แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 101

บทที่ 101 ฉันนั่นชอบเธอนะ

ภายในใจของนรมนกำลังสับสนแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา เธอ มองเจตต์ด้วยที่สายตาเย็นชาพร้อมพูด “ตั้งแต่เมื่อไรกันที่นายกลายเป็นเพื่อนที่ดีของบุริศร์? เริ่มพูดจับคู่ให้เขา?”

เจตต์แข็งทื่อไปทั้งตัว ตระหนักได้ถึงบางอย่าง

“ที่ไหนกันล่ะ! ฉันยังไม่ได้พูดจับคู่ให้เขาเลย ไม่ใช่ เมื่อกี้ฉันแค่พูดเหลวไหล ที่จริงคนที่บุริศร์ชอบที่สุด คือตัวเขาเองใช่ไหม? เฮ้เฮ้ คนสวย เธอไม่ใช่กำลังดูๆฉันอยู่ใช่ไหม?”

เจตต์ยิ้มหยอกล้อและขยับไปใกล้เธอ

นรมนยิ้มเย็นชาและพูด “ยังจะเล่น?”

“ไม่ได้เล่นจริงๆนะ ฉันนั่นชอบเธอแล้ว”

เจตต์พูดไปก็อยากที่จะแอบดมความหอมไปด้วยแต่คิดไม่ถึงว่านรมนจะทำลายความคิดเขาตั้งแต่แรกแล้ว ร่างกายบางส่วนของเจตต์อีกนิดเดียว ก็เกือบที่จะตกลงไปในทะเล ยังดีที่นรมนดึงเขาไว้

“ฉันไป! เธอยังรู้จักเป็นห่วงฉัน ฉันรู้ว่าเธอนั่นชอบฉันที่สุด”

ปากของเจตต์ยังคงพูดโดยไม่คิดอยู่

นรมนขี้เกียจจะสนใจ หลังจากดึงเขากลับมาได้ก็ไม่รู้ว่าเพราะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ร่างกายของเจตต์ตกลงมาอยู่บนตัวของนรมน

“โอ๊ย ยืนไม่ไหวแล้ว ที่นี้ลมแรงมาก”

กลิ่นหอมของความหวานปะทะเข้ามา

เจตต์รู้สึกถึงความสบาย สดชื่นอย่างแปลกประหลาด

พบเจอผู้หญิงมามากมายจนชิน บนตัวต่างก็มีน้ำหอมที่ต่างกัน แต่ว่าบนตัวของนรมนไม่มีกลิ่นน้ำหอมใดใด แต่กลับมาพร้อมลมหายใจที่เป็นเอกลักษณ์ ที่ทำให้คนตกอยู่ในความมึนเมา

เขาสูดหายใจเข้าแรงๆ ท่าทางลามกแบบนั้นเหมือนกับว่าต้องการให้มีมากเท่าไหร่เขาก็มีให้เท่านั้น

“ออกไป!”

นรมนรับไม่ได้จริงๆกับคนที่ขี้โกงแบบนี้ ยื่นมือต้องการไปผลักเขา เจตต์กลับกุมมือของเธอไว้และพูด “มิน่าคนโบราณถึงพูดว่า แม้ดอกโบตั๋นจะตายไปแต่เมื่อเป็นผีก็ยังคงมีเสน่ห์ สาวสวย เธอทำให้ฉันมึนเมา โอ๊ย หัวใจของฉัน กำลังเต้นเพราะเธอ เธอรู้สึกถึงมันไหม?”

เขาพูดพลางวางมือของนรมนไว้ที่หน้าอกของตัวเอง

“พวกนาย กำลังทำอะไรกัน?”

ทันใดนั้นบุริศร์ก็พูดเย็นชาขึ้นมา ทำให้นรมนตกใจชักมือกลับอย่างไม่คิด อีกทั้งยังรักษาระยะห่างจากเจตต์ทันที แต่ว่าทั้งหมดในสายตาของบุริศร์กลับเหมือนกำลังปกปิดบางอย่างอยู่

เจตต์ถูกเสียงแหบของบุริศร์ทำให้ตกใจเกือบจกตกไปในทะเล

เขารู้สึกได้ถึงการตอบสนองในทันทีของนรมน

ท่าทางแบบนั้นยังจะมาพูดกับเขาว่าไม่มีความสัมพันธ์กับบุริศร์?

ใครจะเชื่อล่ะ!

