แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 131

ข้างหลังของสวี่รั่วฉิงเป็นรถซูเปอร์คาร์ สีแดงของเธอ สายลมยามค่ำคืนพัดผ่านผมหน้าม้าของเธอ เธอพยายามที่จะกะพริบตา เพื่อให้ตัวเองแน่ใจว่าตัวเธอเองไม่ได้ตาฝาด และไม่ได้ดูผิด

ชายขรึมจริงจังเย็นชาที่อยู่ข้างๆหลี่อาน เป็นนายของเธอจริงๆ ลี่ถิงเซิ่ง

ริมฝีปากของสวี่รั่วฉิงขยับนิดหน่อย “ประธานลี่ นี่ทาน......?”

หลี่อานกะพริบตาขมวดคิ้วส่งสัญญาณให้สวี่รั่วฉิง ใครจะรู้ว่าเมื่อก่อนเธอที่ฉลาดมาก แต่ตอนนี้เธอกลับไม่เข้าใจการบอกเป็นนัยของเขา

“หลี่อาน ตาของนายไม่สบายหรือ?” สวี่รั่วฉิงถาม

หลี่อานเอามือปิดหน้าทันที เขาไม่อยากที่จะไปเข้าร่วมในสงครามของพวกเขา

สวี่รั่วฉิงชิดรถซูเปอร์คาร์สีแดงของตัวเอง เอาแขนกอดอกเนาๆ มองไปหาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า คิ้วที่บางของเธอได้ขมวดคิ้ว： “ประธานลี่ ฉันแค่ไปเลี้ยงข้าวเพื่อนร่วมงานฉันเอง คุณคงไม่ต้องตามมาก็ได้มั้ยคะ?”

ดวงตาที่ดำมืดของลี่ถิงเซิ่งหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนนี้ ผ่านไปสักพัก เขาถึงพูดออกมาว่า: “ทางบริษัทห้ามคนในออฟฟิศมีความรัก ผมเป็นผู้บังคับบัญชาของพวกคุณ ผมมีสิทธิ์ที่จะดูแลควบคุม”

เมื่อพูดจบ ลี่ถิงเซิ่งได้เดินไปที่ฝั่งซ้ายของรถ และเปิดประตู แล้วเข้าไปนั่งฝั่งข้างคนขับ

สวี่รั่วฉิง: “......” ประธานบริษัทควบคุมดูแลการมีความรักของพนักงานได้ด้วยหรือ?

หลี่อาน: “.......” เดี๋ยวก่อนนะครับประธานลี่ ผมมีแฟนแล้วนะครับ

สวี่รั่วฉิงมองไปที่ ลี่ถิงเซิ่งที่มือของเขาวางอยู่บนประตู สวี่รั่วฉิงรู้เลยว่าพรุ่งนี้อะไรจะขึ้นเทรนด์การค้นหาอันดับหนึ่งบนเวยป๋อ

ลี่ถิงเซิ่ง: “วันนี้ผมไม่ได้ขับรถมา”

สวี่รั่วฉิง： “.......” นี่เป็นข้ออ้างที่ฟันไม่ขึ้นเลยนะ!

หลี่อานทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงนั่งอยู่เบาะหลังรถ

ได้รับการปฏิบัติแบบนี้ชาตินี้เขาคงยังไม่เคยได้รับมาก่อน....

ประธานลี่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ หลี่อานกลับไปนั่งอยู่เบาะหลังคนขับ

สวี่รั่วฉิง： “รัดเข็มขัดให้ดี”

หลี่อานอึ้ง เขายังไม่ทันที่จะรัดเข็มขัด สวี่รั่วฉิงได้เหยียบคันเร่งแล้ว

ลมยามค่ำคืนพัดไปกระทบที่ใบหน้าของเธอ ตามความเร็วรถของเธอ ผมสีดำของเธอได้ปลิวว่อน

ตอนนี้เป็นฤดูที่เหมาะสมกับการซิ่งรถ ถ้าคืนนี้ไม่ติดที่จะเลี้ยงข้าวหลี่อาน คืนนี้เธอจะต้องไปซิ่งรถที่ถนนเลียบคลอง สักสองสามรอบ

เมื่อจอดรถ ลี่ถิงเซิ่งลงจากรถด้วยสีหน้าที่ปกติ

“ทักษะการขับรถไม่เลวนะ” เขาประเมินด้วยน้ำเสียงเบาๆ

ผู้หญิงที่มีทักษะการขับรถดีขนาดนี้ หาได้ยากมาก

หลี่อานสีหน้าเขียว ประคองประตูไว้ และคลื่นไส้อาเจียนออกมา

ด้วยความเร็วรถของแอนนา เขาเกือบจะตายแล้ว

ทำไมประธานลี่ไม่เห็นเป็นอะไรเลย?

โต๊ะที่สวี่รั่วฉิงจองเป็นโต๊ะสำหรับสองคนนั่ง

ร้านมิชลินนี้เป็นร้านที่เธอมากินเป็นประจำ

“เพิ่มอีกหนึ่งที่นั่งนะคะ” สวี่รั่วฉิงสั่งผู้จัดการร้านนี้

เธอที่เป็นลูกค้าประจำของร้านนี้ ทางผู้จัดการก็เลยรีบดำเนินการให้อย่างรวดเร็ว

ผู้จัดการร้านมองไปหาผู้ชายที่อยู่ข้างหลังเธอ เขามีแววตาที่ตกใจเล็กน้อย

นั้นไม่ใช่ประธานของลี่ซื่อกรุ๊ปหรือ?

ถึงร้านของเขาจะมีชื่อเสียงมากในเมืองหลินชวน แต่ไม่บ่อยนักที่คนระดับ ลี่ถิงเซิ่งจะกินร้านเขาด้วยตนเอง

ไม่รู้จริงๆ ว่าลูกค้าประจำคนนี้ของเขาเป็นคนแบบไหน ทำไมถึงเชิญประธาน ลี่ซื่อกรุ๊ปออกมากินข้าวได้

สวี่รั่วฉิงสั่งอาหารของตัวเธอเองเสร็จแล้ว แล้วมองไปที่ ลี่ถิงเซิ่งที่นั่งอยู่ตรงหน้า: “ประธานลี่คุณชอบท่านอะไร?”

ลี่ถิงเซิ่งเปิดเมนูมาดู และมองไปที่ผู้จัดการที่อยู่ข้างๆ ใช้ภาษาฝรั่งเศสคุยกับผู้จัดการร้านอยู่สักพัก

แววตาของผู้จัดการปรากฏความแปลกใจ