แค้นนพิศวาส นิยาย บท 4

พอออกมาจากบ่อนคาสิโน วันหนึ่งก็รีบตรงกลับมาที่บ้าน

"เจอ..แม่..ไหม" คำแรกที่ปู่ถามเมื่อเห็นหน้าหลานสาวเดินเข้ามา

"เจอค่ะ แม่ไปอยู่บ้านเพื่อน คุณปู่หิวหรือยังคะ" หญิงสาวจำเป็นต้องโกหกปู่ไปก่อน เพราะไม่อยากจะให้ท่านไม่สบายใจไปด้วยอีกคน

ปู่ผงกหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการตอบรับว่าหิวข้าวแล้ว ที่จริงปู่ของเธอหิวมาตั้งนานแล้ว แต่ก็จำเป็นต้องได้รอหลานสาว

"คุณปู่รอแป๊บหนึ่งนะ เดี๋ยวหนึ่งไปหาอะไรมาให้ทาน" หญิงสาวรีบเข้าครัวทันที

เพียงไม่นานเธอก็เดินออกมาพร้อมกับโจ๊กร้อน ๆ

19 : 30 น.

"ปู่นอนนะคะ หนึ่งขอออกไปทำธุระข้างนอกก่อน ปู่ไม่ต้องรอหนึ่งนะ" วันหนึ่งห่มผ้าให้ปู่แบบอ่อนโยน ใบหน้าหวานของเธอพยายามส่งยิ้มให้ผู้เป็นปู่ แต่ในใจหญิงสาวเคว้งคว้างและว้าเหว่มาก ไม่รู้ว่าเธอจะพึ่งใครได้ มีเพียงคนเดียวที่วันหนึ่งคิดถึงในตอนนี้....

หญิงสาวเดินออกมาเรียกแท็กซี่ที่หน้าปากซอยกว่าจะเดินมาถึงก็ใช้เวลาเกือบยี่สิบนาที และต้องได้นั่งรอรถแท็กซี่อีกพักใหญ่

[ ครุฑธาคลับ ]

นั่งแท็กซี่เพียงไม่นาน ก็มาถึงจุดหมายปลายทาง

วันหนึ่งเดินตรงเข้าไปถามผู้ชายสามสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหน้า

"สวัสดีค่ะ ฉันมาขอพบผู้หญิงที่ชื่อนุชนาถ"