แค้นนพิศวาส นิยาย บท 30

"ที่คุณพูดมาทั้งหมด หมายความว่ายังไง" ครุฑถึงกับชะงัก เมื่อได้ยินสิ่งที่ทวีทรัพย์พูดมา แต่ตอนนี้เขายังไม่เชื่อเท่าไหร่

"สิ่งที่ตาพูดมามันอาจจะยืนยันความบริสุทธิ์ของตาไม่ได้ แต่ยังมีพยานบุคคลที่สามารถยืนยันเรื่องนี้ได้"

"ใคร?"

"ก็พ่อของหลานไง"

ปู่ของเธอกล้ายืนยัน และกล้าเอ่ยชื่อพ่อของเขา เพื่อเป็นพยานบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่

สองชั่วโมงผ่านไป...

"ลูกกูเป็นอะไร" อำนาจมาถึงก็โวยวาย เพราะครุฑให้คนไปตามพ่อของเขามาที่บ้านโดยไม่ให้บอกเหตุผล

และอำนาจก็รีบมาโดยไม่รอช้า เหมือนกับที่ทุกคนสงสัย ว่าทำไมเขาถึงรักครุฑมากกว่าธานินทร์ทั้ง ๆ ที่ธานินทร์เป็นลูกชายแท้ ๆ

"นายน้อยรออยู่ข้างในครับ"

มาเฟียอาวุโสรีบตรงเข้าไปด้านใน

"ทวีทรัพย์?" พออำนาจเดินเข้าไปด้านใน สายตาของเขาก็มองไปที่ชายวัยชรา และดูท่าทางว่าจะป่วยหนัก

"พ่อบอกความจริงผมมา"

"......"

"สิ่งที่ผู้ชายคนนี้พูดมาทั้งหมดมันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม"

"มันเรื่องอะไร" ที่จริงอำนาจไม่รู้เรื่องความแค้นของครุฑเลย แต่เขารู้จักทวีทรัพย์เพราะตอนนั้นเขาตามหาเมียและลูก

และเขาก็รู้ว่าวันหนึ่งเป็นหลานสาวของทวีทรัพย์ และยังรู้อีกว่าลูกชายคนเล็กของเขาให้ความสนใจเธอมาก มากจนไม่เป็นอันทำอะไร

อำนาจก็เลยอยากรู้ว่าวันหนึ่งเป็นคนนิสัยยังไง เขาจึงลงทุนปลอมตัวเป็นคนเร่ร่อน

ที่เขาต้องรีบออกมาจากบ้านหลังนั้นก็เพราะกลัวว่าทวีทรัพย์จะเจอหน้าเขาก่อนเดี๋ยวความจะแตก

"ผมเป็นลูกชายแท้ ๆ ของพ่อใช่ไหม" ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยกลัวอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ทำไมเขากลัวคำตอบที่กำลังจะได้รับ

ที่ชายหนุ่มกลัวคำตอบนั้น ก็เพราะว่า..ถ้ามันเป็นตามที่ปู่ของเธอพูดมาทั้งหมด นั่นก็แสดงว่าเขาได้ทำผิดมหันต์กับครอบครัว ครอบครัวหนึ่ง ที่มีพระคุณกับเขาและแม่

ระหว่างที่ครุฑรอพ่อของเขามาถึง ทวีทรัพย์ได้ไล่เรียงเหตุการณ์ทุกอย่างให้ชายหนุ่มฟัง เพราะอยากจะให้เขารู้ความจริง ก่อนที่เขาจะทำอะไรพลาดมากไปกว่านี้

"ใช่"

และคำตอบที่ครุฑได้ มันทำให้เขาแทบเข่าทรุด "แล้วแม่ของลูกชายคนโตพ่อ เอาอะไรมาเล่าให้ผมฟัง"

"อะไรนะ!" อำนาจและทวีทรัพย์ถึงกับพูดขึ้นพร้อมกัน

ที่อำนาจตกใจเพราะเขาปิดบังต้นกำเนิดของครุฑเพื่อที่จะให้ลูกชายปลอดภัย แต่นี่แสดงว่าแม่ของธานินทร์รู้ความจริงทั้งหมดตั้งแต่ก่อนที่นางจะตายแล้วงั้นเหรอ

ใช่แล้วก่อนที่แม่ของธานินทร์จะตาย ได้ใส่ร้ายป้ายสีครอบครัว ครอบครัวหนึ่งให้กับเด็กที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ จนเขาคิดว่าที่เขาต้องสูญเสียครอบครัวไปเป็นเพราะฝีมือของทวีทรัพย์

