แค้นนพิศวาส นิยาย บท 11

แกร้ก!! ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายได้เตรียมอาวุธไว้พร้อม

แต่ดูเหมือนว่าครุฑจะไม่สะทกสะท้าน เขายังจูบเธอต่อไป โดยไม่สนใจคนรอบข้าง

ธานินทร์ชูมือขึ้นเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องเก็บปืน ชายหนุ่มร่างหนายันตัวให้ลุกขึ้น พร้อมกับเดินออกไปจากโต๊ะนั้น

"นายครับ" นิวัฒน์ลูกน้องโมโหแทนผู้เป็นนาย

"ปล่อยมันไปก่อน" ธานินทร์พูดเบา ๆ กับลูกน้อง ท่าทางของเขาเหมือนกับไม่เอาเรื่อง แต่ในใจของมาเฟียผู้เป็นพี่ ตอนนี้เดือดยิ่งกว่าไฟ

และมาเฟียผู้เป็นน้องก็รู้ดี ว่าต่อจากนี้ไป พี่ชายเขาคงจะอยู่ไม่นิ่งแน่ แต่เขาไม่ได้นึกกลัวเลย เพราะนั่นมันคือความต้องการของครุฑอยู่แล้ว

มันจะได้เผยตัวตนออกมาสักที ว่ามันเป็นตัวบงการใหญ่ที่ตามฆ่าเขาอยู่ เรื่องนี้ครุฑรู้ดีเพียงแค่เขายังหาหลักฐานไม่ได้ และผู้หญิงคนนี้จะช่วยให้เขาทำมันได้สำเร็จ

พอพี่ชายของเขาเดินออกไปจากคลับนั้นแล้ว ครุฑก็จับตัววันหนึ่งให้นั่งลงด้านข้างเหมือนกับไม่ใยดี

วันหนึ่งแอบสงสัยอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะถามใครดี หญิงสาวเลยเก็บความสงสัยไว้

23 : 50 น.

"ฉันขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะคะ" ตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นออกไป หญิงสาวสังเกตว่าเขาไม่สนใจในตัวเธอเลย เขาเอาแต่ดื่ม

นี่ขนาดเธอขอไปเข้าห้องน้ำเขายังไม่พูดด้วย นั่งทำหน้านิ่ง ไว้มาด คงคิดว่าตัวเองหล่อตายแหละ

วันหนึ่งลุกขึ้นโดยถือวิสาสะ ในเมื่อเธอขอแล้วแต่เขาไม่พูดด้วย หญิงสาวก็เลยก้าวเดินออกมา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ปล่อยเธอมาคนเดียว เพราะมีลูกน้องเขาเดินตามมาด้วย

พอวันหนึ่งเดินออกจากห้องน้ำมา เธอก็เห็นดาหลันกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำพอดี

"พี่คะทำไมฉันไม่เห็นนาฎเลยล่ะคะ"

"พี่ก็ไม่เห็นเหมือนกัน สงสัยวันนี้ไม่มาทำงานมั้ง"

"นุชนาถไม่สบายหรือเปล่าคะพี่" วันหนึ่งเริ่มใจไม่ดี เพราะไอ้มาเฟียคนนั้นมันได้ขู่เธอไว้ว่าจะฆ่าเพื่อนของเธอ แถมวันนี้นุชนาถก็ไม่มาทำงานอีก

ก่อนที่วันหนึ่งจะถามดาหลันมากกว่านั้น คนของครุฑก็เดินเข้ามาขัดจังหวะซะก่อน

"ผมว่าคุณรีบกลับไปที่โต๊ะดีกว่า อย่าให้ท่านต้องอารมณ์เสีย" ชายร่างบึกบึนพูดกับวันหนึ่ง แต่สายตามองจ้องไปที่ดาหลัน เหมือนกับเป็นการขู่ว่าไม่ให้พูดอะไรมากไปกว่านั้น

วันหนึ่งไม่อยากให้มีใครเดือดร้อนกับเรื่องนี้อีก หญิงสาวก็เลยก้าวเดินออกมามุ่งตรงไปที่โต๊ะเดิม

"คุณทำอะไรนุชนาถเพื่อนของฉันหรือเปล่า" และวันหนึ่งก็ไม่คิดจะเก็บเรื่องนี้เงียบ พอมาถึงโต๊ะหญิงสาวยังไม่ได้นั่งเลยด้วยซ้ำเธอก็ถามเขาขึ้นก่อน

"ไม่ต้อง" มาเฟียหนุ่มสั่งลูกน้องที่กำลังเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่อวดดี ทำกิริยาไม่เหมาะสมกับผู้เป็นนายของพวกมัน

"ไหนคุณสัญญาแล้วไงว่าจะไม่ทำร้ายเพื่อนของฉัน ทำไมนาฎถึงไม่มาทำงาน" ตอนนี้วันหนึ่งไม่คิดจะกลัวอะไรอีกแล้ว ถ้าเขาทำร้ายเพื่อนของเธอ ก็แสดงว่าเขาผิดคำพูด

"ไปเช็คดูว่านุชนาถอยู่ไหน" สายตาคมเข้มมองจ้องหญิงสาวที่ยืนอยู่ต่อหน้า แต่คำพูดของเขาพูดกับลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านข้าง

"ครับ" ขอนไม้รับคำสั่ง แล้วก็เดินออกไป

พอเธอเห็นเขาสั่งลูกน้องแบบนั้น วันหนึ่งก็เลยเดินไปนั่งลงที่เดิมและไม่พูดอะไร ในใจก็หวาดหวั่นกลัวเขาจะกระชากผมเธอแล้วมาตบ เพราะเขาทำได้อยู่แล้ว

แต่เขาก็ไม่ว่าอะไร ยังยกเหล้าขึ้นมาดื่ม เหมือนเดิม คนอะไรจะคอทองแดงขนาดนี้กินมาเป็นชั่วโมงชั่วโมงยังไม่มีอาการ เหมือนคนเมาเลย

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...