"ปู่ไม่เคยได้ยินหนูพูดถึงผู้ชายคนนั้นเลย" ปู่พยายามพูดกับหลานสาว กว่าจะเปล่งเสียงออกมาได้แต่ละคำ เพราะทวีทรัพย์ไม่ใช่คนโง่ เขาแค่มองสายตาผู้ชายคนนั้นก็รู้แล้วว่า ไม่มีความรักให้หลานสาวของเขาเลย
"หนึ่งคบกับพี่เขายังไม่นานเท่าไรค่ะ เขาเป็นคนนิสัยดีมาก คุณปู่ไม่เห็นหรือคะ หนึ่งบอกว่าให้รอข้างนอก เขายังแอบเข้ามาก่อนเลย" หญิงสาวคิดว่าโกหกแล้วทำให้ปู่สบายใจ มันคงจะไม่บาปเท่าไร
"ช่วงนี้หนึ่งอาจจะได้ออกไปทำงานตอนกลางคืนนะคะ แต่คุณปูไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวหนึ่งจะจ้างป้าชม้อย ให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุณปู่ตอนกลางคืน"
"หนูไปทำงานกลางคืน มันจะดีเหรอลูก หนึ่งต้องระวังตัวนะ" ใจจริงปู่ก็อยากจะห้ามหลานสาว แต่ปู่รู้ดีว่าค่าใช้จ่ายในบ้านมันสูง รวมทั้งแม่ของเธอก็สร้างหนี้สินไว้
"คุณปู่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนึ่งไปทำงานกับเพื่อนค่ะ คุณปู่จำนุชนาถเพื่อนหนึ่งได้ไหม เธอฝากงานให้หนึ่งเองค่ะ" นุชนาถเคยมาที่บ้านของเธอหลายครั้ง แต่ทวีทรัพย์ไม่รู้ว่าเพื่อนของหลานสาวทำงานอะไรที่ไหน และหญิงสาวก็ไม่คิดจะบอกปู่ด้วย เพราะเธอกลัวว่าปู่จะไม่สบายใจ
ครุฑธาคลับ 20 : 00 น
ขาเรียวก้าวลงแท็กซี่ เธอยืนมองซ้ายขวาดูสิ่งแวดล้อมที่เธอต้องเจอ ไม่ว่าสิ่งที่เขาต้องการคืออะไร หญิงสาวจะพยายามอดทนให้ถึงที่สุด วันหนึ่งสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดพร้อมกับก้าวเดินตรงไปข้างหน้า
พอเดินมาถึงหน้าคลับ ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าก็เปิดประตูให้เธอเข้าไปอย่างง่ายดาย โดยที่ไม่สอบถามอะไรสักคำ วันหนึ่งไม่คิดจะสงสัยเรื่องแค่นี้ เพราะเขาทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว
"เชิญคุณเข้าไปที่ห้องแต่งตัว" ขอนไม้คนสนิทเดินตรงเข้ามาหาหญิงสาว
วันหนึ่งก็ทำตามแต่โดยดี เธอเดินตามคนสนิทของเขาไป มันคือห้องแต่งตัวเดิมที่เธอเคยมาหาเพื่อน
พอหญิงสาวก้าวเดินเข้าไปพร้อมกับคนสนิทของเขา ผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านในต่างก็มองมาที่เธอ แต่ไม่มีใครกล้าพูดคุยอะไรเพราะคนที่พาเธอเข้ามาก็คือหัวหน้าการ์ด
"ดาหลัน ช่วยแต่งตัวให้ผู้หญิงคนนี้ก่อน ให้ดูดีที่สุด" มันคือคำสั่งของขอนไม้และดาหลันก็รีบเดินตรงเข้ามา
"ตามพี่มาทางนี้"
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังแต่งตัวอย่างนั้น ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรขึ้นมาสักคำ ทั้ง ๆ ที่ห้องนี้ไม่เคยเงียบ ถ้าไม่นินทากันเอง ก็จะนินทาพวกลูกค้าผู้ชาย แต่วันนี้มีขอนไม้ยืนคุมสถานการณ์อยู่ ทุกคนเกรงใจและกลัวเขามาก
"เสร็จแล้วค่ะ" ขอนไม้หันหน้ากลับมาแบบช้า ๆ เขาถึงกับตะลึง ผู้หญิงคนนี้แต่งชุดอะไรก็สวย ขนาดไม่ใส่อะไรยังสวยเลย ถึงแม้ว่าตอนนั้นเขาจะเห็นแค่แว๊บเดียว แต่มันก็ยังติดอยู่ที่ตาตลอดเวลา
"ตามมา"
พอขอนไม้พาวันหนึ่งออกจากห้องนั้น ทุกคนที่อยู่ในนั้นต่างก็กรูกันเข้ามาหาดาหลัน
"มันเรื่องอะไรกันพี่"
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้านาฎรู้คงจะไม่สบายใจแน่"
"แล้วตอนนี้นาฎไปไหนล่ะพี่ ธรรมดาน่าจะมาถึงแล้วนะ"
ตัดออกมาที่ด้านนอก...