และนางยังกำชับว่าห้ามพูดเรื่องนี้ให้พ่อฟัง เพราะถ้าพ่อรู้เรื่องเขาก็จะไม่ได้แก้แค้น

ที่นางทำแบบนั้นก็เพราะอยากจะให้ครุฑจมอยู่กับความแค้น ไม่ให้มีความสุขเหมือนที่นางต้องทนทุกข์อยู่กับผู้ชายที่ไม่ได้รัก

แต่มันกลับทำให้ครอบครัวที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย..มารับกรรมในครั้งนี้

"บอกพ่อมา..ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับลูก" อำนาจใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่ต่างประเทศ เขาจึงไม่ค่อยรู้เรื่องความแค้นของลูกชาย

บ่ายคล้อยวันเดียวกัน...

พอจบเรื่องทุกอย่าง ผกากรองก็พาทวีทรัพย์ปู่ของเธอกลับมา

"คุณแม่พาคุณปู่ไปไหนมา!!" วันหนึ่งตามหาแม่กับปู่ให้วุ่น ที่แรกที่เธอไปตามก็คือโรงพยาบาล เธอคิดว่าปู่เป็นอะไร..

"ขอโทษค่ะป้า" ที่เธอมาช้าเพราะมัวคุยกับขอนไม้ และกว่าจะเดินมาถึง

หญิงสาวเดินไปเข็นรถผักนั้นออกมาที่ลานจอดรถ เพื่อจะเอาผักไปส่งแม่ค้าที่มารับซื้อผักไปขายต่ออีกทอด

พอเข็นไปถึงรถแล้ว..เธอก็ต้องได้ยกถุงผักพวกนั้นขึ้นใส่หลังกระบะรถให้

"อะไรวะ!! ผู้หญิงตัวเล็กแค่นี้ทำไมต้องให้ยกเองด้วย แล้วมันยืนดูทำไม" เสียงคนที่นั่งอยู่ด้านในรถคันหรู เขายังคงมองดูเธอตลอดเวลาไม่ปล่อยให้คลาดสายตา

อยากจะลงไปช่วยใจแทบขาด แต่ถ้าเธอรู้ว่าเขาแอบตามมา อะไรจะเกิดขึ้น (ไม่อยากจะนึกภาพ)

"ขอบคุณค่ะ" วันหนึ่งยกมือไหว้พร้อมกับยื่นมือไปรับบางอย่างกับเจ้าของรถคันนั้น

มันคือเศษเงินเล็กๆ น้อยๆ สินน้ำใจที่เธอเข็นผักมาส่ง แต่ก็ได้กับแม่ค้าเจ้าของแผงผักอีกนิดหน่อยแล้วแต่จะให้เท่าไร แต่คงไม่เกินสิบยี่สิบบาทเพราะแม่ค้าก็หากำไรยากเหมือนกัน

กว่าจะได้เงินร้อยสองร้อยเธอต้องเดินเข็นหลายรอบ และหลายร้าน

น้ำตาของลูกผู้ชายถึงกับคลอเบ้าออกมา เมื่อเห็นแม่ของลูกยกมือไหว้ขอเศษเงิน

นี่เขาทำอะไรลงไป ผู้หญิงตัวเล็กแค่นี้ ต้องเจออะไรมาบ้างจากฝีมือของเขา แล้วเธอทนได้ยังไง

สายๆ ช่วงตลาดวาย..

"เดี๋ยวหนึ่งเก็บร้านช่วยค่ะป้า" บางวันเธอก็อยู่จนเก็บร้านช่วยแม่ค้า แต่ก็ยังได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปบ้าง ประหยัดไปได้อีกหลายมื้อ

"เอาผักกลับไปกินด้วยนะหนึ่ง" ผักที่มันเหลือ ส่วนมากแม่ค้าก็จะเอาใส่ถุงแล้วให้เธอกลับไปทำกินที่บ้านด้วย

"ขอบคุณค่ะป้า" มือเรียวยกขึ้นไหว้ไม่รู้ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว

สองมือหิ้วถุงผักพะรุงพะรังเดินออกมาจากตลาด เธอวางถุงผักนั้นไว้ที่โต๊ะด้านหน้า แล้วก็ล้วงอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกงออกมา

เธอพยายามคลี่มันออกให้เรียบและก็นับว่าวันนี้ได้เท่าไร หญิงสาวยืนนับเศษเงินที่ได้มาจากแม่ค้าคนนั้นทีคนนี้ที อยู่ต่อหน้ามาเฟียหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถคันหรูเปิดแอร์เย็นฉ่ำ..

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นนพิศวาส