เจตต์ยืดตัวขึ้น ขมวดคิ้วพูด “ฉันพูดนะ บุริศร์นายทำไมไม่ดูสถานการณ์บ้าง? ไม่เห็นว่าฉันกำลังคุยกับแฟนของฉันอยู่หรือไง? นายไม่หลีกไปหน่อยหรือไง?”

บุริศร์โกรธจนถึงที่สุดแต่ก็ยิ้มออกมา

“แฟนของนาย? มั่นใจ?”

“แน่นอน!”

เจตต์ยื่นคอเหมือนไก่ที่พร้อมจะสู้

นรมนเพิ่งจะมีสติกลับมาและรำคาญกับสิ่งที่เมื่อกี้ตัวเองตอบสนองออกไป วันนี้เห็นเจตต์ที่ไม่กลัวตายยั่วยุบุริศร์แบบนั้น ปากของเธอก็กระตุกอยู่บ้าง

เจตต์คนนี้ในวันนี้ได้เอาสมองมาด้วยไหมนะ?

เธอดึงกางเกงของเจตต์ ส่งสัญญาณให้เขาลดเสียงลงหน่อย แต่ว่าเจตต์กลับเข้าใจความหมายผิด

“วางใจเถอะ เขาไม่สามารถจะทำอะไรฉันได้ ฉันเป็นทายาทของตระกูลรัตติกรวรกุล  ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะทิ้งฉันลงในทะเลได้?

เจตต์พูดอย่างมั่นอกมั่นใจ วินาทีต่อมาก็รู้สึกได้ถึงลมแรงๆพัดมาที่ใบหน้า

“แม่เจ้า! บุริศร์ นายบ้าไปแล้วหรือไง?”

เจตต์ยกมือขึ้นอย่างไม่ทันคิดเพื่อที่จะต่อต้าน แต่การกระทำที่เย็นชารวดเร็วของบุริศร์ แทบไม่มีแม้แต่โอกาสให้เจตต์ได้หายใจ

“ยายจ๋า ใครบอกฉันว่านายเจ็บ? นี่เหมือนคนบาดเจ็บยังไงกัน? สาวสวย อย่างมองเลย มาช่วยฉันสิ! ถ้าเธอยังไม่พูด ฉันคงจะถูกเขาโยนลงน้ำจริงๆแล้ว”

เจตต์ถูกบุริศร์ต้อนอย่างโหดร้ายอย่างมาก

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะขายหน้าขนาดนี้ต่อหน้านรมน แต่ใครให้เขายื่นอยู่ในตำแหน่งที่ไม่เหมาะกันล่ะ?

ด้านหลังก็เป็นทะเลและพื้นที่บริเวณนี้ก็มีแต่หินให้ยืน แทบไม่มีทางที่จะแสดงศักยภาพได้ คนด้านหน้าอย่างบุริศร์ก็ไม่เหลือทางให้เขา

นรมนเห็นบุริศร์เริ่มเอาจริงๆ ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่บุริศร์ใช้กำลัง แต่ว่าฝีมือของเขานั้นทำให้เธอมองดูไม่หยุด

“บุริศร์ นายปล่อยมือเดี๋ยวนี้! เจตต์จะยืนไม่ไหวแล้ว”

นรมนอดไม่พูดเพื่อเตือนสติไม่ได้

เธอไม่พูดอะไรก็ยังดี เพียงแค่เปิดปากเพื่อขอร้องแทนเจตต์ ใบหน้าของบุริศร์ยิ่งไม่น่ามองขึ้น มือที่ลงมืออยู่ไม่มีแม้แต่จะหยุด

“อ๊า! บุริศร์ กูเป็นผีก็ไม่มีทางปล่อยนายไว้”

เจตต์พูดมาครั้งหนึ่ง รู้สึกตัวอีกทีก็ถูกบุริศร์ถีบตกลงไปในทะเล

เป็นเพราะน้ำหนัก ผืนน้ำจึงมีน้ำกระเด็นเป็นวงกว้าง นรมนที่มองดูอยู่ก็ตกใจอย่างมาก

“เขา......”

“ไม่ตายหรอก! เขาเป็นถึงแชมป์ว่ายน้ำ ทะเลนี้สำหรับเขาไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แชมป์ส่งคนไปจัดการ ก่อนที่พระอาทิตย์จะตกไม่อนุญาตให้เขาขึ้นมา!”

บุริศร์พูดเสียงเย็นชาเหมือนน้ำแข็งในฤดูหนาว