แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 811

เมืองจงไห่ ตระกูลอันดับหนึ่งในโลกมนุษย์ ตระกูลเล่แห่งจงไห่

ในห้องโถงของตระกูลเล่ บรรดาเจ้าสัวในเมืองจงไห่มารวมตัวกัน มองไปที่เล่ชิงชางที่นั่งตำแหน่งหัวโต๊ะอย่างเป็นกังวล

“พี่เล่ ตระกูลหยุนไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องหอการค้าโม่เจียจริงเหรอ?” หลีเจี้ยนฮุยเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ถามด้วยความสงสัย

เล่ชิงชางพยักหน้า “ถูกต้อง วันหลังตระกูลหยุนจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับหอการค้าโม่เจียอีกแล้ว ดังนั้นหากคิดจะยับยั้งหอการค้าโม่เจีย ก็ต้องพึ่งตนเองเท่านั้น”

“พี่เล่ จงไห่ทั้งหมดล้วนดูทิศทางลมตระกูลเล่ของท่าน บอกผมทีว่าเราควรทำอย่างไร?” เจ้าสัวยาหวังไข่เยว่กล่าว

“แล้วพวกคุณล่ะ?” เล่ชิงชางกวาดสายตามองคนอื่นๆ

“พวกเราย่อมดูทิศทางลมตามพี่เล่อยู่แล้ว” เจ้าสัวคนอื่นๆ ประสานมือกล่าวทันที

เล่ชิงชางพยักหน้า “ในเมื่อทุกคนเห็นความสำคัญของผม เช่นนั้นผมจะไม่ลังเลแล้ว!”

“พี่เล่ได้โปรดควบคุมสถานการณ์โดยรวมด้วย!” ทุกคนประสานมือกล่าวขึ้นพร้อมกัน

เล่ชิงชางโบกมือ “ทุกคนนั่งลงก่อน ฟังผมนะ”

เล่ชิงชางกวาดสายตามองดูผู้คนที่นั่งประจำที่ แล้วกล่าวว่า “กิจการที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหอการค้าโม่เจีย ได้ครอบคลุมกิจการในตลาดเกือบทั้งหมด แต่ละกิจการยังประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากอีกด้วย หากพวกเราต้องการโจมตีเขา ก็จำเป็นต้องหากิจการที่อ่อนแอที่สุดของเขา และกิจการนี้ต้องเพียงพอที่จะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์โดยรวมด้วย!”

บรรดาเจ้าสัวคนอื่นๆ ครุ่นคิดอย่างหนัก การหากิจการที่อ่อนแอของหอการค้าโม่เจียไม่ใช่เรื่องยาก แต่กิจการที่อ่อนแอพอที่จะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์โดยรวม เรื่องนี้ยากเกินไป

เจ้าพ่อยาหวังไข่เยว่กล่าวว่า “พี่เล่ ในเมื่อท่านมีความคิดอยู่แล้ว เช่นนั้นก็ต้องพบจุดอ่อนของหอการค้าโม่เจียแล้วแน่นอน ท่านก็อย่าแกล้งให้รอ บอกมาเลยเถอะ!”

บรรดาเจ้าสัวมองไปที่เล่ชิงชางทันที พลางกล่าวอย่างพร้อมเพรียง “ใช่แล้ว พี่เล่ หากท่านมีความคิดดีๆ ก็บอกมาเถอะ!”

เล่ชิงชางรู้สึกภาคภูมิใจ เขายิ้มแล้วรอครู่หนึ่งค่อยพูดออกมา “ผมหาวิธีได้แล้วจริงๆ เดี๋ยวผมจะพูดออกมาให้ทุกคนลองพิจารณาดู!”