แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 374

ขณะที่เฉินโม่กำลังจะจากไป เขาโม่เห็นเฉินหมิงและหวางตงมองเขาด้วยความไม่พอใจ

สายตาของคนหลายคนแสดงอย่างชัดเจนว่า "บอกมาตามตรง นายไปหลอกมู่หรงยานเอ๋อร์ตั้งแต่เมื่อไหร่?"

เฉินโม่ยิ้มด้วยรอยยิ้มบริสุทธิ์ "ถ้าฉันบอกว่าความสัมพันธ์ของพวกเราบริสุทธิ์ พวกนายจะเชื่อไหม?"

พวกเขาส่ายศีรษะ มีร่องรอยความดเหยียดหยามอยู่ในสายตา

เฉินโม่กางมือออกและกล่าวด้วยความจำใจ "ถ้าพวกนายไม่เชื่อ งั้นฉันก็ทำอะไรไม่ได้!"

เรื่องบางอย่างเฉินโม่ยังไม่สามารถบอกพวกเขาได้ เช่นเรื่องบนเขาหลิงอู่ ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ความสัมพันธ์ของเขากับมู่หรงยานเอ๋อร์พัฒนามากที่สุด

เดิมทีเฉินโม่คิดว่าพวกเขาจะซักไซ้ไล่เลียง แต่พวกเขาไม่ได้ทำอย่างนั้น ซึ่งทำให้เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจ

เฉินโม่มองเฉินหมิงด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย "นายไม่โทษที่ฉันเอาเปรียบเทพธิดาของนายใช่ไหม?"

เฉินหมิงตบไหล่เฉินโม่และกล่าวด้วยสีหน้าปลงว่า "นายคิดว่าฉันเป็นคนที่ไร้เหตุผลหรือ? การที่ดาวโรงเรียนมู่หรงชอบนาย นั่นเป็นเพราะเสน่ห์ของนาย ถึงฉันจะริษยาแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ำ?"

"แต่การที่ฉันสามารถได้เห็นเจ้าชายกีตาร์เสียเปรียบได้ ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมาก ฮ่า ๆ!"

"เพื่อเห็นแก่ที่คุณช่วยผมสั่งสอนฮัวหยู้เฟิงเรื่องที่คุณแย่งเทพธิดาของฉันนั้นช่างมันเถอะ ฉันยกโทษให้นาย!"

เฉินโม่หัวเราะและกล่าวว่า "นายเป็นคนใจกว้างมาก!"

"เอาล่ะ พวกนายดูการแสดงต่อเถอะ ฉันขอตัวกลับก่อน เพื่อหลีกเลี่ยงถูกคนล้อมโจมตี!"

พวกจ้าวกางรู้สึกว่าสิ่งที่เฉินโม่พูดนั้นสมเหตุสมผล นักเรียนทุกคนเห็นด้วยตาตนเองว่าเทพธิดาซุกเข้ามาในอ้อมแขนของเฉินโม่ ถ้าเฉินโม่ยังไม่กลับไปอีก เขาอาจถูกปิดล้อมโจมตี