แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 438

ว่านฉางหรูจากไปด้วยใบหน้าที่หมองหม่น สายตาของเฉินโม่มองไปยังซุนเฟยเยว่ที่นั่งอยู่บนพื้น

สำหรับเจ้าหน้าที่ทางการ เฉินโม่ยังไม่ได้คิดที่จะลงมือด้วย

ทว่า ซุนเฟยเยว่กลับไม่รู้ว่าเฉินโม่กำลังคิดอะไรอยู่ เขาคิดว่าเฉินโม่จะลงมือกับเขา จึงรีบคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอความเมตตาเสียงดัง "ไต้ซือ ผมผิดไปแล้ว ไม่ใช่ว่าผมจงใจที่จะกระทำกับเหม่ยหวา กรุ๊ป ล้วนเป็นสองคนนั้นที่ข่มขู่ให้ผมทำนะ! อย่าฆ่าผมเลย ขอร้องคุณล่ะอย่าฆ่าผม!"

เฉินโม่เอ่ยออกมาเสียงเบาประโยคหนึ่ง "ไปให้พ้น!"

ซุนเฟยเยว่คลายความกดดัน คำนับเฉินโม่สองสามครั้ง กล่าวขอบคุณเสียงดัง แล้วลุกขึ้นอย่างตื่นเต้นยินดี และวิ่งหนีไป

เฉินโม่หันศีรษะไปมองหลี่ซู่เฟิน ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้น แล้วยิ้มเรียบเฉยและกล่าวว่า "พวกเราไปกันเถอะ!"

แววตาของหลี่ซู่เฟินสับสน แล้วพยักหน้า "ไป"

"ท่านถัง เชิญ!" หลี่ซู่เฟินกล่าว

หลายคนมาถึงที่ในลานบ้าน พบว่านอกจากก้อนอิฐและดินทรายที่แตกเต็มพื้น แต่กลับมองไม่เห็นกู่ฉางเฟิง

เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "เป็นคนที่สัมผัสวิถีต้าเต๋าจริงๆ ถูกหมัดเทพเทียนเสวียนของฉันจู่โจมเต็มกำลัง กลับยังสามารถหลบหนีไปได้!"

"แต่ถึงแม้เขาจะสามารถหนีกลับไป ก็ทนได้ไม่เกินเจ็ดวัน"

"อย่างไรก็ตามเพียงแค่ผู้ดูแลกระบี่คนหนึ่งถึงกับมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ หนานกงหยู่คนนั้นจะมีความแข็งแกร่งขนาดไหนกัน? ช่างทำให้คนตั้งตารอจริงๆ!

หลี่ซู่เฟินพาท่านถังและคนอื่นๆกลับมาถึงเหม่ยหวา กรุ๊ป และให้การต้อนรับท่านถังที่ห้องรับแขก

"คุณถัง ไม่รู้ว่าที่คุณมาหาฉัน มีสิ่งใดจะสั่งหรือ?" หลี่ซู่เฟินถามอย่างสุภาพ

ท่านถังเหลือบมองเฉินโม่ที่นั่งอยู่ตรงมุมห้อง มองดูเฉินโม่ที่เหม่อลอยอยู่นอกหน้าต่าง หันสายตากลับ มองหลี่ซู่เฟินแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ไม่ปิดบังประธานหลี่ ไม่กี่วันก่อนผมมาที่ฮ่านหยางเองเที่ยวหนึ่ง และได้นำซุปของหอเซียงหม่านชุดหนึ่งกลับไปทดลอง ดูว่าซุปที่วิเศษขนาดนั้น ใช้ส่วนผสมอะไรกันแน่"