จังหวะที่วันหนึ่งก้าวเดินผ่านผู้คนที่กำลังทยอยกันเข้ามา ไม่เว้นแม้แต่คนที่นั่งอยู่แถวนั้นต่างก็มอง เพราะหญิงสาวโดดเด่นมาก
"มาแล้วครับนาย" เสกสรรคนสนิทอีกคนของมาเฟียหนุ่ม ได้โน้มใบหน้าลงไปพูดกับผู้เป็นนายเบา ๆ
วันนี้ครุฑเลือกที่จะนั่งโต๊ะวีไอพีด้านนอก เพราะเขาต้องการให้ใครบางคนเห็นสิ่งที่เขากำลังจะทำ
"เข้าไปนั่งข้าง ๆ ท่าน แล้วทำตัวให้น่ารักด้วย" มันคือคำสั่งของขอนไม้ที่กระซิบพูดกับวันหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากจะให้เธอเจ็บตัว
หญิงสาวค่อย ๆ ก้าวเดินเข้าไป เธอกำลังจะนั่งลงด้านข้าง แต่ถูกมือหนาของมาเฟียหนุ่มกระชากตัวเธอให้ไปนั่งที่ตัก
พอเห็นรูปร่างหน้าตาของวันหนึ่งผ่านกล้องนั้น มันก็ทำให้ธานินทร์เกิดความสนใจในตัวเธอ จนต้องให้ลูกน้องโทรตามครุฑไป..แต่เขาก็ไม่รับสาย
ธานินทร์เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของครุฑ โดยไม่เกรงกลัวอำนาจของน้องชายเลย พอเขาเดินเข้ามาธานินทร์ก็ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาด้านหน้า
ครุฑค่อย ๆ ปล่อยจูบออกจากปากหญิงสาว พร้อมกับสายตาที่จ้องมองธานินทร์พี่ชายต่างสายเลือด
ธานินทร์คือลูกชายแท้ ๆ ของพ่อเลี้ยงเขา
และทั้งสองไม่เคยถูกชะตากันเลย แต่ถ้าอยู่ต่อหน้าพ่อแล้ว ทั้งสองทำเหมือนว่าไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกันเลยด้วยซ้ำ
พอวันหนึ่งเป็นอิสระ เธอกำลังจะขยับลงไปนั่งที่โซฟา แต่ครุฑไม่ยอมปล่อยเขายังกอดเธอไว้แน่น
"ถ้าไม่มีธุระจะพูด ก็เชิญไปนั่งที่โต๊ะอื่น เพราะโต๊ะนี้..เขาจะสานสัมพันธ์กันต่อ" มันคือเสียงมาเฟียน้องชาย ที่พูดกับพี่ชาย แบบไม่เกรงกลัวอำนาจ
"วันนั้นได้ข่าวว่าเธอมาหาฉันใช่ไหม" ธานินทร์ไม่สนใจน้องชายเลย เขายังหันไปคุยกับหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักของน้องชาย
"ใช่ค่ะ" หญิงสาวรีบตอบออกไปในทันที เพราะเธอดูจากท่าทางของเสี่ยธานินทร์ คงจะไม่โหดร้ายเหมือนผู้ชายคนนี้แน่ เพียงแค่ตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าทั้งสองคนเป็นอะไรกัน
"แต่เสียใจด้วยครับ ตอนนี้เธอคือผู้หญิงของผม"
"เรื่องนั้นฉันไม่แคร์ ว่าเธอจะเคยเป็นผู้หญิงของใครมาก่อน แต่ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือ ฉันก็จะช่วย" ทั้งสองทำหน้าตาถมึงทึงใส่กัน จนบรรยากาศรอบข้างเริ่มจะไม่ดี
เพราะลูกน้องของทั้งสองฝ่ายเหมือนกับเตรียมอาวุธไว้พร้อม
วันหนึ่งเห็นท่าไม่ดีเธอกำลังจะลุกออกจากตักเขาอีกครั้ง แต่ก็ถูกครุฑกระชากกลับเข้ามา แล้วประกบปากจูบเธออีกครั้งต่อหน้าพี่ชาย...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นนพิศวาส