แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 6

ใบบัว...

ฉันรีบเดินออกมาจากห้องของคุณฟิวทันทีเมื่อเจอสายตาและน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าไม่พอใจที่เห็นฉันอยู่ในห้อง คือทุกคนในบ้านจะรู้ดีว่าคุณฟิวไม่ชอบให้ใครเข้าไปยุ่งวุ่นวายในห้องนอนของเขาถ้าจะเข้ามาทำความสะอาดก็ต้องทำตอนเขาไม่อยู่แล้วก็ต้องรีบทำแล้วก็รีบออกเพราะกลัวว่าเขาจะกลับมาเจอแล้วโดนดุด้วยสายตาเหมือนที่ฉันเจอวันนี้ พอเดินลงมาก็เจอกับคุณเฟื่องที่นั่งอยู่ตรงห้องรับแขกสีหน้าของคุณเฟื่องไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่เหมือนมีเรื่องไม่สบายใจทั้งที่ก่อนหน้านี้ฉันยังเห็นท่านยิ้มแย้มอยู่เลย

"คุณเฟื่องไม่สบายหรือเปล่าคะ" ฉันถามคุณเฟื่องด้วยความเป็นห่วงเพราะมีไม่บ่อยนักที่ฉันจะเห็นท่านแสดงสีหน้าแบบนี้นอกเสียจากวันไหนที่คุณเตอร์มาทานข้าวที่บ้านซึ่งก็นานๆ ถึงจะมาสักครั้งนึง

"อาไม่สบายใจน่ะบัว"

"เรื่องคุณฟิวเหรอคะ" ฉันลองเดาๆ ดูปรากฏว่าใช่จริงๆ

"อืมใช่อาเครียดเรื่องตาฟิว"

"คุณฟิวทำอะไรเหรอคะ เอ่อขอโทษนะคะที่บัวเป็นแค่คนรับใช้แต่ละลาบละล้วงถามเรื่องของเจ้านาย"

"อาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเจ้านายแล้วบัวเป็นคนรับใช้หรอกนะ บัวก็เหมือนหลานสาวของอาคนนึง" ฉันทราบซึ้งใจมากที่คุณเฟื่องรักและเอ็นดูฉันมาตลอดตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่