แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 784

โมอาดหยุดกะทันหัน มองเอี๋ยนจั่วด้วยสีหน้าอึดอัด และกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “แล้วพวกเราควรทำอย่างไร? แต่คงจะไม่สามารถรอความตายอยู่ที่นี่ได้หรอก!”

“สู้ตายกับเขา!” สีหน้าของเอี๋ยนจั่วเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ดวงตาของโมอาดมีความโหดเหี้ยมเล็กน้อย พยักหน้าและกล่าวว่า “นายพูดถูก ในเมื่อไม่สามารถหนีได้ ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็ต้องสู้ตาย!”

“มีประโยคหนึ่งของชาวหัวเซี่ยที่กล่าวว่า ต้องลองทำทุกอย่าง เพราะอาจจะเกิดผลที่คาดไม่ถึง!” โมอาดกล่าวประโยคนี้ด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ฟังแล้วรู้สึกตลกมาก

เฉินโม่เก็บกระบี่สับสวรรค์ มองพวกโมอาดทั้งสามคนด้วยความเย็นชา และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ถึงตาพวกแกแล้ว!”

น้ำเสียงของเฉินโม่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์แม้แต่น้อย ฟังแล้วรู้สึกขนลุก

“สู้ตายกับเขา!” เฮ่อไต้ซือคำราม แต่น่าเสียดายเมื่อพวกเขาอยู่ภายใต้คาถาต้องห้ามวิชาห้าธาตุแล้ว ตอนนี้พวกเขาก็ไม่แตกต่างไปจากคนธรรมดาทั่วไป

อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามคนรู้ว่าเฉินโม่มีกระบี่ที่เคลื่อนไหวได้เร็วมาก พวกเขาจึงทำได้เพียงเลือกสู้ตายเท่านั้น

“กระบี่สับจันทร์เสี้ยว!” เอี๋ยนจั่วโจมตีเป็นคนแรก การโจมตีคราวนี้แข็งแกร่งกว่าการโจมตีครั้งก่อนหลายเท่า

“เจ้าหนู แกเป็นคนบีบบังคับฉันเอง!” ร่างกายของโมอาดปกคลุมด้วยแสงหลากสี กลายเป็นลูกบอลขนาดใหญ่ แล้วลมหายใจที่เขาหายใจออกมาก็กลายเป็นหลากสี

สัตว์และพืชพรรณทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขาตายทันที ตอนนี้โมอาดเป็นเหมือนเทพแห่งความตายที่มาจากนรก

“ตายเสียเถอะ!” โมอาดตะโกนเสียงแปลกๆ แล้วพุ่งเขาไปหาเฉินโม่

เฉินโม่ไม่พูดอะไร เขายื่นฝ่ามือออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วมีแสงสีทองปกคลุมกำปั้นของเขาเอาไว้

มือทั้งคู่ของเฉินโม่หมุนอยู่ตรงหน้าอกหนึ่งรอบ จากนั้นเขาก็ปล่อยพลังหมัดออกไปกลางอากาศ

“ท่าที่สามของหมัดเทพเทียนเสวียน ปราบฟ้าดิน”

เสียงดังสนั่น เหมือนฟ้าถล่มและดินทลาย คลื่นพลังที่รุนแรงพุ่งออกไปทุกทิศทาง