เฟินเองก็ทำความเคารพทักทายกำนันหลี่ ส่วนเฉินโม่แกล้งทำเป็นมองไปที่อื่น ไม่ได้สนใจกำนันหลี่คนนี้