แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 6

ใบบัว...

ฉันรีบเดินออกมาจากห้องของคุณฟิวทันทีเมื่อเจอสายตาและน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าไม่พอใจที่เห็นฉันอยู่ในห้อง คือทุกคนในบ้านจะรู้ดีว่าคุณฟิวไม่ชอบให้ใครเข้าไปยุ่งวุ่นวายในห้องนอนของเขาถ้าจะเข้ามาทำความสะอาดก็ต้องทำตอนเขาไม่อยู่แล้วก็ต้องรีบทำแล้วก็รีบออกเพราะกลัวว่าเขาจะกลับมาเจอแล้วโดนดุด้วยสายตาเหมือนที่ฉันเจอวันนี้ พอเดินลงมาก็เจอกับคุณเฟื่องที่นั่งอยู่ตรงห้องรับแขกสีหน้าของคุณเฟื่องไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่เหมือนมีเรื่องไม่สบายใจทั้งที่ก่อนหน้านี้ฉันยังเห็นท่านยิ้มแย้มอยู่เลย

"คุณเฟื่องไม่สบายหรือเปล่าคะ" ฉันถามคุณเฟื่องด้วยความเป็นห่วงเพราะมีไม่บ่อยนักที่ฉันจะเห็นท่านแสดงสีหน้าแบบนี้นอกเสียจากวันไหนที่คุณเตอร์มาทานข้าวที่บ้านซึ่งก็นานๆ ถึงจะมาสักครั้งนึง

"อาไม่สบายใจน่ะบัว"

"เรื่องคุณฟิวเหรอคะ" ฉันลองเดาๆ ดูปรากฏว่าใช่จริงๆ

"อืมใช่อาเครียดเรื่องตาฟิว"

"คุณฟิวทำอะไรเหรอคะ เอ่อขอโทษนะคะที่บัวเป็นแค่คนรับใช้แต่ละลาบละล้วงถามเรื่องของเจ้านาย"

"อาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเจ้านายแล้วบัวเป็นคนรับใช้หรอกนะ บัวก็เหมือนหลานสาวของอาคนนึง" ฉันทราบซึ้งใจมากที่คุณเฟื่องรักและเอ็นดูฉันมาตลอดตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่

"ตาฟิวบอกกับอาว่าเขาชอบหนูข้าวฟ่าง"

"คุณข้าวฟ่าง?? ใครเหรอคะ"

"อื้ม"

"คุณข้าวฟ่าง...เธอคือใครเหรอคะ" ฉันไม่รู้จักหรอกว่าคุณข้าวฟ่างที่คุณเฟื่องพูดถึงและบอกว่าคุณฟิวชอบคือใครแต่เพียงแค่ได้ยินชื่อและได้รู้ว่าคุณฟิวชอบเธอหัวใจของฉันมันก็เจ็บเจ็บอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะที่ผ่านมาคุณฟิวไม่เคยมีคนรักไม่เคยชอบใครคุณฟิวไม่เคยพาใครเข้ามาบ้านให้รู้จักนั่นก็แปลว่าคุณข้าวฟ่างเธอคงจะมีอะไรดีถึงทำให้คนเย็นชาแบบคุณฟิวชอบได้ ถ้าฉันจะบอกว่าฉันอิจฉาคุณข้าวฟ่างตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าจะผิดไหม

"หนูข้าวฟ่างคือคนรักของตาเตอร์น่ะ" พอฉันได้ยินแบบนั้นยอมรับว่าฉันเองก็ตกใจเหมือนกันเพราะคุณเตอร์ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายของคุณฟิวเหมือนกันแม้ว่าจะไม่ใช่พี่น้องคงานตามกันมาก็ตาม

"แต่หนูฟ่างกับตาเตอร์เลิกกันไปนานแล้ว แต่ว่าอาก็อยากให้ทั้งสองคนกลับมารักกันปรับความเข้าใจกันเพราะยังไงซะทั้งสองคนก็มีลูกด้วยกันเป็นฝาแฝดด้วยนะน่ารักมากเลยล่ะ" ฉันนั่งฟังคุณเฟื่องที่พูดด้วยใบหน้าที่มีความสุขเมื่อพูดถึงเด็กน้อยฝาแฝดที่ฉันเองก็เพิ่งรู้ว่าคุณเตอร์มีลูกแล้ว

"ถึงแม้ว่าที่เลิกกันเพราะฮันเตอร์ทำตัวไม่ดีแต่อาก็หวังว่าถ้าทั้งคู่จะกลับมารักกันอีกครั้ง อาเลยขอร้องให้ตาฟิวเข้าหาหนูฟ่างเพื่อที่ว่าจะได้ทราบข่าวคราวความเคลื่อนไหวของหนูฟ่างอย่างใกล้ชิดว่าตอนนี้หนูฟ่างเป็นยังไงมีใครเข้ามาจีบไหมแม้ที่ผ่านมาอาจะให้คนคอยสืบแต่ก็ไม่ได้ความอะไรมาก แต่....อาไม่คิดว่าตาฟิวจะมาพูดว่าชอบหนูฟ่างทั้งที่เพิ่งเจอกันวันนี้วันแรก" ฉันมองคุณเฟื่องที่ตอนนี้กลับมามีใบหน้าเคร่งเครียดอีกครั้งเมื่อพูดถึงคุณฟิว

"คุณฟิวชอบ...คนรักของคุณเตอร์จริงๆ เหรอคะ" ฉันถามคุณเฟื่องเหมือนไม่เชื่อว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่คือเรื่องจริงเพราะคุณฟิวไม่เคยชอบใครไม่เคยมีคนรักมาก่อน

"ใช่ ตาฟิวพูดกับอาเองเลยเมื่อตะกี้นี้ อาจะทำยังไงดีบัว อาไม่อยากให้ตาเตอร์กับตาฟิวมีปัญหากันแม้ว่าตอนนี้ตาเตอร์จะไม่รู้ว่าหนูฟ่างมีลูกแต่อาเชื่อว่าตาเตอร์ก็คงจะไม่พอใจถ้ามีใครมายุ่งกับผู้หญิงของตัวเองโดยเฉพาะกับตาฟิว อารักทั้งตาเตอร์ตาฟิวเพราะทั้งคู่ยังไงก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกของอา อาไม่คิดว่าตาฟิวจะชอบใครได้ง่ายๆ แบบนี้ แต่ตาฟิวกลับชอบหนูฟ่าง เห้ออ อาเครียดมากเลยบัวอาไม่รู้จะทำยังไงดี" พอได้รับคำยืนยันจากคุณเฟื่องว่าคุณฟิวชอบคนรักของคุณเตอร์ฉันก็รู้สึกหน่วงๆ หัวใจของฉันมันก็สั่นไหวและรู้สึกเจ็บในใจเพราะฉันแอบรักคุณฟิวมานานรักโดยที่เขาไม่เคยรู้เพราะฉันไม่เคยแสดงออกว่าฉันรู้สึกยังไงเพราะฉันรู้ว่าตัวเองเป็นใครเขาเป็นใคร ฉันรู้ว่าตัวเองไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาได้เลยแม้แต่น้อย เพราะแบบนี้ฉันถึงทำได้แค่แอบรักและแอบเจ็บอยู่แบบนี้เมื่อรู้ว่าเขาชอบผู้หญิงคนอื่น