แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 28

บทที่ 28 ผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของรั่วฉิงต้องสะท้านโลกแน่ๆ

สวี่รั่วยีทรุดลงบนเตียงอย่างอ่อนแรง

ตอนที่ลี่ถิงเซิ่งเดินจากไป เขาปิดประตูเสียงดัง จนเกิดเสียงดังสนั่น เหล่าคนใช้ในบ้านต่างหวาดผวา

คุณชายเป็นอะไร ทำไมอารมณ์เสียใส่คุณสวี่ขนาดนั้น?

สามวันต่อมา สวี่รั่วฉิงพกน้ำหอมที่ตั้งใจปรุงเป็นอย่างดีโดยไม่ได้พักผ่อนตลอดทั้งสัปดาห์มาที่ลี่ซื่อกรุ๊ป

ซูจิ่วเอ๋อร์เป็นคนแรกที่ได้รู้ว่ารั่วฉิงทำผลิตภัณฑ์ชิ้นใหม่เสร็จแล้ว

หลังจากที่ทำเสร็จ สวี่รั่วฉิงก็นึกขึ้นมาได้ว่าซูจิ่วเอ๋อร์เคยบอกว่าอยากเป็นคนดมกลิ่นผลิตภัณฑ์ของเธอเป็นคนแรก เธอจึงฝากบริษัทการบินส่งไปให้ที่บ้านตระกูลซู

ไม่รู้ว่าตอนนี้ซูจิ่วเอ๋อร์ได้รับหรือยัง สวี่รั่วฉิงถือน้ำหอม พร้อมกับเคาะประตูห้องทำงานประธานเบาๆ

“เชิญ” ลี่ถิงเซิ่งละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์

สวี่รั่วฉิงเดินมาที่หน้าโต๊ะทำงาน จากนั้นก็เหลือบมองหลี่อานที่รายงานเอกสารให้ลี่ถิงเซิ่งฟัง “ฉันต้องรอใช่ไหม?”

หลี่อานส่ายหน้า “ผมรายงานกับประธานลี่เสร็จแล้วครับ”

“งั้นพอดีเลย” สวี่รั่วฉิงเอียงคอยิ้มตาหยี “คุณก็มาลองน้ำหอมตัวนี้ดูสิ”

เมื่อหลี่อานได้ยิน ก็หน้าซีด

ไม่เอาด้วยหรอก ปล่อยเขาไปเถอะ！ ถ้าเขามีกลิ่นน้ำหอมติดตัวอีก แฟนของเขาได้หาเรื่องทะเลาะแน่ๆ！

ทว่าวินาทีต่อมา หลี่อานก็ได้กลิ่นหอมสดชื่นที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน กลิ่นอ่อนๆแต่กลับตลบอบอวล เมื่อลองสูดดมดูดีๆ ก็ราวกับได้ย้อนกลับไปเรื่องราวในอดีต

เมื่อเขาได้สติกลับมา ก็พบว่าขอบตาของเขาเปียกชื้นนิดหน่อย

ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้วแน่น จดจ้องขวดแก้วธรรมดาตรงหน้า

เป็นขวดแก้วที่ไม่ได้ตกแต่งหรูหราตามประสาขวดที่เขาไว้ใช้ทดลอง แต่ข้างในขวดกลับบรรจุกลิ่นหอมโดดเด่นมากกว่าน้ำหอมตัวอื่นๆที่เขาเคยดมมาก่อน

ริมฝีปากบางของชายหนุ่มขบเม้มแน่น ใช้สายตาพินิจมองมาที่สวี่รั่วฉิง

แค่ผู้หญิงอายุยี่สิบต้นๆ แต่สามารถปรุงน้ำหอมได้ถึงระดับนี้

จากความสามารถของเธอแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาทำงานที่ลี่ซื่อกรุ๊ปก็สามารถเป็นนักปรุงระดับโลกได้ด้วยสองขาของตัวเอง

แล้วจุดประสงค์ของเธอคืออะไร?

น้ำตาของหลี่อานไหลออกมาไม่หยุด เขาจึงพูดออกมาว่า “ขอโทษด้วยครับ” จากนั้นก็หันหลังไปดึงทิชชูมาเช็ดน้ำตา

ประธานลี่ตั้งเงื่อนไขไว้สูงมาก น้ำหอมตัวนี้ของผู้ช่วยแอน สามารถกระตุ้นจิตวิญญาณของผู้คนได้ถึงขนาดนี้ แต่ประธานลี่กลับไม่เห็นด้วยอย่างนั้นเหรอ?

“ประธานลี่ นี่คือน้ำหอมที่ฉันทำให้สามีภรรยาฮิลล์ น้ำหอมสตอรี่เนคเลค” สวี่รั่วฉิงเอ่ยพูด “กลิ่นท็อปโน้ตใช้เนคทารีนกับใบไม้สีเขียวที่เป็นดั่งรักแรกแย้มของคุณนายฮิลล์ มีกลิ่นหอมสดชื่นมีชีวิตชีวา กลิ่นมิดเดิ้ลโน้ตใช้กลิ่นหอมจากดอกไม้นานาชนิด สมุนไพร ลิลลี่หุบเขา ผสมกับกลิ่นแอปเปิลเขียว ซึ่งกลิ่นดอกไม้เหล่านี้จะค่อยๆละลายกลายเป็นกลิ่นลิลลี่ที่น่าดึงดูด แล้วก็จะหลวมรวมกับกลิ่นแอปเปิลเขียวที่หอมละมุน.........”

หลี่อานยืนฟังอย่างอึ้งๆ

เป็นครั้งแรกที่เขาได้ฟังการวิเคราะห์ที่เชี่ยวชาญขนาดนี้

ลี่ถิงเซิ่งมองสวี่รั่วฉิงด้วยแววตาชื่นชม

เขาเอ่ยพูดออกมาว่า “ส่วนกลิ่นเบสโน้ตคุณใช้กลิ่นจันทน์ขาว กับสมุนไพร?”

สวี่รั่วฉิงประหลาดใจ “ประธานลี่ คุณรู้เรื่องน้ำหอมมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้อีกนะเนี่ย！ถูกต้อง กลิ่นเบสโน้ตนอกจากมีจันทน์ขาวกับสมุนไพรแล้ว ยังมีไวท์มัสก์ โอคโมสและอำพัน เพราะงั้นกลิ่นพื้นฐานจึงมีความเป็นกลิ่นไม้ที่สดชื่น”

สามีภรรยาฮิลล์ชื่นชอบการจัดสวน จึงมีปฏิกิริยาต่อกลิ่นดอกไม้และกลิ่นไม้ได้ดีกว่าคนทั่วไป

การนำเครื่องหอมทั้งหลายมาหลอมรวมเข้าด้วยกันโดยรักษาฐานกลิ่นให้เข้มข้น ยังเป็นเรื่องที่นักปรุงน้ำหอมหลายๆคนทำไม่ได้

แต่ว่าสวี่รั่วฉิงทำได้！

ลี่ถิงเซิ่งพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็ช้อนดวงตาคมปลาบขึ้นมาจดจ้องสีรั่วฉิง “อาจารย์ของคุณคือใคร”