สวี่รั่วฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วขยับพิงหัวเตียง
ขาเรียวยาวขาวใสไขว้กันเอาไว้อย่างสบายๆ
นิ้วมือเรียวกดปลดล็อกหน้าจอ เพื่อที่จะติดตามข่าวสาร แต่กลับเห็นแจ้งเตือนสายที่ไม่ได้รับ
ปรากฏเป็นเบอร์ของลี่ถิงเซิ่ง
ดวงตาดำขลับของสวี่รั่วฉิงหดเล็กลงเล็กน้อย เธอเหลือบมองเวลาปารีสในตอนนี้ ก็พบว่าสี่โมงเย็นแล้ว
เมื่อลองคำนวณดู ก็พบว่าเวลาที่เมืองหลินชวนในตอนนี้ประมาณสี่ทุ่ม
ลี่ถิงเซิ่งโทรมาหาเธอเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ตอนนี้คงพักผ่อนแล้วล่ะมั้ง?
แต่ว่าเจ้านายโทรมา เธอไม่โทรกลับก็คงไม่ดีเท่าไหร่
แต่ถ้าหากลี่ถิงเซิ่งกำลังพักผ่อน แล้วเธอโทรไปจนเขาตื่นก็คงไม่ดีเหมือนกัน เพราะถึงยังไงลี่ถิงเซิ่งก็มีปัญหาเรื่องการนอนหลับ แม้จะใช้น้ำหอมที่เธอปรุงให้รักษาอาการ แต่ก็ยังไม่ได้ผลขนาดนั้น
สวี่รั่วฉิงคิดอยู่สักพัก สุดท้ายก็กดเข้าวีแชท แล้วเลื่อนหาวีแชทของลี่ถิงเซิ่ง
เมื่อเธอจ้องภาพโปรไฟล์ของลี่ถิงเซิ่ง มุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย
ใครจะไปคิดว่าผู้ชายบ้างานอย่างเขา จะตั้งรูปโปรไฟล์เป็นดอกกุหลาบหิน
ดูน่ารักแบบไม่ตรงปกยังไงไม่รู้
ต้นไม้ในห้องทำงานส่วนใหญ่แล้วเธอกับหลี่อานจะเป็นคนรดน้ำ ส่วนลี่ถิงเซิ่งมีแค่หน้าที่ชี้นิ้วสั่งเท่านั้น
สวี่รั่วฉิงกดเข้าไปในแชทของลี่ถิงเซิ่ง แล้วกดส่งเสียงไปว่า
“ประธานหลี่ นอนหรือยัง?”
หลังจากกดส่ง สวี่รัวฉิงก็เปลี่ยนไปเข้าแอพอื่น เพื่อดูข่าวสาร
แต่ใครจะไปคาดคิดว่าเธอกดส่งออกไปยังไม่ถึงนาที แจ้งเตือนวีแชทก็เด้งกลับมา
ลี่ถิงเซิ่งตอบกลับมาว่า “ไม่รับโทรศัพท์ผม?”
สวี่รั่วฉิง “..........” เขายังไม่นอนจริงๆด้วย!
“ประธานลี่คุณพูดอะไร!ใครจะไปกล้า!ถึงปารีสปุ๊บ ฉันก็อาบน้ำปั๊บ!”นิ้วมือของสวี่รั่วฉิงพิมพ์คำอธิบายของตัวเองรัวๆ
ภายในห้องทำงาน แสงไฟสีนวลสาดส่องเพื่อเพิ่มความอบอุ่น ลงบนใบหน้าเย็นชาสมบูรณ์แบบของเขา
เมื่อเห็นสวี่รั่วฉิงตอบกลับมา มุมปากของชายหนุ่มก็ยกโค้งขึ้นเล็กน้อย
เขาเอนพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายๆ ขายาวๆทั้งสองข้างไขว้กันเอาไว้
จู่ๆเขาก็รู้สกสนุก นึกอยากจะแกล้งผู้หญิงในโทรศัพท์เล่น
“อาบน้ำตั้งสองชั่วโมงเลยเหรอ?” ลี่ถิงเซิ่งเอ่ยถาม
สวี่รั่วฉิงจึงตอบกลับว่า “ประธานลี่ คุณนี่มันไม่เข้าใจผู้หญิงเลย…..บางเรื่องพวกผู้หญิงต้องทำกันช้าๆ ไม่ใช่แค่แช่น้ำอย่างเดียวนะไหนจะแต่งหน้าอีก ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็ไม่เสร็จหรอก
คงไม่ใช่ว่าลี่ถิงเซิ่งไม่เคยรอผู้หญิงอาบน้ำมาก่อนนะ? สวี่รั่วฉิงไม่อยากจะเชื่อความคิดของตัวเอง
ดวงตาลึกล้ำของลี่ถิงเซิ่งหรี่ลงเล็กน้อย รอยยิ้มเปลี่ยนจากอบอุ่นเป็นอ่านยาก
“ผมไม่เข้าใจผู้หญิงงั้นเหรอ?” ลี่ถิงเซิ่งรัวนิ้วมือเรียวลงบนหน้าจอโทรศัพท์ “งั้นคุณอยากลองอีกครั้งไหมล่ะ?”
“ลองอะไร?”
สวี่รั่วฉิงกดส่งออกไปได้ไม่ทันไร ก็เข้าใจนัยแฝงในคำพูดของลี่ถิงเซิ่งทันที
ใบหน้าที่แช่น้ำมาจนแดงระเรื่อ บัดนี้เปลี่ยนเป็นแดงก่ำเพราะคำพูดของชายหนุ่ม
สวี่รั่วฉิงกัดปากอย่างฟึดฟัด อยากจะถอนคำพูดเมื่อกี้เหลือเกิน
แต่มันก็สายไปแล้ว
สวี่รั่วฉิงเริ่มอยู่ไม่สุข
โอ๊ยๆๆ เธอพอจะจินตนาการออกแล้วว่าอีกสักพักลี่ถิงเซิ่งจะตอบอะไรกลับมา
เธอถึงกับนึกภาพออกว่าใบหน้าหล่อเหลาปานรูปปั้นของเขากำลังทำสีหน้ายังไงอยู่
มุมปากของเขาต้องกำลังยกยิ้มร้ายๆ รู้สึกสนุกกับการแกล้งเธออยู่แน่ๆ
สวี่รั่วฉิงกอดหมอน พร้อมกับฝังหน้าลงไป
เธอไม่ชอบความรู้สึกที่เหมือนถูกใครสักคนกำลังชักจูงแบบนี้เลย
โดยเฉพาะลี่ถิงเซิ่ง
เมื่อลี่ถิงเซิ่งเห็นข้อความตอบกลับจากหญิงสาว ก็ยกยิ้มเงียบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แฝดชายหญิง:แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