แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 915

เมื่อเฉินโม่กลับมาที่ห้อง เขาไม่ได้ฝึกซ้อม แต่คิดสิ่งที่เขาควรนำไปงานแลกเปลี่ยนในวันพรุ่งนี้

แต่ยังไม่รอที่เฉินโม่จะคิดออก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เมื่อเห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยบนหน้าจอโทรศัพท์ เฉินโม่ก็รับ

“ฮัลโล?” เสียงของเฉินโม่ราบเรียบ

คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ไม่ได้พูดทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูด"มีเวลาออกมาคุยกันไหม"

มันเป็นเสียงของผู้หญิงที่น่าฟัง เฉินโม่ก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร

“นี่จำเป็นเหรอ? เธอเองก็มีชีวิตใหม่แล้ว ทำไมต้องยึดติดกับอดีต” น้ำเสียงของเฉินโม่เรียบเฉย ระหว่างเขากับอานเข่อเยว่ไม่มีอะไรจะคุยแล้ว

ความเงียบอีกปลาสายของโทรศัพท์เกิดขึ้นอีกครั้ง และดูเหมือนจะมีเสียงสะอื้นเล็กน้อย ตามด้วยเสียงสงบของอานเข่อเยว่ที่จงใจแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น: "ความสัมพันธ์ระหว่างเราถึงจุดที่เลวร้ายยิ่งกว่าคนแปลกหน้าอีกงั้นเหรอ?”

เฉินโม่อยากจะตอบว่าใช่ แต่เมื่อนึกถึงคุณอาอาน และคิดทบทวนแล้วอานเข่อเยว่ไม่ได้ทำอะไรที่เลวร้ายเกินไปกับเขาไว้ น้ำเสียงของเขาก็อ่อนลง: "นั่นก็ไม่ถึงขนาดนั้น ฉันคิดว่าไม่พบกันนั้นจะดีต่อเธอมากที่สุด"

"ออกมา ฉันจะรอเธอที่Ucc coffee shopที่อยู่ตรงข้ามมหาวิทยาลัย" อานเข่อเยว่พูดอย่างหนักแน่น "เจอกัน"

หลังจากพูดจบ วางสาย

เฉินโม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อได้ยิน น้ำเสียงของอานเข่อเยว่ดูเหมือนว่าหากเขาไม่ไป อานเข่อเยว่อาจรอได้ทั้งคืน

"ช่างมัน ไปเจอกันดีกว่า เคลียร์เรื่องในอดีตให้มันสิ้นสุดสักที!

ตรงข้าม มหาวิทยาลัยชิงหัว ชั้นสองของUcc coffee shop