แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 449

เฉินโม่ลืมตาขึ้นอย่างเอือมระอา สีหน้าค่อนข้างเย็นชา "มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"

ผู้หญิงคนนั้นชี้ไปยังที่นั่งฝั่งตรงข้าม แล้วพูดด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง "นายเปลี่ยนที่นั่งกับพี่ชายฉันหน่อย นายไปนั่งตรงนั้น ฉันจะนั่งกับพี่ชายฉัน"

น้ำเสียงของผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเป็นเจ้านาย เหมือนกับว่าให้เปลี่ยนที่นั่งเป็นฉัน เพราะฉันให้เกียรตินาย

เฉินโม่โมโหจนเกือบหัวเราะออกมา จะไปขอให้คนอื่นเปลี่ยนที่นั่งมันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ แต่คุณเสียมารยาทแบบนี้ คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างหรือเปล่า?

ไม่รู้ว่านี่เป็นลูกสาวบ้านไหนที่ถูกตามใจจนเสียคน

ถ้าหากว่าผู้หญิงคนนี้พูดจาดีหน่อย จะเปลี่ยนที่ให้ก็ได้ อย่างไรเสียเฉินโม่ก็มาแค่คนเดียว พวกเขาสองพี่น้องจะนั่งด้วยกัน ก็ยังพอที่จะช่วยให้ได้

แต่ผู้หญิงคนนี้มีท่าทางแบบนี้ ต่อให้เฉินโม่อยากจะแลกที่นั่งกับเธอ แต่ตอนนี้ไม่ให้แล้ว

"ตั๋วของผมเขียนไว้ว่าให้นั่งตรงนี้ ทำไมผมต้องเปลี่ยน?" เฉินโม่ถามกลับ

ผู้หญิงคนนั้นกลับหัวเราะประชดว่า "นายมาคนเดียว ฉันมากับพี่ชายสองคน พวกเราจะนั่งด้วยกัน นายกต้องแลกกับฉันสิ"

ผู้หญิงคนนั้นมีสีหน้าว่าตนเองพูดมีเหตุผลสายตาที่มองเฉินโม่เหมือนพูดในใจ "โง่หรือไง!เรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้หรือไง!"

เฉินโม่พยักหน้าอย่างจริงจัง "คุณพูดมาเหมือนจะมีเหตุผล"

ผู้หญิงคนนั้นก็พูดอย่างได้ใจว่า "คำพูดของฉัน มีเหตุผลตลอดแหละ เร็วๆหน่อย รถจะออกแล้ว"

เฉินโม่มีสายตาที่ค่อนข้างเย็นชา มุมปากก็เบ้ๆ "แต่ผมไม่ได้อยากเปลี่ยนที่นั่งนะ ผมชอบตรงนี้มาก"

ผู้หญิงคนนั้นก็หน้าชา ส่งเสียงไม่พอใจว่า "นายจะชอบก็เรื่องของนาย ฉันไม่ชอบนั่งกับนาย"