แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 3
บทที่3 เป็นเรื่องบังเอิญจริงหรือ
นรมน!
ชื่อจีนของแคทเธอรีก็คือนรมนอย่างนั้นรึ
นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของบุริศร์เกิดอาการสั่นไหว
“ไม่มีรูปของแคทเธอรีหรอ”
“ไม่มี บริษัทHJกรุปต้องการปกป้องความลับของแคทเธอรี ผมใช้ช่องทางต่างๆก็ไม่สามารถหารูปภาพของแคทเธอรีได้ ได้ยินว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและงดงามมาก”
พฤกษ์รู้สึกว่ายากที่จินตนาการออก นักออกแบบรถยนต์ที่น่าจับตามองกลับกลายเป็นผู้หญิง! และยังเป็นผู้หญิงที่สวยมากอีกด้วย!
เรื่องนี้มันค่อนข้างไร้เหตุผล
มีผู้หญิงคนไหนกันที่หลงใหลในรถยนต์
พฤกษ์ถามบุริศร์อย่างสงสัยอย่างไม่ทันได้คิด เมื่อเห็นเขาจดจ้องไปที่ตัวหนังสือสามสี่ตัว นรมน อยู่เป็นเวลานาน นัยน์ตารวมกันอยู่ที่จุดเดียว ทำให้คนมองอารมณ์เขาไม่ออก แต่ว่านิ้วของเขาเคาะโต๊ะโดยไม่รู้ตัว ตึก ตึก อย่างเป็นจังหวะ ทันใดนั้นความฉุนเฉียวในห้องทำงานก็หยุดนิ่ง
“ประธานบุริศร์…”
“จัดการให้ด้วย ผมจะไปรับด้วยตัวเอง”
ในที่สุดบุริศร์ก็เปิดปาก แววตาฉายรัศมีที่แปลกประหลาด
นรมน!
ชื่อนี้ไม่เลว นี่เป็นเรื่องบังเอิญจริงหรือ
เมื่อห้าปีก่อนไม่มีใครพบศพของนรมน ตำรวจบอกว่าไฟแรงเกินไป บางทีทุกอย่างอาจจะถูกเผาไหม้ไปจนหมดสิ้น แต่บุริศร์กลับไม่เคยยอมเชื่อเลยว่านรมนตายแล้ว
วันนี้แคทเธอรีนก็ชื่อยังจะชื่อนรมนอีก!
เขาแทบจะทนไม่ไหวที่จะเห็นหน้าสถาปนิกคนนี้
พฤกษ์งงอยู่เล็กน้อย ความจริงแล้วห้าปีมานี้ คนที่บุริศร์ไปรับด้วยตัวเองนั้นมีน้อยมาก แต่เขาก็งงอยู่เพียงเสี้ยววินาที เขารีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว และรีบหันกลับไปจัดการเตรียมการ
เมื่อรถขับไปถึงสนามบิน เที่ยวบินของนรมนก็เพิ่งจะมาถึง
นรมนลากกระเป๋าออกมาจากที่ตรวจสอบสัมภาระ เธอมีผมยาวสีน้ำตาล รูปร่างสมส่วนดูงดงาม ใบหน้าช่างมีเสน่ห์ต่อผู้คนที่พบเห็น ดึงดูดสายตาของทุกคนในทันที เด็กผู้ชายตัวน้อยที่คอยติดตามอยู่ด้านข้างเธอสวมสูทลำลองสีขาว ผิวหนังบอบบางน่าทะนุถนอม ขนตายาวเป็นแพ ชวนให้คนเดินเข้าไปหยิกสักทีหนึ่ง เขาสวหมวก ปากมอมยิ้มอยู่อันหนึ่ง ตามติดอยู่ที่ข้างกายของนรมนอย่างเฉื่อยชา แต่ว่าตาหงส์ทั้งคู่นั้นทำให้คนก้าวขาไปข้างหน้าไม่ออก
“กานต์ ที่นี่เมืองชลธี ไม่ใช่อเมริกา อย่าแสดงท่าทางหยิ่งยโส ตามแม่มา”
นรมนไม่ค่อยชอบใจกับการแสดงออกของลูกชายเธอ แต่ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกปวดใจ
ขณะที่กานต์ขยับแขนขา เงาของบุริศร์ก็ปรากฏขึ้น บางครั้งเธอก็ไม่สามารถไม่ยอมรับได้ว่ายีนนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เธอก็อยากให้ลูกชายหน้าตาเหมือนเธอมากกว่า
“มามี๊ ผมเป็นไงบ้างครับ”
กานต์ยักไหล่อย่างไร้เดียงสา ใบหน้าเต็มไปด้วยความซุกซน
นรมนยิ้มและส่ายหัว เธอยื่นมือออกมาจิ้มหน้าผากเขาและเอ่ย “อย่าเอาหน้าเจ้าเล่ห์อย่างนั้นไปจีบสาวล่ะ หนูเป็นลูกชายของแม่ หนูจะเป็นอย่างไรแม่ไม่รู้ แม่เตือนหนูไว้ก่อน กลับเมืองชลธีครั้งนี้ หนูจะต้องเชื่อฟังแม่ จะซุกซนไม่ได้เข้าใจรึเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...