แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 143

ซูจิ่วเอ่อร์เบิกตาขึ้นเล็กน้อย “รั่วฉิง  แกเคยติดต่อกับตระกูลพวกเขาเหรอ?”

สวี่รั่วฉิงพยักหน้า “ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ ฉันยังส่งน้ำหอมให้คุณหญิงโทมัสด้วยสามขวด  ก็แค่เรื่องดอกไลแล็ค ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก”

คุณผู้ชายซูพึงพอใจเป็นอย่างมาก “รั่วฉิงระหว่างสามวันที่อยู่ปารีส  แกก็พักผ่อนให้เต็มที่เลยนะ  เรื่องวัตถุดิบเครื่องหอมไม่ต้องไปรีบร้อนอะไรหรอก  อีกเดี๋ยวฉันจะบอกให้พ่อครัวเตรียมของโปรดไว้ให้แกกับอี้ฝานและอี้หานก็แล้วกันนะ”

เมื่อคุณผู้หญิงซูได้ยินว่าสวี่รั่วฉิงเตรียมการเรื่องวัตถุดิบน้ำหอมก่อนมาถึงปารีสตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว  ก็วางใจลง

เธอมองมาที่สวี่รั่วฉิง  จากนั้นก็ออกคำสั่งกับคนใช้  ให้พาอี้ฝานกับอี้หานไปพักผ่อน ปรับตัวกับไทม์โซนที่นี่  เย็นๆค่อยลุกขึ้นมาทานอาหารมื้อใหญ่

“งั้นพวกเราไปนอนก่อนนะคุณแม่” สวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หานเอ่ยพูดกับสวี่รั่วฉิง

สวี่รั่วฉิงตอบรับเสียงเบา  จากนั้นก็จุ๊บแก้มเด็กทั้งสองคนละที

หลังจากที่เด็กๆเดินออกไป  คุณผู้หญิงซูก็เอ่ยพูดว่า “รั่วฉิง  จิ่วเอ๋อร์  เราไปเดินเล่นที่สวนกันเถอะ ไปคุยกันตามประสาผู้หญิง”

คุณผู้หญิงซูให้คนรับใช่ใส่สายจูงให้สุนัขพันธุ์ลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์ จากนั้นก็รับเชือกมาจูงเจ้าหมาที่รักเอง  แล้วเดินเข้าไปในสวนด้วยกันกับสวี่รั่วฉิงและซูจิ่วเอ๋อร์

สวนดอกไม้ในคฤหาสน์  กินพื้นที่ค่อนข้างมาก  มีดอกไม้ทุกฤดูกาล ทั้งกุหลาบ กุหลาบจีน วงศ์มะลิ และดอกลิลลี่

“รั่วฉิง  น้าเองก็ไม่ใช่คนอื่นสำหรับแก ดังนั้นน้าขอถามเรื่องพ่อของอี้ฝานกับอี้หานได้ไหม  แกได้คิดไว้บ้างหรือยัง?”

คุณผู้หญิงซูมองมาที่สวี่รั่วฉิงอย่างจริงใจ  เธอเห็นเด็กสาวตรงหน้าเติบโตมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน

จากอำนาจของตระกูลซู  การสืบหาว่าใครคือพ่อของลูกสวี่รั่วฉิง  จึงง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือ

ถ้าหากสวี่รั่วฉิงต้องการให้พ่อของเด็กๆรับผิดชอบอย่างถึงที่สุด แน่นอนว่าตระกูลซูก็จะสนับสนุนสวี่รั่วฉิงอยู่ข้างหลังเหมือนกัน

ซูจิ่วเอ๋อร์เองก็สนใจปัญหานี้เหมือนกันกับคุณผู้หญิงซู

เธอมองมาที่สวี่รั่วฉิงอย่างจริงจัง “ใช่ รั่วฉิง  แกคิดยังไง?  ถ้าไม่ชอบลี่ถิงเซิ่ง รอให้แกแก้แค้นเสร็จก่อน แล้วค่อยหาแฟนสักคน  ไฮโซที่ปารีสก็มีตั้งเยอะแยะ  แกชอบคนไหน ฉันจะไปช่วยล่อขึ้นเตียงให้เอง！”คุณผู้หญิงซูถลึงตาใส่ลูกสาวที่ปากไม่มีหูรูด  จากนั้นก็หันมามองสวี่รั่วฉิงอย่างจริงจัง “หลักๆแกคิดยังไง?”

สวี่รั่วฉิงนิ่งไปเล็กน้อย

เธอไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย

ดวงตาเป็นประกายของสวี่รั่วฉิงปรากฏแววสับสน  เธอมองมาที่คุณผู้หญิงซูที่กำลังเป็นห่วงเธอ  หลังจากที่เงียบอยู่นาน  ก็ยิ้มออกมาอย่างอึดอัด

“ฉันไม่ได้คิดเลยค่ะ  สำหรับฉันแล้วลี่ถิงเซิ่งคือหัวหน้าที่ดีคนหนึ่ง  แววตาของเขาไม่เหมือนใคร  เขาสนับสนุนหลายๆความคิดของฉัน…..พูดตามตรง ฉันไม่เคยคิดที่จะบอกเขาเรื่องของสวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หานเลยจริงๆ ฉันกลัวว่า หลังจากที่เขารู้ว่าอี้ฝานกับอี้หานเป็นลูกของเขา  เขาจะเอาเด็กๆไปจากฉัน”

สวี่รั่วฉิงพูดพร้อมกับเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง

สำหรับเธอแล้ว คนที่ให้ความสำคัญต่อเด็กทั้งสองพอๆกับเธอเกรงว่าจะมีแค่ตระกูลซู

“ดังนั้นอนาคตจะเป็นยังไง ฉันยังไม่ได้คิดเลย  บางทีอาจมีสักวันที่ได้เจอผู้ชายที่ทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงก็ได้……”

สวี่รั่วฉิงพูดออกมาได้แค่ครึ่งหนึ่ง  ทันใดนั้นในหัวก็มีภาพของลี่ถิงเซิ่งในคืนนั้นปรากฏขึ้นมา

 ต้องยอมรับเลยว่า  เธอชอบใบหน้าของชายหนุ่มมากๆ   ชอบที่ชายหนุ่มตามมาวอแว  และก็ประทับใจการทำงานที่เด็ดขาดของเขา

แต่เขาจะเป็นคนที่สามารถจับมือเธอไปตลอดชีวิตได้หรือเปล่า?

สวี่รั่วฉิงไม่แน่ใจ

อีกอย่างตอนนี้แม้แต่เรื่องของสวี่รั่วยีเธอยังไม่แน่ใจอะไรเลย  เธอไม่ได้มีกะจิตกะใจไปคิดเรื่องอื่นขนาดนั้น

คุณผู้หญิงซูที่ผ่านน้ำร้อนมาก่อน  มองแค่แวบเดียวก็รู้แล้วว่าสวี่รั่วฉิงกำลังลังเล

มีแค่ซูจิ่วเอ๋อร์ ที่ไม่เคยมีความรักจริงๆจังๆ  จึงยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

คุณผู้หญิงซูมองมาที่สวี่รั่วฉิงอย่างลึกซึ้ง  ตบบ่าสวี่รั่วฉิงเบาๆ พร้อมกับเอ่ยปลอบโยนว่า “เรื่องพวกนี้  เราพูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก แต่ว่านะรั่วฉิง แกต้องจำเอาไว้   ว่าถ้าหากแกชอบเขา ไม่ว่าทางข้างหน้ามันจะยากขนาดไหน น้าก็จะคอยยืนอยู่ข้างหลังแก รู้ไหม?”